Law Abiding Citizen - recensie

Wat gebeurt er als het rechtssysteem faalt? Clyde Shelton neemt het heft in eigen handen.

"We could lose and then you get nothing"
De nieuwe film van regisseur F. Gary Gray ( Be Cool, Friday) gaat over familieman Clyde Shelton (Gerard Butler) die hulpeloos toekijkt hoe zijn vrouw en dochtertje vermoord worden door twee criminelen. De egocentrische advocaat Nick Rice (Jamie Foxx) die de zaak in handen krijgt, heeft 96% van zijn zaken gewonnen en is dus niet van plan dat mooie percentage te verpesten door een fout te maken met Shelton's zaak. Hij treft een schikking met één van de twee criminelen, waardoor één de doodstraf krijgt en de ander vijf jaar vast komt te zitten. Shelton is daar niet blij mee en dat laat hij merken ook. Tien jaar later gaat er bij de executie van de tot de doodstraf veroordeelde crimineel, iets goed mis. En dat is het begin van een serie aanvallen op alle mensen in het rechtssysteem.

"It's nice when the system works"
Shelton geeft meteen toe dat hij het was en dat hij niet zal stoppen tot iedereen zijn lesje geleerd heeft. Dit doet hij op een hele onconventionele manier, bijvoorbeeld door in de rechtszaak de seksuele voorkeuren van de rechter te verkondigen en door vreemde verzoeken te eisen van het openbaar ministerie. Maar daarnaast is hij ook uit op wrede wraak (één scène heeft veel weg van Saw). Iedereen had in zijn positie kunnen zijn, vooral Rice met zijn vrouw en dochter, en dat wil hij laten zien. Zo komen wij, als publiek, voor een dilemma te staan.

"I'm gonna bring the whole fuckin' diseased, corrupt temple down on your head"
Dit komt voornamelijk door het script van Kurt Wimmer. Wat Shelton overkomt aan het begin van de film is zo gruwelijk en wat daarop volgt in de rechtszaken is zo vervelend; iets dat vooral lijkt te komen door Rice's egoïsme. Bovendien zijn Shelton's reacties daarop zo gevat, dat we alles alleen maar van zijn kant kunnen bekijken, ook al richt hij een moorddadige ravage aan en ook al snijdt hij één van de moordenaars in ongeveer twintig verschillende delen. Zelfs wanneer het verhaal meer op Rice focust en we zien dat hij ook met meer gevoel op de omstandigheden reageert, kunnen we niet met hèm meeleven.

Protagonist vs antagonist
Regisseur Gray doet toch echt zijn best om ons de twee kanten van de personages te laten zien. In beide gevallen zie je de beweegredenen, maar je ziet ook de twijfels. Je kunt in principe met beiden mee leven, omdat ze eigenlijk allebei een punt hebben. De personages in deze film zijn niet zwart-wit. Ze hebben gemengde gevoelens. Beiden zijn ze ethische voorbeelden, ze blinken allebei uit in het vak waarin ze opgeleid zijn en rationaliseren de dodelijke consequenties van hun werk. Het feit dat de karakters zo goed weergegeven worden, komt voornamelijk door acteurs Gerard Butler en Jamie Foxx. Foxx heeft hiervoor in onder andere Collateral, Ray en The Kingdom gespeeld. Bovendien heeft hij een Oscar gewonnen en is hij succesvol in de muziekbusiness. Hij heeft deze rol volledig onder de knie. Maar Butler ( 300, The Ugly Truth) stijgt ver boven het niveau van de Oscarwinnaar. Het zijn zijn charisma, humor en gedrevenheid, die ons aan het beeld gekluisterd houden en waardoor we willen weten wat deze voorheen onschuldige man nog meer vanuit de gevangenis aan kan richten.

Conclusie
Deze film is geen meesterwerk; het script zit vol rare momenten, zoals de eerder beschreven seksuele uitspatting tijdens de rechtszaak en het gebrek om optimaal mee te kunnen leven met beide karakters. We worden gedurende 100 minuten te veel meegesleept met Shelton's verhaal. Ondanks deze kleine minpunten bereikt de film het gewenste effect. De acteurs in de bijrollen, waaronder Leslie Bibb (Midnight Meat Train), Colm Meaney (Layer Cake, Con Air) en Bruce McGill ( The Insider), zijn een goede aanvulling op het kat-en-muis spel tussen de twee top acteurs, Butler en Foxx. Bovendien maken de bloederige scènes en het grauwe decor van de stad Philadelphia, Law Abiding Citizen, een hele vermakelijke psychologische thriller.