La Fille Du RER - recensie

Bijna vijf jaar geleden werd heel Frankrijk geschokt door de leugen van een jong meisje.

La Fille du RER is gebaseerd op het waargebeurde verhaal over een verschrikkelijke leugen in juli 2004. Regisseur André Téchiné herinnerde zich het gebeuren weer door het script van Jean-Marie Besset ( Grande école, the Proprietor ) en maakte er vanuit zijn eigen visie een film van. Veel overeenkomsten met de gebeurtenis uit juli 2004 berusten op toeval, geeft de filmmaker aan het eind van de film dan ook zeer verstandig mee.

Jeanne woont samen met haar moeder Louise in een huis in een buitenwijk van Parijs. De twee vrouwen hebben een hechte band. Louise werkt als oppasmoeder. Jeanne is, zonder veel overtuiging, op zoek naar een baan. Wanneer Louise op internet op een personeelsadvertentie stuit, gelooft ze dat ze de ideale baan voor haar dochter heeft gevonden bij het gerenommeerde advocatenkantoor van Samuel Bleistein, een jeugdvriend van haar. Maar niet alles loopt zoals verwacht…

Omstandigheden en gevolgen
De film wordt in tweeën verteld en ook met een tekst aangegeven, wat een beetje overdreven kan overkomen. Eigenlijk wordt er in de film best luchtig over het hele voorval gedaan. Dat de geliefde van Jeanne, Franck, in het ziekenhuis belandt, heeft meer impact dan de valse aangifte. De reden waarom Jeanne de leugen vertelt, kun je op verschillende manieren opvatten. In werkelijkheid zou het meisje het gedaan hebben om aandacht van haar moeder en Franck te krijgen. Dit past alleen niet in het verhaal, want de moeder geeft meer dan genoeg aandacht aan haar dochter en Franck is duidelijk idolaat van Jeanne. Wat ook wel duidelijk de reden is waarom hij op het slechte pad raakt. De gevolgen zijn misschien iets meer waarheidsgetrouw weergegeven, maar nog zijn ze niet zo zwaar als toentertijd in Frankrijk.

Talent
De Franse actrice Catherine Deneuve zou je zeker niet de vijfenzestig jaar geven die ze in werkelijkheid is. Zij wordt een soort van muze van Téchiné genoemd. Zoals Woody Allen zijn Scarlett Johansson heeft. Ze zet nu in La fille du RER een overtuigende moeder neer die veel voor haar dochter over heeft, maar min of meer wordt gedwongen om zich neer te leggen bij de betreurenswaardige situatie. Ze kan dus een een koele kikker lijken in hoe ze uiteindelijk reageert, maar als je goed let op haar gezichtsuitdrukkingen, weet je eigenlijk wel voldoende. Deneuve werd op haar vijftigste voor een Oscar genomineerd voor haar hoofdrol in het romantische drama Indoctrine .

De Belgische Emilie Dequenne zet de tweeëntwintigjarige Jeanne neer terwijl ze in het echt zevenentwintig jaar is. Je hebt echter wel het gevoel dat je met een jonger meisje hebt te maken. Ze heeft de perfecte ietwat dromerige maar ook wat chaotische uitstraling waardoor de bioscoopkijker niet verbaasd zal zijn over wat ze doet. Je neemt het haar in ieder geval niet kwalijk. Dequenne kreeg voor haar eerste rol in de film Rosette (1999) vijf nominaties waarvan ze er drie heeft gewonnen.

Een andere opvallende rol is er voor de vijftienjarige Jérémie Quaegebeur. Op zich heeft hij geen grote rol maar hij zet deze wel krachtig neer. La Fille du RER is de vijfde film waarin Quaegebeur speelt. Daarnaast had hij een rol in de Franse actieserie Sauveur Giordano .

Conclusie
The Girl on the Train , zoals de film in het Engels wordt aangeduid op festivals, is best een spannende film en dat hij gebaseerd is op een waargebeurd verhaal maakt het nog wat interessanter. Vooral omdat je als kijker toch vergelijkingen gaat maken, wat weer stemt tot nadenken. De gekozen acteurs zijn geschikt voor hun rollen en het script is goed bewerkt tot een degelijk overtuigend drama.