Il Futuro - recensie

Een nieuw coming-of-age drama met de meesterlijke Rutger Hauer.

Il Futurois een coming-of-age drama van de Chileense regisseuse Alicia Scherson die al eerder positieve reacties ontving voor haar filmPlay (2005). Het coming-of-age verhaal is een populair sub-genre dat overal wel lijkt te werken. Kijk bijvoorbeeld naar de misdaadfilmRoad to Perdition,de tienersuperheldenfilmChronicle,de komediefilmFerris Bueller’s Day Off of zelfs de animatiefilmBambi. Ze hebben allemaal wat met elkaar gemeen, namelijk dat de kijk van de hoofdpersoon op zichzelf en de wereld verandert bij het volwassen worden.Il Futuro is gebaseerd op een boek van Roberto Bolaño, met iin de hoofdrollen de bekende Rutger Hauer en de minder bekende Manuela Martelli. Begin dit jaar won de film nog de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek op het Filmfestival Rotterdam, waardoor de film nu alsnog in de bioscoop te zien is.

Bianca (Manuela Martelli) en Tomas (Luigi Ciardo) moeten na een auto-ongeluk, waarbij hun beide ouders omkomen, voor zichzelf zien te zorgen. Dat dit een behoorlijke opgave is voor twee gebroken tieners is meer dan begrijpelijk. De twee wezen blijven achter in het ouderlijk huis, maar kort daarna trekken twee machomannen uit de plaatselijke sportschool bij hen in. Hun slechte invloed blijkt uit het feit dat Bianca al snel wordt aangezet tot crimineel gedrag, waarbij zij zichzelf moet prostitueren bij de blinde B-acteur en voormalig Mr. Universe Maciste (Rutger Hauer). Het vooropgezette plan waarmee ze Maciste van zijn geld willen beroven, lijkt echter na een tijdje niet meer belangrijk voor Bianca. Al snel ziet zij de wereld om haar heen veranderen. Of is het Bianca zelf?

Sfeervolle vertoning

Het verhaal is enigszins interessant, maar de film moet het vooral hebben van de aanwezige sfeer. Er lijkt een goede relatie te bestaan tussen Alicia Scherson en Ricardo de Angelis die de cinematografie verzorgt. Zij hebben al eerder samengewerkt voor de filmsPlayenTuristas en Alicia weet haar visie door middel van Ricardo overtuigend over te brengen. Zijn camerawerk is de doorslaggevende factor om dit verhaal perfect vorm te geven en de sfeer te bekrachtigen. Niet alleen legt hij de duistere en sombere kant van het verhaal goed vast, ook laat hij veel lichtelementen origineel naar voren komen.

Bianca

Hoe dan ook blijft er naast de fantastische vormgeving en sfeer toch het gevoel hangen datIl Futuro beter had kunnen zijn. Zo wordt het verhaal verteld vanuit de eerste persoon, namelijk dat van Bianca. Zij is een ijzersterk karakter die zichzelf in de film beschrijft als zombie, maar hierdoor wordt het je kunnen inleven in Bianca zeer moeilijk gemaakt. Het gevoel van gemis van haar ouders is alleen terug te vinden aan het begin van de film, haar beweegredenen om überhaupt te gaan prostitueren zijn flinterdun en de verandering die zij als persoon ondergaat is niet zo verbazingwekkend of interessant te noemen.

Il Futurois een mooie toevoeging aan het coming-of-age genre, maar weet na een sterk verloop van de film net niet genoeg over te hebben voor een overtuigend einde. Dat gezegd hebbende is het zien van Rutger Hauer, maar ook Manuela Martelli, de gehele film een plezier, net als de sfeer en vormgeving. Er is geprobeerd om het publiek meer te laten inleven in Bianca door een eerste-persoon vertellijn, alleen blijft haar karakter zeer koeltjes onder bijna alles. Net op dit ene puntje pakt de visie van Alicia niet goed uit. Het is begrijpelijk dat Alicia Scherson, net als in het boek, een sterke tiener heeft neergezet, maar jammer genoeg ontstaat er hierdoor niet genoeg diepgang om je daadwerkelijk te kunnen laten inleven. Er blijft een goed drama over, die echter meer in zijn mars had kunnen hebben.