Madagascar 3: Europe’s Most Wanted - recensie

“Wait, this isn’t New York!” schreeuwt Melman terwijl de bekende groep dieren naar de kust van Monte Carlo staart. Tijd voor een nieuw avontuur.

Alex de leeuw (Ben Stiller), Marty de zebra (Chris Rock), Melman de giraffe (David Schwimmer) en Gloria het nijlpaard (Jada Pinkett Smith) zijn eigenlijk altijd ontevreden met hun huidige verblijfplaats. Al eerder ontsnapten ze inMadagascar uit de dierentuin en inMadagascar 2: Escape 2 Africa van het eiland Madagascar. Waar ze aan het einde van het tweede deel nog redelijk tevreden leken met hun bestaan in Afrika, hebben ze aan het begin vanEurope’s Most Wanted besloten om toch weer terug te gaan richting de Big Apple. Wanneer de pinguïns naar Monte Carlo zijn vertrokken, besluit de groep om hen op te halen zodat ze samen richting het Amerikaanse continent kunnen vliegen.

Eenmaal in Europa loopt hun plan echter al snel in het honderd. Dierenpolitieagente Dubois (Frances McDormand), die verdacht veel dierlijke gedragskenmerken vertoont, komt hen op het spoor waardoor ze moeten vluchten. Tijdens hun poging uit de klauwen van hun achtervolgers te blijven komen de dieren onverwachts circus Zaragoza tegen. Hier ontmoeten ze Gia de Jaguar (Jessica Chastain), Stefano de zeeleeuw (Martin Short) en de meest interessante nieuwkomer: Vitaly de Russische tijger (Bryan Cranston). Deze uit de kluiten gewassen kat was ooit de ster van het circus, maar heeft zijn zelfvertrouwen verloren na een tragisch ongeluk met een minuscule brandende hoepel. Zijn queeste om zijn oude zelf weer terug te winnen is één van de meest interessante aspecten van de film en sluit mooi aan bij de manier waarop Alex en de rest zichzelf bij het circus leren kennen. Al met al presenterenMadagascar-veteranen Eric Darnell (Antz) en Tom McGrath (Megamind) samen met Conrad Vernon (Shrek 2, Monsters vs Aliens) genoeg nieuwe elementen om een nieuw deel mee te vullen.

Samen met de nieuwe karakters betreden de bekende dieren een doldwaas avontuur door Europa. Groot voordeel van de verandering in setting is de kleurrijke diversheid van Europa waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt. De tropische wouden van Madagascar en de dorre savannes van Afrika hebben plaats gemaakt voor de aanwezigheid van menselijke cultuur. Dit heeft de makers een geheel nieuw palet gegeven om mee te werken. Wat minder is de bijkomende bedenkelijke selectie aan moderne popmuziek. Daarnaast belooft een grotere nadruk op actie, in combinatie met schaamteloze productplacement (een karakter zegt op een gegeven moment letterlijk: “Was that the sound of my HP printer?”) niet veel goeds voor deze sequel. Toch hebben de makers op enkele belangrijke punten verbeteringen weten door te voeren.

Tot nu toe heeft deMadagascar-franchise altijd een vrij dubieuze ethische inhoud gehad. In zowel het eerste als tweede deel wordt duidelijk dat het gezelschap liever terug wil keren naar de dierentuin dan dat het in de wildernis blijft. Aan het begin vanEurope’s Most Wanted willen ze ook niets liever dan weer terug naar hun gekooide leventje. Echter, de dieren leren in deze film zichzelf beter kennen en komen erachter dat er meer is dan hun semi-showbizzbestaan. Verder zijn de dieren in het circus niet meer afhankelijk van mensen. Met eigen geld (niet geheel legaal verkregen) kopen ze de onderneming op om een menselijke business om te zetten in een dierlijk succes. De beslissing om te breken met het pro-dierentuin sentiment is een gewaagde en zorgt voor een interessant commentaar op de serie.

Dit gegeven verhult echter enkele mindere elementen niet. Veel van de keuzes die gemaakt zijn lijken een simpel product van sequelisering. Dit staat recht tegenover de manier waarop Pixar met haarToy Story-franchise is omgegaan. De eerste film kreeg twee sequels waarin een duidelijke thematische leidraad te vinden was. Hierin stond de groei van speelgoedbezitter Andy voorop. De vervolgen vanMadagascarvoelen daarentegen aan als gemakkelijk scoren (een deeltje in Afrika, een deeltje in Europa) en missen de gelaagde thematiek die Pixar-films zo leeftijdsuniverseel maakt. Helaas lijkt het nieuwe deel hier geen verandering in te gaan brengen.

Europe’s Most Wantedis kleurrijker, grappiger en kent leukere nieuwe personages danEscape 2 Africa. Helaas is er onnodig veel actie, een weinig origineel verhaal en dubieus gebruik van muziek toegevoegd. De vraag blijft echter wat het nut is van een vervolg waarin de bekende dieren wederom een onbekende locatie aandoen in hun poging de dierentuin te bereiken. HoewelEurope’s Most Wanted amusant kan zijn voor jong en oud, valt te hopen dat nieuwe franchises wat originelere sequels opleveren.