Les Barons - recensie

Sociaal drama in een mix van humor, flitsende montage en goede timing.

Het leest als een sprookje; regisseur Nabil Ben Yadir, opgeleid tot A2 elektromechanicus, maakt op zijn negenentwintigste een speelfilm, schrijft het scenario enkele jaren eerder, weet zelfs Jan Decleir te strikken, en de rest is geschiedenis. Zie hier de geboorte van Les Barons .

'Hassan, dat ben ik'
Les Barons is het semi-autobiografische verhaal van de Marokkaanse Hassan (Nader Boussandel) en zijn vrienden Mounir (Mourade Zeguendi) en Aziz (Mounir Ait Hamou) die niets anders doen dan zitten op de met fruit en groente gevulde, opgestapelde kratten van kruidenier Lucien (Jan Decleir). De film opent dan ook met een shot van zes, naast elkaar, bungelende benen, met aan elk paar identieke sportschoenen, zelfs de identiek gestrikte veters laten zien dat het leven als baron een gevoel van eenheid herbergt. Wanneer in het daaropvolgende totaal shot de drie vrienden hangend in de kratten te zien zijn, wordt de premisse van de film middels een voice over duidelijk; elke baron beseft dat elk mens slechts een beperkt aantal stappen ter beschikking heeft. Zo min mogelijk stappen zetten om op die manier je krediet niet te verspelen, dat is de boodschap. Het verklaart het hangen in de kratten, echter begint dit leven Hassan te irriteren; hij droomt van een carrière als stand-up comedian, maar gesteund door zijn vrienden wordt hij echter niet. Wanneer zijn vader wil dat hij, net als hijzelf, buschauffeur wordt, en Hassan ook onverhoopt verliefd wordt op de zus van de oudste 'baron' Mounir, begint zijn gevecht. Slaagt Hassan erin zijn dromen te realiseren?

Droom
Iemand die zijn droom onbetwist heeft gerealiseerd, is regisseur Nabil Ben Yadir. Opgegroeid in de buurt rond het metrostation Ribaucourt, is Les Barons vooral zijn verhaal; ook Yadir droomde ervan om volle zalen te doen lachen, maar hij vond nooit de moed om het podium te betreden. Zijn behaalde diploma A2 elektromechanica was voor zijn ouders, films maken dat wilde híj. Hij begon met schrijven en waagde zich meteen aan een van de moeilijkste genres binnen film, de komedie, om op deze manier een in een mild jasje gestoken sociaal pamflet te etaleren. "Ik denk dat een goede komedie makkerlijker taboes kan doorbreken en mensen beter samen brengt. Volgens mij heeft Brussel meer behoefte aan een komedie waarin Hassan en Mounir tonen dat ze ook iets kunnen en helemaal geen terroristen zijn". De vrienden zijn natuurlijk geen terroristen, maar hebben, net zoals de hangjongeren in La Haine, niets omhanden in hun leven. Humor is voor Yader dan ook de katalysator die de kijker tot denken zet.

Stijl
De voor de film gekozen stijl, de flitsende montage, het grijsbruine kleurfilter van de cameralens, de voice over techniek, en de ritmische, met Arabische invloeden doordrenkte, hip hop beats van de soundtrack, maakt van Les Barons een hoogst origineel kunstwerk. Er zitten veel verwijzingen naar de filmgeschiedenis in deze film; zo heeft de film Goodfellas als een van de inspiratiebronnen gediend voor Yadir, getuige de scène waarin Mounir Hassan mee uit vraagt op een dubbel date met twee dames. Onlosmakelijk verbonden met de woorden van Joe Pesci, die als Tommy in Goodfellas, Henry (Ray Liotta) mee uit vraagt op eenzelfde date: "Henry come on, I 've been trying to bang these chick for two months now." Maar ook het middel waarmee Hassan de camera tot zich neemt en via de lens de kijker adresseert, is bekend uit films als Fight Club en, meer recent, Whatever Works . Op deze manier ontvlucht Hassan kortstondig zijn werkelijkheid en reflecteert hij op zijn leven. En het werkt. Maar Les Barons is gelukkig niet alleen stijl, het scenario is de motor dat het geheel in werking zet. Grappige situaties, vooral de scène in zijn ouderlijk huis waar Hassan verborgen moet houden dat hij aan stand up komedie doet; goede timing, en acteurs die niet alleen plezier uitstralen, maar ook grappig zijn. Deze combinatie maakt van Les Barons nu al een klassieker.

Conclusie
Een grappig scenario + een originele stijl = een zeer aangename kijkervaring.