Beasts of the Southern Wild - recensie

Magisch realisme op zijn best.

“The whole universe depends on everything fitting together just right. If one piece busts, even the smallest piece… the whole universe will get busted.” Met deze grote woorden vangt de zesjarige Hushpuppy mooi de geest vanBeasts of the Southern Wild. Een kleine, doch ambitieuze film die niet onder zijn ambities bezwijkt. Centraal staat een meisje met de naam Hushpuppy. Zij woont samen met haar vader Wink in de bayou in het zuiden van Louisiana. Beiden wonen in een eigen huis vlak bij elkaar, omringd door krakkemikkige houten constructies, roestige pannen en een hoop dieren.

Moeder is al lange tijd uit het plaatje verdwenen waardoor de twee het met elkaar moeten rooien. Een opmerkelijke ziekte zorgt er echter voor dat Wink zijn dochter moet voorbereiden op de dag dat ze het zonder hem zal moeten doen. Een ander gevaar is het stijgende water rond ‘the Bathtub’, de drassige plek waar ze samen met een kleine gemeenschap wonen. De levenswijze van de omwonenden steekt sterk af tegen de geïndustrialiseerde omgeving landinwaarts. Wanneer grote stormen losbreken, blijkt het gebied onbewoonbaar en worden ze gedwongen zich richting de wereld der rokende fabrieksschoorstenen te keren.

In de beleving van Hushpuppy is er nog een ander gevaar op komst. Volgens haar zijn prehistorische oerossen uit hun kille gevangenis ontsnapt vanwege het smelten van de ijskappen. Haar rijke fantasiewereld sluit in de film naadloos aan op de werkelijke gebeurtenissen en zorgt voor een magisch realistische sfeer die doet denken aan Guillermo del Toro’sEl laberinto del fauno (2006). Net als in deze Spaanse film moet de jonge hoofdpersoon omgaan met hachelijke omstandigheden. De kinderlijke verbeelding blijkt de enige uitweg.

De dromerige sfeer wordt ondersteund door een prachtige cinematografie. Het schudden van de camera wordt hier en daar wellicht wat overmatig ingezet, maar de suizende bewegingen zorgen ervoor dat Hushpuppy’s reis niets dan meeslepend is. Strijkers en blazers ondersteunen de ervaring en de bombastische soundtrack geeft een epische toon aan het grote avontuur van het kleine meisje. Regisseur Benh Zeitlin heeft voor zijn debuutfilm met een klein budget veel kunnen bereiken. Hij sleepte dit jaar al eerder de Grand Jury Prize op Sundance binnen en won daarnaast een viertal prijzen in Cannes. Dit was allesbehalve onterecht.

Naast Zeitlin is dit ook de eerste film voor jonge actrice Quvenzhané Wallis. Haar acteerprestatie draagt de film en injecteert het plot met een grote hoeveelheid charme. Zelden komen er kindacteurs voorbij die op een dergelijk niveau hun rol neer kunnen zetten. De dialogen klinken nergens geforceerd en de chemie met Dwight Henry (in de rol van Wink) is fenomenaal. De geloofwaardigheid moet ook toegeschreven worden aan de manier waarop de conversaties en interne monologen geschreven zijn. In tegenstelling tot veel andere films klinken de formuleringen kinderlijk zonder aan diepgang in te leveren.

Beasts of the Southern Wild is een waanzinnig indrukwekkend debuut van Benh Zeitlin. Adembenemende shots spelen met frivole instrumentatie. Alle facetten komen samen en slepen je mee in de ervaring van de avontuurlijke Hushpuppy. Een mooier debuut is moeilijk denkbaar.