Daybreakers laat zien dat het leven van een vampier niet over rozen gaat en dat een schaarste aan met bloed doordrenkte koffie voor rellen kan zorgen in een apocalyptische samenleving.
Wanneer in 2019 het merendeel van de mensheid is verworden tot vampieren, werkt hematoloog Edward Dalton (Ethan Hawke) aan een oplossing die de mens moet redden van de ondergang. De tijd dringt totdat hij Audrey (Claudia Karvan), een overlevende, ontmoet. Hematologie is een medische wetenschap die zich bezighoudt met afwijkingen van het bloed en zich met name richt op analyses van de cellen daarin. Dit etiket wordt geplakt op het door Ethan Hawke gespeelde personage, alhoewel het verdere achtergrond ontbeert, maar in een sciencefiction thriller als deze is dat natuurlijk geen gemis; het gaat immers om de actie. En die is onsmakelijk en vermakelijk tegelijk.
Broeders
Na hun debuutfilm Undead , uit 2003, waarin een Australische vissersstad wordt getroffen door meteorieten, zetten Peter en Michael Spierig het genre van de vampierfilm in een nieuw 'daglicht'. Vergeet Interview with the Vampire, Bram Stoker's Dracula, From Dusk Till Dawn en Blade , typische genrefilms waar je wel of niet van houdt. Daybreakers ontstijgt het genre door het problematiseren van de vraag 'wat als er geen mensen meer zijn?' als voornaamste premisse te hebben. Het aantal mensen in de wereld van Daybreakers is nog maar vijf procent van de totale populatie, die verder louter uit vampieren bestaat. Dit apocalyptische beeld bepaalt de plot en is dermate origineel dat het de televisieserie Buffy The Vampire Slayer niet noemenswaardig laat. De vampieren in Daybreakers verstoppen zich niet, maar zijn onderdeel van de maatschappij, dit in tegenstelling tot Lestat (Tom Cruise) uit Interview with the Vampire , die onopgemerkt zijn zoektocht naar bloed maakt. In Daybreakers zijn de vampieren verworden tot loonslaven die 's morgens de metro pakken om naar hun werk te gaan. Peter Spierig zegt dan ook over zijn vampiers: "Instead of hiding out in caves, castles, or traditional underground dwellings, vampires have chosen to accept their place in life and returned to the suburbs".
Na hun debuutfilm Undead , uit 2003, waarin een Australische vissersstad wordt getroffen door meteorieten, zetten Peter en Michael Spierig het genre van de vampierfilm in een nieuw 'daglicht'. Vergeet Interview with the Vampire, Bram Stoker's Dracula, From Dusk Till Dawn en Blade , typische genrefilms waar je wel of niet van houdt. Daybreakers ontstijgt het genre door het problematiseren van de vraag 'wat als er geen mensen meer zijn?' als voornaamste premisse te hebben. Het aantal mensen in de wereld van Daybreakers is nog maar vijf procent van de totale populatie, die verder louter uit vampieren bestaat. Dit apocalyptische beeld bepaalt de plot en is dermate origineel dat het de televisieserie Buffy The Vampire Slayer niet noemenswaardig laat. De vampieren in Daybreakers verstoppen zich niet, maar zijn onderdeel van de maatschappij, dit in tegenstelling tot Lestat (Tom Cruise) uit Interview with the Vampire , die onopgemerkt zijn zoektocht naar bloed maakt. In Daybreakers zijn de vampieren verworden tot loonslaven die 's morgens de metro pakken om naar hun werk te gaan. Peter Spierig zegt dan ook over zijn vampiers: "Instead of hiding out in caves, castles, or traditional underground dwellings, vampires have chosen to accept their place in life and returned to the suburbs".
Aandoenlijk
Beschermd tegen daglicht in ondergrondse tunnels, 'Subwalk: protection from the sun' genaamd, nemen de vampieren deel aan het dagelijkse leven. De openingsscène zet meteen de toon. In een niet bij naam genoemde stad in verval, die doet denken aan de stad uit Blade Runner , bewegen vampieren zich voort. Niet alleen kinderen zijn verworden tot vampieren, maar ook zakenmensen en zwervers, waarvan de laatsten er één al een tijd geen bloed heeft geproefd. Wanneer een vampierenstel van middelbare leeftijd de zwerver op de hoek van een straat passeert, krijgt hij, de vampier, een demonische honger naar bloed. Het zorgt voor een geweldig schrikeffect en etaleert niet alleen de behoefte aan bloed van de wezens, maar ook hun machteloosheid en hiermee worden ze aandoenlijk, hoe vreemd dat ook klinkt. En wanneer je in het metrostation met bloed doordrenkte koffie kunt bestellen, notabene bij Starbucks, weet je als kijker dat je in een andere wereld bent gestapt. De massa wordt een bloeddorstig gezelschap van vampieren met aan het roer een gestoorde wetenschapper annex opperhoofd vampier, Charles Bromley (Sam Neill). Zijn voornaamste taak is de bloedvoorraad bij te vullen alsook de onsterfelijkheid in stand te houden. Maar wat te doen als er geen mensen meer zijn?
Beschermd tegen daglicht in ondergrondse tunnels, 'Subwalk: protection from the sun' genaamd, nemen de vampieren deel aan het dagelijkse leven. De openingsscène zet meteen de toon. In een niet bij naam genoemde stad in verval, die doet denken aan de stad uit Blade Runner , bewegen vampieren zich voort. Niet alleen kinderen zijn verworden tot vampieren, maar ook zakenmensen en zwervers, waarvan de laatsten er één al een tijd geen bloed heeft geproefd. Wanneer een vampierenstel van middelbare leeftijd de zwerver op de hoek van een straat passeert, krijgt hij, de vampier, een demonische honger naar bloed. Het zorgt voor een geweldig schrikeffect en etaleert niet alleen de behoefte aan bloed van de wezens, maar ook hun machteloosheid en hiermee worden ze aandoenlijk, hoe vreemd dat ook klinkt. En wanneer je in het metrostation met bloed doordrenkte koffie kunt bestellen, notabene bij Starbucks, weet je als kijker dat je in een andere wereld bent gestapt. De massa wordt een bloeddorstig gezelschap van vampieren met aan het roer een gestoorde wetenschapper annex opperhoofd vampier, Charles Bromley (Sam Neill). Zijn voornaamste taak is de bloedvoorraad bij te vullen alsook de onsterfelijkheid in stand te houden. Maar wat te doen als er geen mensen meer zijn?
Vermaak
De voor de plot cruciale bijrol van Willem Dafoe drukt de ernst van deze premisse echter weg, waardoor Daybreakers vooral zinspeelt op vermaak. Het is niet toevallig dat Ethan Hawke al na het lezen van vijf pagina's scenario een "ja" gaf voor zijn medewerking aan deze film. De film grossiert dan ook in originaliteit en de special en visual effects voeden de angst van de kijker tot in het kwadraat, de stereotypering van de karakters daargelaten.
De voor de plot cruciale bijrol van Willem Dafoe drukt de ernst van deze premisse echter weg, waardoor Daybreakers vooral zinspeelt op vermaak. Het is niet toevallig dat Ethan Hawke al na het lezen van vijf pagina's scenario een "ja" gaf voor zijn medewerking aan deze film. De film grossiert dan ook in originaliteit en de special en visual effects voeden de angst van de kijker tot in het kwadraat, de stereotypering van de karakters daargelaten.
Conclusie
Daybreakers is een origineel subgenre binnen de uitgemolken vampierfilm en is bovendien uitermate vermakelijk. De broeders Spierig geven een angstaanjagende kijk op een wereld die grotendeels bestaat uit deze bloeddorstigen. Het drinken van een kopje koffie raad ik vanaf nu echter af.
Daybreakers is een origineel subgenre binnen de uitgemolken vampierfilm en is bovendien uitermate vermakelijk. De broeders Spierig geven een angstaanjagende kijk op een wereld die grotendeels bestaat uit deze bloeddorstigen. Het drinken van een kopje koffie raad ik vanaf nu echter af.
