Taped - recensie

Johan en Saar weten allebei dat deze vakantie wel eens de laatste zou kunnen zijn die ze samen zullen doorbrengen. Ze hebben echter nog geen vermoeden dat de kans bestaat dat ze het vliegtuig naar huis nooit zullen bereiken.

Johan en Saar hebben huwelijksproblemen. Volgens Johan besteedt Saar veel te veel van haar tijd aan haar carrière. Saar is daarnaast de ontrouwheid van Johan op het spoor gekomen. Samen besluiten ze, na een afspraak met hun dochter Roos, om een vakantie samen door te brengen in de Argentijnse hoofdstad. Om dochterlief nadien te overtuigen dat ze daadwerkelijk hebben getracht hun huwelijk te redden, worden de gebeurtenissen in Buenos Aires opgenomen met behulp van een digitale camera. Op vakantie spelen de spanningen al snel weer op en de kans dat de twee weer naar elkaar toe zullen groeien lijkt klein. Het stel zal echter snel met heftiger problemen te maken krijgen. Tijdens het filmen leggen ze namelijk per ongeluk beelden vast van een Argentijnse agent die een man executeert. Vervolgens moeten beiden vluchten voor hun leven om uit de handen van de corrupte autoriteiten te blijven en weer veilig thuis te komen.

De regie is bijTaped verzorgd door Diederik van Rooijen. Eerder beleefde van Rooijen al successen met zijn korte films, waarvanDummy in 2006 zelfs werd ingestuurd als Nederlandse inzending voor de Oscar voor beste korte film. In 2009 draaide zijn filmStella's Oorlogmaar in een paar zalen, nadat Pathé voor een relletje had gezorgd door de film niet te draaien. De meeste mensen zullen echter zijn televisiewerk beter kennen. Vooral met de seriePenoza beleefde Van Rooijen veel succes. De kwaliteit van zijn werk werd ook in het buitenland niet over het hoofd gezien. In verschillende landen is men inmiddels namelijk al bezig met een eigen versie vanPenoza, en ook voor een remake vanTaped is inmiddels interesse getoond.Samen met Marnie Blok (De Gelukkige Huisvrouw, Simon and the Oaks) schreef hij het script voorTaped waarin de hoofdrollen vervuld worden door Barry Atsma (Komt een Vrouw bij de Dokter, Loft) en Susan Visser (Gooische Vrouwen, Richting West).

Wat onmiddellijk opvalt aanTaped is de manier waarop het verhaal in eerste instantie in beeld wordt gebracht. Het eerste deel van de film bestaat met name uit shots van hun eigen digitale camera, een stijl die vooral doet denken aan films alsThe Blair Witch Project enCloverfield. Al snel zullen beide personages echter ook gewoon in beeld worden genomen. In dit stadium neemt de film een nog interessantere stijl aan die het best valt te vergelijken met die vanChildren of Men. Met name het hand-held cameragebruik en de long takes, die vaak minutenlang duren, maken indruk. Cinematograaf Lennert Hillege (Komt een Vrouw bij de Dokter, Nova Zembla) verdient veel lof voor de indrukwekkende staaltjes cameragebruik die de film kenmerkt. Zijn werk heeft bijgedragen aan de onderhuidse spanning die voelbaar is in de verschillende situaties waarin het duo zich begeeft.

Verdachte voortvluchtigen

Toch zijn er enkele momenten waarop de spanning jammer genoeg doorbroken wordt. Dit is met name het geval op het moment dat de emotionele spanningen boven water komen. Op deze momenten willen de prestaties van Atsma en Visser nog wel eens eindigen in overacteren. Dit is jammer, aangezien beiden aan het begin van de film aantonen dat ze zich de naturalistische manier van spelen meester hebben gemaakt. Verder blijkt ook dat de twee Nederlanders niet erg goed zijn in zich onverdacht gedragen. Ook dit komt de geloofwaardigheid niet altijd ten goede.

Een ander probleem schuilt in het feit dat er niet echt veel progressie in de film zit. De film blijft iets te lang hangen in de pogingen om de agenten te ontvluchten. Er wordt verder geen aandacht besteed aan de politieke context waarin de gebeurtenissen zich afspelen. Van Rooijen had wat meer inhoud aan de film kunnen geven door wat verder in te gaan op de corruptie die in de Zuid-Amerikaanse stad heerst. De beslissing om dit niet te doen, heeft echter ook een groot voordeel, het zorgt er namelijk voor dat de film echt draait om de ontwikkeling van Johan en Saar. De manier waarop ze omgaan met een conflict wat hun persoonlijke problemen overstijgt, zorgt voor interessante spanningen die de personages voor moeilijke keuzes stellen.

De enkele minpunten van de film kunnen echter niet voorkomen datTapedeen vermakelijke en originele thriller is geworden. De keuzes die Van Rooijen heeft gemaakt, getuigen van bravoure en kunnen met niets anders dan gejuich ontvangen worden. De combinatie van stijlen en indrukwekkende lange shots zorgen voor een sterke ondersteuning van het simpele, doch spannende plot. De toekomst zal uitwijzen wat de regisseur nog meer in zijn mars heeft.