Disney brengt metMaleficentnuance aan ten opzichte van het traditionele verhaal in sprookjes van goed versus kwaad.
Disney stond de laatste decennia synoniem voor een wat zoete, ‘all-American’ sentimentaliteit. Recente films alsJohn Carter,Oz the Great and PowerfulenThe Lone Rangerwerden door critici met argusogen bekeken. Disney zet met Maleficent, een remake van de klassiekerDoornroosje, dus veel op het spel. Met een budget van meer dan 200 miljoen dollar is van belang datMaleficent in ieder geval het dubbele bedrag wereldwijd binnenhaalt om de investering terug te verdienen.Maleficentheeft twee pluspunten: Angelina Jolie en productie designer Robert Stromberg die hiermee zijn regiedebuut maakt.
Sprookje
Een van de eerste associaties die opkomt bij Maleficent is “koningin van al het kwaad” uit de originele animatieklassieker uit 1959, alwaar een groene, boze heks prinses Aurora vervloekt tijdens de koninklijke doop en zij bijna sterft aan een speldenprik van een spinnenwiel. Maar in de moderne versie gaat het verhaal anders. Maleficent (Angelina Jolie), is een jonge vrouw met een puur hart die in een vreedzaam koninkrijk opgroeit. Aan haar idyllische leven komt een einde wanneer een invasieleger van de koning de harmonie van het land dreigt te verstoren. Maleficent lijkt de beste beschermer van haar koninkrijk te worden, maar ze ondergaat een meedogenloos verraad: een daad die haar zuivere hart verandert in steen. Zinnend op wraak wordt Maleficent geconfronteerd met een epische strijd van de nieuwe koning: Stefan (Sharlto Copley). In deze strijd plaatst Maleficent een vloek op de pasgeboren baby prinses Aurora (Elle Fanning). Als het kind opgroeit, beseft Maleficent dat Aurora de sleutel bevat tot vrede in het koninkrijk - en misschien naar het ware geluk van haarzelf.
Morele ambivalentie
De film is dus gebaseerd op het klassieke sprookje van Doornroosje. De centrale lijn in de film is liefde, wat je onder meer terugziet in de relatie tussen Maleficent en Stefan, de relatie tussen Maleficent en haar trouwe dienaar Diaval en tot slot de relatie tussen Maleficent en Aurora. Elke relatie in de film gaat over de aard van liefde in haar verschillende vormen. In de film is de strijd tussen goed en kwaad, in tegenstelling tot zijn genregenoten, wel minder zwart-wit. Disney is met Maleficent een andere weg ingeslagen dan het oorspronkelijk verhaal. En dat pakt goed uit. In de film komt het dubbele karakter van Maleficent sterk naar voren. Ze wordt uiteindelijk neergezet als zowel de heldin als de schurk. Gedurende de film wordt je meegevoerd in de innerlijke strijd die Maleficent voert, wat haar beweegredenen zijn om wraak te nemen en de genegenheid die ze gaandeweg ontwikkeld voor ‘peetdochter’ Aurora, die ze spottend ‘monstertje’ noemt. In de film wordt Maleficent goed neergezet als een driedimensionaal karakter. Dit geldt niet altijd voor de andere castleden in het ensemble. De film focust soms te veel op de visuele effecten, waardoor uitdieping van karakters achterblijft. Hierdoor wordt de band tussen de kijker en de karakters niet opgebouwd. De acteerprestaties in de film zijn wisselvallig. Elle Fanning’s Aurora is weinig meer dan mooi, lieflijk en erg meisjesachtig. Bij vlagen wankelt ook het accent van met name Koning Stefan. De 3 feeën zorgen af en toe wel voor wat luchtig vermaak.
Visueel spektakel
Oorspronkelijk was Tim Burton bij het project betrokken, maar zag hier uiteindelijk van af. Desondanks is Stromberg een goede keuze geweest. Hij was de productie designer voor films als Avatar en Alice in Wonderland . Als regisseur heeft hij dus duidelijk zicht op de creatieve effecten die bij een fantasy film horen. In de film combineert Stromberg verscheidene elementen van fantasy met een surrealistische kwaliteit, zonder onecht over te komen. De beelden zijn vaak adembenemend - het vliegen van Maleficent over het koninkrijk, de groei van de doornen muur om het koninkrijk heen - de woeste gevechten zijn goed geënsceneerd en technisch duwt de film het 3D medium naar voren. Jolie is overtuigend als Maleficent. Ze geniet zichtbaar van haar rol en dat draagt bij aan haar overtuigingskracht. De make-up en kostuums in de film zijn prachtig. Jolie was een voorstander voor het gebruik van prosthesen gemaakt van siliconen om haar gezicht de kenmerkende jukbeenderen uit de animatie te geven. De uitstekende hoorns worden op zijn plaats gehouden met magneten en haar contact lenzen zijn gebaseerd op geitenogen en hebben horizontale pupillen. Gedurende de film zie je kleine verwijzingen waarmee een knipoog wordt gegeven naar de originele animatie.
Conclusie
Maleficent is een visueel genot om naar te kijken en maakt de wat lege karakters in de film wat minder bezwaarlijk. De film is een aaneenschakeling van fraaie, donkere tableaus alwaar de exuberante sets en kostuums elkaar afwisselen. Angelina Jolie speelt haar rol met verve en Maleficent neemt je in de eerste paar minuten in vogelvlucht gelijk mee om je pas na 97 minuten weer los te laten.
