L'Inconnu du Lac - recensie

Een jonge, homoseksuele man houdt er een ongebonden levensstijl op na, tot hij op een cruiseplek op slag verliefd wordt op een gevaarlijke man.

Het is zomer en de jongensachtige Franck (Pierre Deladonchamps) bezoekt met zekere regelmaat een paradijselijk meer waar homoseksuele mannen elkaar ontmoeten voor een verkwikkende duik in het water, waarna er de mogelijkheid bestaat om ook met elkaar de bosjes in te duiken. In het bos openbaart zich een soort 'green light district'; achter elke struik of boom zit wel een halfnaakte man verstopt met wie er naar hartelust geflikflooid kan worden. Op een dag ontmoet Franck de knappe Michel (Christophe Paou), compleet met jaren 70 pornosnor. Helaas voor Franck blijkt Michel al bezet te zijn. Maar als 's avonds alle cruisers naar huis zijn, ziet Franck tot zijn grote schrik dat Michel iets verschrikkelijks doet. In plaats van hem aan te geven bij de politie, begint Franck een gevaarlijk liefdesspel met Michel.

Regisseur en schrijver Alain Guiraudie schreef tot op heden alleen maar films die zich volgens hem afspeelden in een wereld die de onze opnieuw uitvindt, een wereld die naar Guiraudies verlangens was geconstrueerd. Nu besloot hij dat het tijd was om de echte wereld te laten zien inL'Inconnu du Lac. NaLe Roi de l'Evasion, waarin een oudere homoseksuele man verliefd wordt op een jonger meisje, is dit de tweede film van Guiraudie waarin hij zich waagt aan een spraakmakende cocktail van thema's als erotiek, seksualiteit, porno, dood, liefde, natuur en eenzaamheid.L'Inconnu du Lacis na La vie d' Adèlede tweede Franse film in korte tijd die echte seksscènes toont. Guiraudie gebruikte echter wel stand-ins voor de hardcore shots (orale seks en ejaculatie), omdat hij van mening was dat het te veel gevraagd zou zijn van de acteurs om echte seks met elkaar te hebben en ze hun jonge heren niet zo hard zouden kunnen krijgen als echte homoseksuele mannen. De film leverde Guiraudie een Roze Palm op in Cannes, de prijs die wordt uitgereikt aan de film die zorgt voor een positieve beeldvorming rondom homoseksualiteit.

Niet gezellig

Bij die zogenaamde positieve beeldvorming zijn wel wat kanttekeningen te plaatsen. Een cruiseplek voor homo's waar men elkaar keurt als ware het slachtvee, onveilige seks prefereert en waar iedereen 's avonds weer alleen naar huis terugkeert, lijkt alles behalve gezellig. Om het allemaal nog leuker te maken, schuilt er ook nog eens een moordenaar in de struiken. De enige persoon die de leegte bij het meer opmerkt is Henri (Patrick d'Assumçao), een eenzame man die het meer bezoekt om in gedachten te verzinken en langzaam verliefd te worden op Franck. Deze einzelganger was met zijn depressiviteit en zelfmoordneigingen het lichtpuntje van de film, juist omdat de vluchtige seksuele contacten zijn leven niet verrijkten.

Onschuldige hertjes

Afgezien van de oppervlakkige contacten speelt alles zich af in en rond een prachtig meer, wat een soort claustrofobisch gevoel geeft, ook al is er enkel in de buitenlucht gefilmd. Het meer, het bos en de verandering van het daglicht zijn alledrie aparte karakters in de film. Er zitten een paar prachtige shots in die zo uit een natuurfilm zouden kunnen komen. Het is bijna aandoenlijk hoe de mannen, dik, dun, jong en oud, met hun blote piemels als onschuldige hertjes in het helmgras staan. De seksscènes die expliciet en confronterend zijn, contrasteren daarom sterk met het zo rustgevende bos, al kan de vraag worden gesteld of deze scènes echt nodig zijn voor het verhaal.

De thema's die L'Inconnu du Lacpoogt aan te kaarten, zijn interessant. Met name de relatie tussen seks en de dood, waarover door veel filosofen al is geschreven, is interessant. Waarom gaat Franck een relatie aan met een man van wie hij weet dat het een moordenaar is? Maakt dat hun affaire extra spannend en erotisch of spelen er andere, psychologische motieven? Om deze zware vraagstukken wat te verlichten, heeft Guiraudie ook gedacht aan wat komische momenten, zoals de verschijning van de bijna cartooneske detective met zijn eigenaardige ondervragingsmethodes.

Conclusie

Het meer inL'Inconnu du Lackan tevreden zijn: Guiraudie heeft oog voor de schoonheid van de natuur en dat levert een beeldschone prent op. Het spanningsveld tussen erotiek en de dood is een interessant uitgangspunt, maar de beweegredenen van de hoofdpersonen blijven te onduidelijk. Daarnaast zorgt het lege en liefdeloze bestaan van de hoofdpersonen niet per se voor een positievere beeldvorming; het roept eerder medelijden op met de mensen die zich in bosjes verschuilen om seks te hebben met iemand van wie ze de naam niet eens kennen.