True Blood seizoen 7 – recensie

Aan alles komt een eind, of je nu het eeuwige leven hebt of niet.

Alan Ball's (Six Feet Under, American Beauty) succesvolle adaptatie van Charlaine Harris’Southern Vampire Mysteries kende na zeven jaar haar laatste seizoen. De serie die de ‘Southern’ gastvrijheid combineerde met horror, geweld, seks en de angst voor het onbekende, is niet meer.

Sookie

Het laatste seizoen van de serie over vampiers is nog het best te omschrijven als een grote poging om terug te keren naar de oorspronkelijke vorm van de serie.True Blood is in de loop der jaren een opeenstapeling van verhaallijnen geworden, waar duidelijk op terug wordt gekomen dit seizoen. Terug naar Bon Temps, terug naar de oude vertrouwde hoofdpersonen. Met als middelpunt de pittige telepathische serveerster Sookie Stackhouse (Anna Paquin). Onervaren is ze intussen allang niet meer. De jaren van ellende die ze heeft doorstaan sinds ze voor het eerst in aanraking kwam met vampier Bill Compton (Stephen Moyer), hebben haar harder en cynischer gemaakt. De naieve Sookie heeft plaats gemaakt voor een volwassen exemplaar, die duidelijk weet wat ze wel en vooral niet wil.

Hep V

Nu Bon Temps echt heeft geleden onder de Hep V infectie die zich snel verspreidt onder de vampiers, is besloten door burgemeester Sam Merlotte (Sam Trammell) en agent Andy Bellefleur (Chris Bauer) dat de gewone stervelingen niet meer in het donker over straat mogen zonder een te vertrouwen vampier aan hun zij. Helaas hebben de effecten van Hep V juist het wantrouwen tegenover de vampiers vergroot in het kleine dorp, waardoor een aantal dorpelingen besluiten zich tegen het plan te keren en het recht in eigen hand te nemen. En er is maar een persoon die ze schuldig achten aan het veroorzaken van alle ellende… Sookie Stackhouse.

Sookie is inmiddels gelukkig met weerwolf Alcide (Joe Manganiello), die haar heel wat meer te bieden heeft dan haar eeuwenoude lijkbleke exen. Een van de nadelen is echter dat Sookie de gedachten van Alcide ook kan horen, ook als deze niet al te positief zijn. Maar de dappere serveerster heeft het hart op de goede plek zitten en wil zelfs de mensen die haar verachten helpen Bon Temps te redden. Ondertussen zien we andere karakters terug op hele andere plekken; zo is Pam (Kristin Bauer) er heilig van overtuigd dat Eric (Alexander Skarsgard) nog in leven is, probeert Jessica (Deborah Ann Woll) haar grote misstap goed te maken en blijkt ook Sarah Newlin eindelijk vrede met de wereld te hebben gekregen. Als de dreiging van de ziekte steeds dichter bij komt, zullen oude vetes plaats moeten maken voor vertrouwen. Of dat lukt zonder dat er doden vallen, is echter nog maar de vraag.

De laatste scene van de laatste aflevering van het laatste seizoen: een moment dat voor vele mensen de serie kan maken of breken. Zo’n finale verdeelt de fans altijd in twee kampen. Het tevreden kamp, dat zelden wat van zich laat horen, en het kamp van de mensen die het graag anders gezien hadden. Het vervelende is dat deze twee kampen altijd zullen blijven bestaan, omdat het einde van een serie een groot gapend gat achterlaat dat zelden gevuld kan worden door in de laatste aflevering alle vragen nog even snel te beantwoorden.True Blood is geen uitschieter op dit vlak, zowel in positieve als negatieve zin. Het matige verloop van de laatste seizoenen leek een voorbode van een rampzalig en onsamenhangend einde. Gelukkig hebben de makers vanTrue Bloodtoch beter nagedacht dan verwacht om het haastige einde toch nog natuurlijk aan te laten voelen.

Conclusie

True Blood begon als een tamelijk unieke serie die het politieke spel tussen vampier en mens als uitgangspunt had, waarin de ondoden voor de verandering zelden geromantiseerd werden. In de loop der seizoenen heeft de serie zich jammer genoeg toch laten verleiden tot een meer soap-achtige fantasyserie. MaarTrue Blood had veel meer te bieden dan dat. Het behandelde maatschappelijke vraagstukken over homoseksualiteit, feminisme en racisme. Door de vele zijpaden die bewandeld werden door de seizoenen heen, werd de oorspronkelijk sterke verhaallijn al snel overschaduwd door bizarre subplots. Om de schade enigszins te beperken besloten de makers van de vampierserie in het laatste seizoen de focus terug te leggen waar ze ooit begonnen. In een klein dorp in Louisiana, met enkele sterke karakters centraal. Helaas zijn we in de tussentijd zo vervreemd geraakt van deze mensen dat ze nog weinig emotie losmaken, maar de poging is respectabel. Serveerster Sookie Stackhouse wordt met een warm hart uitgezwaaid. En in het achterhoofd sluimert vaag nog watTrue Blood had kunnen zijn, maar nooit geworden is. Dus is het beter zo, de serie is uit zijn lijden verlost en er kan met een glimlach op worden teruggekeken. Of iemand het zich over twintig jaar nog herinnert, is echter nog maar de vraag.