Greetings from Tim Buckley - recensie

Hoe had de muzikale wereld er uit gezien als twee supertalenten minder tragisch aan het eind van hun carrières waren gekomen?

Jeff Buckley (Penn Badgley) wordt plots opgeroepen door vrienden van zijn vader, de overleden Tim Buckley (Ben Rosenfield) om mee te werken aan een tribute-concert om zijn vader te eren. Alleen heeft Jeff nooit contact met zijn vader gehad. Tim Buckley was continue aan het touren tijdens de jeugd van zijn zoon. Hierdoor wil Jeff in eerste instantie niet meewerken. Toch laat hij zich overhalen om mee te helpen aan het concert. Gedurende zijn verblijf ontmoet hij allerlei mensen die een of ander connectie hadden met zijn vader. Beetje bij beetje krijgt hij te weten wat voor een man zijn vader was, want totdat hij bij het concert betrokken werd, had hij maar één band met zijn vader: zijn geërfde muzikale talent.

Zowel zoon als vader Buckley worden overtuigend gespeeld in deze hommage. Helaas zijn dit de enige interessante personages in de film. Alle vrienden van Tim zijn een of gestrest of een reliek uit de hippietijd. Dit resulteert in een groot probleem in de verhaallijn. Er is weinig boeiends te zien en de dialogen zijn voorspelbaar en laagdrempelig. Daarbij zijn de verhalen van beide Buckley's dusdanig afstandelijk opgesteld, dat er geen enkele link gelegd kan worden tussen beiden levens. Dit had prima kunnen werken, was het niet dat er plots een 'daddy-issue'-bomb op de kijkers hoofd wordt geloosd. Tot slot is er ook nog sprake van een romantische verhaallijn die zich afspeelt tussen Jeff en Allie (Imogen Poots). Ook dit is slecht uitgevoerd qua verhaal, omdat het uiterst onduidelijk is wat er tussen deze twee speelt of waar het naar toe gaat.

Gelukkig is er de soundtrack in de productie van Daniel Algrant. De muziek passages zijn knap en een auditief in orde. Dit is een sterk aspect van deze film, waarin de grote Buckley talenten goed vertoond worden. Alle muziekscènes zijn goed uitgevoerd en leuk om naar te luisteren. Dit geldt gelukkig ook voor de andere deelnemende artiesten die meedoen aan het concert voor Tim. Stuk voor stuk worden de liedjes leuk gebracht en ziet het concert er gaaf uit.

Conclusie

Greetings from Tim Buckleyheeft gelukkig een gave soundtrack. Gelukkig, want de simpele dialogen die in het oninteressante verhaal verwerkt zijn, zorgen voor een slechte filmervaring. Penn Bradgley speelt een interessante en mysterieuze Jeff Buckley. Helaas is dat het verhaal erg vlak, waardoor zijn prestaties nergens op kunnen bouwen. Daniel Algrant heeft geprobeerd twee levenslopen, die weinig met elkaar te maken hadden, te verbinden, maar heeft daarin helaas gefaald. Daar kan geen muziek tegenop.