Otto is een neushoorn - recensie

De allerkleinsten zullen plezier beleven aan deze animatiefilm over de avonturen van Topper, Hugo, Sille en Otto de neushoorn.

Het is de eerste dag van de zomervakantie en alle kinderen verheugen zich op maanden vol plezier met hun familie en hun vrienden. Topper is echter wat minder gelukkig. Aan vrienden ontbreekt het hem niet, maar zijn vader is een zeeman die voornamelijk op reis is. Topper heeft geen idee of en voor hoe lang zijn vader in de zomervakantie terug zal komen. Ondertussen is hij ook verliefd op Sille, die hem maar een 'gek kind' vindt. Toch nodigt ze hem uit voor haar verjaardag, mits hij iets voor haar meeneemt. Hij kan niet op een geschikt cadeau komen, maar gelukkig vindt hij samen met zijn beste vriend Hugo een magisch potlood. Alles wat je met dat potlood tekent, komt tot leven. Daar komt hij echter pas achter wanneer hij een neushoorn tekent. Otto de neushoorn zou een goed cadeau voor Sille zijn. Helaas is hij getekend op derde verdiepeing van Otto's huis en komen ook andere mensen achter zijn bestaan. Hoe komt Otto bij Sille terecht?

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van de Deense schrijver Ole Lund Kirkegaard. Hij overleed al op 38-jarige leeftijd maar schreef een aantal kinderboeken die zich voornamlijk focusten op het leven van jongens en hun relatie met volwassenen. Zijn boeken zijn vol met vrolijke tekeningen, gemaakt door Kirkegaard zelf. In deze film wordt op een mooie manier de fantasierijke wereld van kinderen uitgebeeld. Zo wordt wijselijk nooit een verklaring gegeven voor de magie van het potlood. Topper en Hugo zijn verbaasd wanneer ze achterkomen wat het potlood doet, maar accepteren het snel als iets normaals. Het is wel jammer dat ,nadat de jongens Otto hebben getekend, het potlood nooit gebruikt wordt. Ook leuk is dat de jongens Otto niet geheim willen houden, in tegenstelling tot andere soortgelijke fil Ze zeggen de hele tijd tegen de volwassenen dat er een neushoorn in huis is, al gelooft in eerste instantie niemand hen. Wanneer steeds meer volwassenen echter achter Otto's bestaan komen, wil iedereen hem om verschillende reden hebben. Ze vergeten soms daarbij te denken aan de kinderen. De filmmakers weten dit om te zetten in enkele aardige komische situaties, al zullen hier vooral kleuters om moeten lachen.

Net als Kirkegaard's boeken is ook deze film vrolijk en mooi in beeld gebracht. Regisseur Kenneth Kainz heeft samen met zijn animators en ontwerpers een mooi beeld geschetst van een vrolijk, kleurrijk Deens kuststadje. Er is een mooie scène waarin we een lieveheersbeestje volgen die van de ene naar de andere kant van de stad vliegt. We zien dat dit een vrolijk stadje is vol met chaoten die de beste bedoelingen hebben, maar daar niet altijd naar handelen. De mensen zelf zijn ook op een geinige manier ontworpen, met hoofden en lichamen die niet echt goed in proportie zijn. De film is alleen jammer genoeg in 3D. Dit is in alle opzichten een ouderwetse, simpele tekenfilm en het moderne 3D past daar niet echt bij. Helaas zijn er geen ouderwetse, handgemaakte tekeningen gemaakt, ook omdat 3D op enkele scènes na, weinig toevoegt aan de film.

Conclusie

Otto is een neushoornis een film met vrolijke beelden en een leuk verhaal met enkele aardige komische momenten. Het is een film waar alleen kleuters volop van zullen genieten, maar erg is dat niet; het is nu eenmaal de doelgroep. Zij zullen vermoedelijk ook geen probleem hebben met het feit dat deze film in 3D is, wat niet echt de juiste keus is voor deze ouderwetse tekenfilm.