De Oscars leken vooraf grotendeels onvoorspelbaar. Maar hoe pakte het uiteindelijk uit?
Vooraf was het voor de kenners duidelijk: deze Oscars zouden de meest onvoorspelbare en spannendste ceremonie in jaren zijn. Zelden was er in zoveel categorieën lastig met zekerheid een voorspelling te maken. Dit kwam mede door het feit dat bij de nominaties van de Oscars dit jaar bij de belangrijkste categorieën vaak andere genomineerden waren dan bij andere filmprijzen. Christoph Waltz won voor Beste Mannelijke Bijrol maar had geen nominatie bij de SAG, de prijzen van de acteursvakbond. Bij de Golden Globes is al jaren het manco voor voorspellers dat de hoofdrollen worden onderverdeeld tussen drama en komedie. Jessica Chastain en Jennifer Lawrence waren verwikkeld in een directe strijd maar ook hier kwam weinig duidelijkheid. De grootste spanning lag echter in de categorie voor Beste Regisseur. Vooraf gedoodverfde mogelijke winnaars Ben Affleck ( Argo ) en Kathryn Bigelow ( Zero Dark Thirty ) werden bijna overal genomineerd behalve bij de Oscars. Een gigantische schok, met een uiterst onvoorspelbare categorie tot gevolg. Favoriet en sentiment
Als er bij deze Oscars iets duidelijk is geworden is het wel dat in de grote categorieën de eerdere gewonnen prijzen toch wederom een betrouwbare graadmeter blijken te zijn. De grootste "verrassing" onder de acteursprijzen was misschien wel de overwinning van Christoph Waltz voor zijn bijna hoofdrol in . Om een of andere reden was Tommy Lee Jones hier al maanden favoriet voor maar daadwerkelijk winnen deed hij niet. Waltz won intussen echter wel een Bafta en een Golden Globe. Toch was hij volgens de kenners nog steeds geen favoriet in deze categorie. Achteraf is het makkelijk, maar de eerdere prijzen en het feit dat hij praktisch een hoofdrol vervult in de film hadden hebben zich toch uitbetaald voor hem. Velen hoopten echter op een sentimentele keuze voor Robert DeNiro ( ). Maar helaas. Waltz won voor een rol die vrijwel identiek was aan die in , wat de keuze van de Academy nog opvallender maakt.
De Babe factor
Velen hoopten op een daverende verrassing in de categorie voor Beste Vrouwelijke Hoofdrol. Die verrassing zou moeten komen van Emmanuelle Riva ( Amour ), de oudste genomineerde ooit. En dat feit alleen al maakte het eigenlijk onmogelijk voor haar om te winnen. De Academy geeft deze Oscar namelijk vooral gewoon aan het lekkerste wijf. Tenzij je van koninklijke bloeden bent zoals Meryl Streep. Met twee jonge mooie vrouwen in de vorm van Jessica Chastain, die had moeten winnen maar nog genoeg kansen krijgt, en Jennifer Lawrence, die met haar rol als gewillige slet een waargekomen droom leek voor de oudere mannelijke Academy leden, was er de mogelijkheid dat er een zogenaamde split-vote ontstond tussen de twee babes en de hoogbejaarde Riva er met de prijs vandoor zou gaan. Maar dit was misschien meer de wens van de kenners dan de praktijk van het Oscarproces. Actief campagne voeren voor jezelf is namelijk ook een belangrijk onderdeel van het circus en aangezien Riva niet eens de andere kant van een kamer kan bereiken zonder assistentie was er van actief stemmers benaderen ook geen sprake. Lawrence won, Chastain gaat haar kans zeker nog wel krijgen. Riva was de droom van critici die hoopten op een wonder.
Argo
De enige categorie die niet te voorspellen viel door te kijken naar eerdere prijzen was die voor Beste Regisseur. Ben Affleck was voor bijna alles genomineerd en kreeg vele prijzen toegekend. Maar het ontbreken van een Oscarnominatie is misschien wel het schokkendste moment van deze race geweest. Spielberg leek met zijn 12 nominaties voor Lincoln de grote favoriet voor de belangrijkste Oscars. De film met de meeste nominaties wint gewoonlijk ook de Oscar voor Beste Film, en meestal dus ook Regisseur. Maar de zegetocht van Argo gooide flink roet in het eten en liet naast de niet te missen Oscar voor Daniel Day-Lewis de regie-Oscar lopen. Dat het beeldje dan toch naar Ang Lee ging voor Life of Pi lijkt op het eerste gezicht verrassend, maar hij was eigenlijk de meest logische keus. De andere 3 Oscars die de film ook won en het feit dat zijn film 11 nominaties had, zei eigenlijk al genoeg over de populariteit van de film bij de Academy. De prijs voor Beste Regisseur was daar het logische gevolg van. Zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat Lincoln naast Beste Acteur alleen (misschien juist wel verrassend) de Oscar voor Beste Art Direction won.
Grootste verrassing
Waren er dan helemaal geen verrassende winnaars tijdens de ceremonie? Jazeker wel! Uniek was het gelijke spel in de Sound Editing categorie. Zero Dark Thirty en Skyfall hadden beide kennelijk evenveel stemmen verworven. Dit was een bijzondere gebeurtenis want slechts één keer eerder werden er twee Oscars uitgereikt voor dezelfde categorie en dat was eind jaren ' 70 met de Oscar voor Beste Actrice voor Hepburn en Streisand.
