Safety Not Guaranteed - recensie

"There’s no sense in nonsense, especially when the heat’s hot."

"Wanted: someone to go back in time with me. Must bring your own weapons." Drie medewerkers vanSeattle Magazinegaan op zoek naar de persoon achter deze vreemde contactadvertentie in de hoop er een leuk artikel uit te slepen. Het zijn de ervaren redacteur Jeff (een foute vent die steeds zijn eigen pleziertjes vooropstelt in het leven), de nerd Arnau en de vreemde Darius. Met een postbusnummer als enig aanknopingspunt reist dit bonte gezelschap af naar Ocean View en komt al snel Kenneth op het spoor. Darius heeft een wonderlijke klik met deze zonderling; eindelijk iemand die evenweirdis als zij. De achterdochtige Kenneth vertrouwt Darius wel en gaat haar opleiden voor zijn missie; zij op haar beurt vertelt uiteraard niets over haar journalistieke motieven. Voor Jeff is het doel van het reisje inmiddels veranderd: hij gaat op zoek naar Liz, zijn vriendinnetje van de middelbare school, in de hoop de relatie nieuw leven in te blazen. En Arnau moet hoognodig eens een meisje scoren – vindt Jeff.

De basis voor het script vanSafety Not Guaranteedis een contactadvertentie die midden jaren ’90 in een Amerikaans tijdschrift verscheen; exact de advertentie die in de film voorkomt. Later verscheen de bewuste advertentie op internet en werd veelvuldig geparodieerd. Toen scenarist Derek Connolly de advertentie in 2007 toevallig tegenkwam, bracht die hem meteen op het idee voor deze film. Oorsponkelijk had Connolly alleen mannelijke hoofdrolspelers in gedachten, maar nadat hij Aubrey Plaza inFunny People(Judd Apatow, 2009) had gezien, schreef hij de rol van Darius speciaal voor haar, zelfs nog voordat Plaza gepolst was. Een gelukkige keuze, want Plaza weet Darius als een vreemd maar zeer innemend meisje neer te zetten. Plaza is ook een groot komisch talent; de manier waarop zij met een stalen gezicht en haar priemende bruine ogen de meest bizarre zinnen uitspreekt, is erg grappig. Ook Jake Johnson als Jeff (bekend van de serieNew Girl) en nieuwkomer Karan Soni als Arnau zijn goed gecast. Het is leuk om te zien hoe dit onwaarschijnlijke trio reporters met hun uiteenlopende karakters langzamerhand toch naar elkaar toe groeit. Mark Duplass als Kenneth is wat vlakker en weet de sympathie van de kijker minder voor zich te winnen.

Gelooft Kenneth zelf dat hij terug kan reizen in de tijd en gaat hem dat werkelijk lukken? Darius probeert daar voor het artikel achter te komen, maar voor de kijker zijn deze vragen heel wat minder interessant. Feitelijk is het tijdreis aspect bijzaak. De ontwikkeling die de personages doormaken, de grappige dialogen en de sterke rol van met name Aubrey Plaza maken dezefeelgoodfilm de moeite waard, niet zozeer het verhaal. De romantische twist had wat dat betreft wel achterwege mogen blijven, evenals het vergezochte einde – al hangt dat natuurlijk ook af of je in tijdreizen gelooft.

Dezefeelgoodfilm moet het vooral hebben van de grappige dialogen en de innemende personages, niet zozeer van het verhaal, laat staan het vergezochte einde.