Chernobyl Diaries - recensie

De geschiedenis van de Tsjernobylramp krijgt een nieuwe wending.

Chris reist tijdens een rondreis in Europa samen met zijn vriendin Natalie en haar vriendin Amanda af naar zijn broer Paul in Kiev. Na Kiev staat Moskou op de agenda, waar Chris Natalie ten huwelijk zal vragen. Daar komt alleen niets van terecht, Paul gooit roet in het eten en nodigt de groep twintigers uit voor een middagjeextreme tourism. Tijdens zijn korte verblijf in Kiev heeft Paul een noeste Oekraïner genaamd Uri leren kennen die groepen rondleidt in Prypjat, de nabijgelegen stad naast de reactoren bij Tsjernobyl. Uiteraard verzekert Uri, bewapend met een geigerteller, de groep keer op keer dat er niets mis kan gaan als ze niet langer dan twee uur rondwandelen in de met straling doordrengte en verlaten stad. Een utopische uitspraak blijkt later. Na een confrontatie met een gemuteerde bruine beer vlucht de groep Uri's bus in, en die bus blijkt, hoe verrassend, te zijn gesaboteerd.

Controverse
De afgelopen weken tekenden diverse groeperingen bezwaar aan tegen Chernobyl Diaries . Er zijn immers duizenden mensen omgekomen in sinds 1986. Desalniettemin weerhield dat de crew er niet van om hun project te continueren. Chernobyl Diaries lijkt een combinatie te zijn van The Hills Have Eyes, Texas Chainsaw Massacre en The Blair Witch Project . Niet met betrekking tot originaliteit of kwaliteit, maar met betrekking tot de inspiratie van scenarist Oren Peli ( Paranormal Activity ). Chernobyl Diaries is qua verhaalopbouw een film waarvan er duizenden zijn. Puristen die bekend zijn met het slasher genre zullen de spannende momenten en de uitkomst van de film al van kilometers ver zien. Verwacht in deze film dan ook geen authentiek plot of extreem gestileerde shots, nee Chernobyl Diaries leunt op de populaire trend van handheld gefilmde pseudodocumentaires ( Cloverfield , REC ). Cameraman Morton Soborg heeft het overgrote deel van de film vanaf zijn schouder in beeld gebracht. Verwacht ook geen genuanceerd acteerwerk of subtiele wendingen, Chernobyl Diaries is rechttoe rechtaan negentig minuten slasher vermaak.

Niet geheel onverwacht zullen de leden van de cast één voor één het loodje leggen en wordt geleidelijk duidelijk dat tijdens de Tsjernobylramp niet alle inwoners van Prypjat wilden evacueren.Chernobyl Diaries verdient in veel opzichten geen schoonheidsprijs maar regisseur Bradley Parker en vooral scenaristen Oren Peli (Paranormal Activity), Carey en Shane Van Dyke (Titanic 2), komen het publiek tegemoet met hun effectieve wijze van horror, waardoor ze erin slagen het publiek nog verder in de ellende mee te sleuren. Zo levert de eerste minuten van het bezoek aan Prypjat al angstige momenten op wanneer een radioactieve karper die op het eerste gezicht morsdood lijkt, toch wat levendiger blijkt te zijn. Daarnaast leiden de duistere tunnels onder reactor nummer vier tot claustrofobische taferelen.

Aleksandar Denic heeft als setontwerper zijn uiterste best gedaan, de sets in Budapest en Belgrado ogen waarheidsgetrouw. Op een oude luchtmachtbasis in Hongarije is een deel van de stad opgetrokken en met de nodige digitale effecten zijn andere details toegevoegd, die hetunheimische gevoel van de kerncentrale versterken.

Chernobyl Diarieshaalt bij lange na niet het niveau vanThe Cabin In The Woods, sterker nog, waarThe Cabin In The Woods afwijkt van de traditioneleslasher formule, isChernobyl Diarieszeer voorspelbaar. Desalniettemin zal het de echte liefhebber een zorg zijn,Chernobyl Diaries is aardig gemaakt en scoort op cruciale, spannende momenten.