Een parel in de woestijn.
Het verhaal gaat over de straatjongen Dastan (Jake Gyllenhaal), die door de koning van Perzië wordt opgenomen in diens familie. Hij wil bewijzen dat iemand ook een prins kan zijn zònder een koninklijke afkomst te hebben. Na vijftien jaar krijgt Dastan echter de schuld van de dood van de koning en vlucht hij samen met prinses Tamina (Gemma Arterton) om erachter te komen wie hem heeft opgelicht èn om het gebruik van de Sands of Time, een magische dolk waarmee de tijd terug gedraaid kan worden, tegen te gaan omdat dit anders desastreuze gevolgen zou hebben voor de mensheid.
Parkour
Door middel van parkour of freerunning baant Dastan zich een weg door een massa vijanden en gaat van stad naar stad. David Belle is de parkour coördinator van de film en dat betekent dat de stunts in goede handen zijn. Belle is namelijk een van de meest prominente figuren die parkour heeft bedacht. Het is heel vermakelijk om naar de stunts te kijken en dat is voor een actiefilm als deze heel belangrijk. Het is dus heel slim van regisseur Mike Newell en producent Jerry Bruckheimer om deze methode te gebruiken.
Newell en Bruckheimer
Het lijkt alsof elk project waar Bruckheimer aan begint een succes wordt. De afgelopen jaren heeft hij de Pirates of the Caribbean films geproduceerd, maar ook films als Pearl Harbor en National Treasure zijn successen van hem. Mike Newell aan de andere kant, is nog niet zo bekend. In Amerika is deze Engelsman waarschijnlijk doorgebroken vanwege Harry Potter and the Goblet of Fire , maar in Engeland had hij al veel eerder succes met bijvoorbeeld Four Weddings and a Funeral . Een regisseur die nog geen grote actiefilms op zijn naam heeft staan, op Harry Potter na natuurlijk, lijkt misschien geen geschikte keuze voor zo'n project als dit, maar hij doet het zeer goed en hij geeft het verhaal meer dan alleen actie.
Banden
Het verhaal is goed neergezet en zelfs interessant voor een avonturen/actiefilm als deze. De ontwikkeling tussen de verschillende familiebanden verloopt uitstekend en de band tussen Dastan en Tamina, hoewel het een beetje lijkt op de relatie tussen The Mummy karakters Rick en Evelyn, is ook niet vervelend om naar te kijken. Hoewel Artertons dramatische acteerwerk na een tijdje een beetje gaat vervelen.
Casting
Er valt verder niets te klagen aan de casting van de acteurs. Jake Gyllenhaal heeft nog nooit in zo'n grote productie gespeeld. In het verleden speelde hij rollen in Brokeback Mountain, Zodiac en Brothers , maar nu vond hij het tijd voor een actiefilm en hij heeft groot gelijk. Gyllenhaal speelt de rol van Dastan uitstekend en door hem te casten kreeg zijn karakter meer emotionele diepgang, iets wat een acteur die voornámelijk in actiefilms speelt er misschien niet in zou kunnen leggen. Ook Arterton, die gecast is voordat Quantum of Solace uitkwam, speelt haar rol goed, hoewel ze zo nu en dan het gezeur een beetje doordrijft. Van deze actrice gaan we zeker meer horen. Het is alleen jammer dat Ben Kingsley gecast is als oom van Dastan. Het karakter dat hij speelt heeft hij al meerdere malen aan ons laten zien, daarom weten we meteen hoe het verhaal in elkaar steekt. Uiteraard speelt hij het wel goed, maar Kingsley in het personage van de slechterik, zeker van zo'n dertien in een dozijn slechterik, hebben we nu wel gezien.
Videospel
Er moet ook iets gezegd worden over het feit dat Prince of Persia: The Sands of Time gebaseerd is op een videospel, hoewel Newell in meerdere interviews zegt nooit gehoord te hebben van het spel toen hij het project in handen nam. Dus vrees niet, dit is geen spelverfilming zoals Silent Hill, Tomb Raider of Doom; het is namelijk een goed opzichzelfstaand verhaal. De makers van de film hebben er ook slim aan gedaan de held van 'vlees en bloed' te laten zijn; als hij valt heeft hij pijn en hij is totaal niet perfect in zijn daden. Het verhaal is sowieso realistisch omdat er geen bovennatuurlijke wezens in voor komen, behalve de Hassansins. In Perzië geloofde men vroeger in dat soort hekserij, dus een verhaal over een dolk die de tijd terug kan draaien, is heel realistisch voor die periode.
Conclusie
Al met al is deze film fijn popcorn vermaak. Hoewel het een goede film is om te kijken kunnen de dialogen soms opgevat worden als vervelend; zeker het belastinggezeur van Alfred Molina. Het verhaal is goed en de actiescènes in de vorm van parkour zijn fantastisch. Bovendien geeft Gyllenhaal emoties en humor aan zijn karakter en is Arterton voor mannen een fijne vrouw om naar te kijken. Een echte aanrader.
