Dexter: seizoen 2 - recensie

Na een vliegende start gaat het tweede seizoen vanDexter verder waar het vorige seizoen eindigde, maar dan wel met een verhaallijn die losstaat van de boekenreeks.

Alsof het nog niet erg genoeg was dat collega Doakes hem op de hielen zit, wordt Dexter geconfronteerd met een nieuwe zaak. Een groepje amateurduikers vindt namelijk de dumpplaats van de grootste seriemoordenaar die Miami ooit gekend heeft. Niemand weet echter dat deze Bay Harbor Butcher in hun midden is. Dexter zal moeten proberen het onderzoek te saboteren zonder op te vallen, als hij wil overleven. En de komst van de labiele Lila maakt het er al helemaal niet makkelijker op.

De duistere wereld vanDexterkent zijn oorsprong in de reeks boeken van Jeff Lindsay die in 2004 begon metDarkly Dreaming Dexter. Al snel werden de rechten door Showtime aangekocht en zij besloten met een televisieserie de concurrentie aan te gaan met andere zenders. Hoewel men met dit tweede seizoen de boekenreeks loslaat, blijft de sfeer hetzelfde. Het uitgangspunt van deze serie is geniaal: een seriemoordenaar zonder emoties die met behulp van zijn baan bij de forensische recherche andere seriemoordenaars opzoekt en afmaakt. In een monotone voice-over vertelt hij over zijn ware gesteldheid wanneer hij moordt, maar ook als hij gevoelens moet nabootsen.

Dexteris in eerste instantie vooral een karakterstudie van een complex en duister personage. Al snel zal de sympathieke moordenaar je hart veroveren met zijn bizarre levensstijl. Hiernaast worden er ook meer alledaagse zaken aangestipt – zij het via de bijpersonages – zoals mishandeling, relatieproblemen en vervelende werksituaties. Omdat zijn leugens en intriges hem verdacht maken, komt Dexter zelfs terecht bij Narcotics Anonymous, waar hij zijn verslaving beter leert begrijpen. Maar is dit wel de manier waarop hij wil leven?

In dit tweede seizoen wordt Dexter in het nauw gedreven. Niet alleen door de vondst van zijn slachtoffers, maar ook door de bemoeizuchtige en labiele Lila, met wie hij een hartstochtelijke haat-liefdeverhouding krijgt. En dan wordt er ook nog een kundige FBI-agent ingeschakeld om de zaak tot een goed einde te brengen. Het zorgt ervoor dat de spanning in deze reeks flink wordt opgeschroefd. Bij de aftiteling van de ene aflevering kun je bijna niet wachten tot de volgende episode.

Ondanks alle positieve woorden zijn er twee zaken die dit seizoen net iets minder goed maken dan zijn voorganger. Allereerst is daar de toevoeging van het irritante personage Lila Tournay, dat na enkele afleveringen echt gaat storen. Het is leuk dat men wat tegengas wil geven aan Dexter, maar men is hierin toch wat te ver doorgeschoten met het gestoorde karakter. Daarnaast is de uiteindelijke confrontatie met Doakes niet wat het had kunnen zijn, omdat men zich door allerlei kunstgrepen een beetje in een hoekje laat drijven. De oplossing van dit probleem is dan ook niet het beste wat de serie te bieden heeft.

Hoewel het eerste seizoen beter was, blijftDextereen ijzersterke serie. Deze antiheld weet ondanks zijn vreemde gewoontes het hart van de kijker te veroveren. In dit tweede seizoen moet Dexter van de radar van de politie weten te blijven, nu zijn lijken zijn ontdekt. Het levert weer voldoende spanning en zwarte humor op.Dexter: seizoen 2is niet het beste seizoen, maar natuurlijk onmisbaar voor de fans.