Ooit riep een vrouw na het zien van de controversiële film Ichi the Killerdat regisseur Takash Miike ziek is. Of hij dat ook daadwerkelijk is, daar kwamen we achter bij de Big Talk van het IFFR.
Takashi Miike is geen onbekende van het International Film Festival Rotterdam. Hij maakte in het jaar 2000 een internationale doorbraak met de horrorfilmAudition en won op dit filmfestival in Rotterdam de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek (KNF-prijs). Sindsdien zijn er zo’n beetje elk jaar films van deze zeer productieve en controversiële regisseur op het festival vertoond en was hij meermaals op het festival aanwezig. Zo ook dit jaar en daarom was het voor het IFFR zaak om een ‘Big Talk’ met de regisseur van films alsAudition, Ichi the Killer en13 Assassinste houden.
“Takashi Miike, you are sick!”
Journalist Gawie Keyser van De Groene Amsterdammer hakte er bij het interview met Takashi Miike meteen goed in. Hij haalde een anekdote naar voren over een vrouw die na het zien van de film Ichi the Killer, waarbij de regisseur aanwezig was, woedend naar Takashi riep: “Takashi Miike, you are evil”. Gawie’s openingsvraag: “Well, are you?” kon meteen rekenen op gelach in de zaal en de tolk kon verduidelijken dat ze eigenlijk “you are sick” riep, hij was er bij het voorval immers zelf bij. Takashi speelde leuk op de vraag in door te stellen dat de vrouw gelijk had, maar dat de medische wetenschap in Japan inmiddels vergevorderd is en hij nu ook films maakt die niet zo ziek zijn. Door deze vraag werd er wel gelijk een belangrijk onderwerp aangesneden. Veel van zijn films zijn doordrenkt met extreem geweld en bloederige taferelen, maar daarom niet minder populair. Sterker nog, deze films lijken het populairst bij zijn publiek. Toch is Takashi er niet per se op uit om films te maken die extreem geweld bevatten, zo verklaart hij. Het geweld is voor hem dan ook zeker niet de aanleiding voor zijn films, maar meer een middel om erachter te komen en te tonen waar dit soort geweld vandaan komt. Volgens de regisseur bestempelt de maatschappij de gewelddadige personages uit zijn films als slecht, maar ligt de zaak anders. Zo zou het natuurlijk gedrag zijn dat uit iedereen voort zou kunnen komen, mits ze op een bepaalde manier getriggered worden. Op de vraag of gewelddadige films een slechte invloed hebben op het publiek, kon Takashi een kort antwoord geven; hij heeft de vrijheid om dit soort films te maken, het publiek heeft de vrijheid om wel of niet naar dit soort films te gaan. Bovendien vindt hij dat deze films mensen bewust maakt van dit soort gewelddadige zaken.
Ace Attorney
Het was een beetje jammer dat journalist Gawie Keyser vooral naar de gewelddadige aspecten van Takashi zijn films vroeg, zijn oeuvre bestaat immers uit meer dan alleen gewelddadige films, maar uiteindelijk leidde het gesprek naar Takashi zijn nieuwe filmAce Attorney. Net een voorbeeld waarbij het extreme geweld ver te zoeken is. De film is gebaseerd op de populaire gamereeksAce Attorney, een spel waarin de speler in de huid van beginnend advocaat Phoenix Wright kruipt, om zich door verschillende spannende en bizarre rechtszaken te worstelen. De dik aangezette personages en kenmerkende Japanse humor maken het tot een zeer lichte film, waar vooral fans van de gameserie, waaronder ik, erg naar uit hebben gekeken. Voor Takashi Miike was het dan ook een uitdaging om een film te maken die door zowel de liefhebbers van de game, liefhebbers van de later uitgebrachte manga en filmliefhebbers te waarderen valt. Hierbij vindt hij het vooral belangrijk datAce Attorneyvermakelijk is en niet alleen het publiek verrast, maar ook (en vooral) zichzelf. Bij de wereldpremière van Ace Attorneyop het IFFR had Takashi Miike dan ook verwacht dat het Westerse publiek massaal de zaal zou verlaten, gezien de sterke Japanse stijl, maar dit was gelukkig niet het geval en het publiek leek zich erg te vermaken met de film. Gawie Keyser sloot het gesprek af door Takashi te vragen of hij volgend jaar weer aanwezig zal zijn op het Internation Film Festival Rotterdam. Zijn antwoord? “Dat is geheel afhankelijk van vanavond. Als dit publiek er na het einde van de film er nog zit, dan ben ik er volgend jaar weer bij”. Gelukkig durfde niemand na deze uitspraak de zaal tot aan het einde van de film te verlaten, bovendien hadden ze dan ook een geweldige film gemist. Tot volgend jaar, Takashi Miike!
