Doldwaze tragikomedie over de inwoners van een Japans vissersdorpje.
Relaties
Zoals wel meer films op het Camera Japan Festival van 2010 is de protagonist van Permanent Nobara een alleenstaande moeder. In dit geval betreft het Naoko, dochter van de eigenares van de schoonheidssalon Permanent Nobara, die na haar scheiding terug verhuist naar het huis van haar moeder in een klein vissersdorpje op het Japanse schiereiland Shikoku. In dit dorpje is Naoko geen vreemde eend met haar mislukte relatie. Naoko's moeder, vriendinnen en de andere bewoners hebben zo allemaal wel hun problemen in de liefde, waarbij de gemiddelde relaties vaak niet langer duren dan het gemiddelde permanentje.
Zoals wel meer films op het Camera Japan Festival van 2010 is de protagonist van Permanent Nobara een alleenstaande moeder. In dit geval betreft het Naoko, dochter van de eigenares van de schoonheidssalon Permanent Nobara, die na haar scheiding terug verhuist naar het huis van haar moeder in een klein vissersdorpje op het Japanse schiereiland Shikoku. In dit dorpje is Naoko geen vreemde eend met haar mislukte relatie. Naoko's moeder, vriendinnen en de andere bewoners hebben zo allemaal wel hun problemen in de liefde, waarbij de gemiddelde relaties vaak niet langer duren dan het gemiddelde permanentje.
Perfecte balans
Behalve dat de film vol komische en absurde scènes zit, zijn het vooral de karakters die de film dragen. Met een perfecte balans van grappige en dramatische scènes weet Yoshida hoe hij zijn publiek moet vermaken. Met name in de scènes in de schoonheidssalon waar de vrouwen bijzonder uitgesproken praten over hun mislukte relaties, maar ook in de subtielere scènes van Naoko in haar zoektocht naar liefde, na haar scheiding met een scheikundeleraar, die ingewikkelder is dan op het eerst gezicht lijkt. Toch weet Yoshida zich niet de hele film te bedwingen, waarbij met name de eindscène van de film toch te uitleggerig is. Het is een kwaal waar veel beginnende filmmakers aan lijden en die ook al zichtbaar was bij Yoshida's debuutfilm; Funuke, Show Some Love you Losers!, maar die je niet meer bij Yoshida's subtielere Permanent Nobara zou verwachten, hoe consequent de film verder ook van toon is.
Behalve dat de film vol komische en absurde scènes zit, zijn het vooral de karakters die de film dragen. Met een perfecte balans van grappige en dramatische scènes weet Yoshida hoe hij zijn publiek moet vermaken. Met name in de scènes in de schoonheidssalon waar de vrouwen bijzonder uitgesproken praten over hun mislukte relaties, maar ook in de subtielere scènes van Naoko in haar zoektocht naar liefde, na haar scheiding met een scheikundeleraar, die ingewikkelder is dan op het eerst gezicht lijkt. Toch weet Yoshida zich niet de hele film te bedwingen, waarbij met name de eindscène van de film toch te uitleggerig is. Het is een kwaal waar veel beginnende filmmakers aan lijden en die ook al zichtbaar was bij Yoshida's debuutfilm; Funuke, Show Some Love you Losers!, maar die je niet meer bij Yoshida's subtielere Permanent Nobara zou verwachten, hoe consequent de film verder ook van toon is.
is een hoogst amusante tragikomedie met intrigerende karakters die genoeg subtiele momenten kent om van een geslaagde film te spreken. Had Yoshida iets meer vertrouwen gehad in de fantasie van de kijker en meer weg durven laten, dan had hij een nog sterkere film kunnen maken. Toch is ook in deze vorm een aanrader en één van de vele films van het Camera Japan Festival van 2010 die de moeite waard is om te zien.
Voorstellingen tijden het Camera Japan Festival:
16 oktober - 14.30 uur, LantarenVenster, Rotterdam
17 oktober - 19.45 uur, LantarenVenster, Rotterdam
17 oktober - 19.45 uur, LantarenVenster, Rotterdam
Voor voorstellingen in andere steden; zie de website
| Titel: | Permanent Nobara |  |
| Genre: | Komedie, Drama | |
| Regie: | Yoshida Daihachi | |
| Cast: | Kanno Miho, Koike Eiko, Eguchi Yosuke, e.a. | |
| Première: | Camera Japan Festival 2010 | |
| Trailer: | - |
