Ambitieus vervolg dat je meesleept zoals een superheldenfilm dat hoort te doen.
De wederopstanding van Spider-Man twee jaar geleden inThe Amazing Spider-Man zorgde voor gemengde gevoelens. Slingerde Spider-Man nog maar vijf jaar eerder door de bioscopen in de serie films met Tobey Maguire in de hoofdrol, nu was het alweer de beurt aan Andrew Garfield als Peter Parker alias Spider-Man. Toch wist deze reboot te overtuigen door de sterke cast en frisse actie die de wereld van Spider-Man flink dichter bij de kijker wist te brengen. Hoewel ook dit vervolg weer grotendeels op herhaling gaat (ten opzichte van de vorige Spider-Man reeks), heeft de film toch wat aardige verrassingen in petto.
Electro
De draad wordt in deze film weer opgepakt als Gwen (Emma Stone) en Peter hun eindexamens hebben behaald op de middelbare school. De vreugdevolle stemming maakt al snel plaats voor het besef dat de wegen van Gwen en Peter uit elkaar lijken te lopen. Gwen wil gaan studeren in Engeland en Peter worstelt nog steeds met de belofte die hij deed aan Gwens vader aan het einde van het vorige deel, namelijk dat hij voor Gwens veiligheid weg bij haar zou blijven. Dit interne conflict wordt uiteraard aangevuld met voldoende externe conflicten. De elektriciteitsgeile Electro (gespeeld door Jamie Foxx) dreigt de stad lam te leggen, en plotseling verschijnt ook een oude bekende van Peter ten tonele.
Harry Osborn
Belangrijk is ook nog dat het verhaal omtrent de ouders van Peter wordt voortgezet. We komen al snel meer te weten over de redenen waarom ze Peter jaren geleden achterlieten. Spil in het web blijft uiteraard het geheimzinnige bedrijf OsCorp dat genetische modificatie naar een geheel nieuw niveau tilt. Verblind door de behoefte om ziektes uit de wereld te helpen is het bereid medisch-ethische grenzen op te zoeken en zo nodig over te gaan. De verpersoonlijking van deze problematiek is oude bekende van Peter Harry Osborn (gespeeld door Dane DeHaan). Net als dokter Curt Connors in het vorige deel is de doodzieke Harry naarstig op zoek naar verlossing voor zijn pijn.
Meeslepend
Dragende kracht van de film blijft Andrew Garfield die een dollende, grappende Spider-Man neerzet, alsook een gevoelige en zoekende Peter. Ook Dane DeHaan zet een goede rol van Harry Osborn neer. Wat dat betreft wordt er sterk geacteerd, wat wel eens anders is in superheldenfilms van dit formaat. Ook wordt de ambitieuze inzet wat betreft de actie ook voortgezet. Waar de vorige film nog enigszins beperkt gebruikt maakte van de spider-cam actie, wordt deze unieke immersie in de wereld van Spider-Man voortgezet. Natuurlijk zijn er ook mindere elementen. Zo sleept de film door de lange looptijd af en toe wat en is ook de verhaallijn over de krachtmeting tussen Spider-Man en Electro nogal middelmatig en plichtmatig. Maar op de meeste momenten doopt het je onder in 3D avonturen terwijl je door Manhattan zweeft als Spidey of sleept je mee in de aanstekelijke liefde tussen Peter en Gwen. De bombastische soundtrack van Hans Zimmer (die het stokje overneemt van James Horner in het vorige deel) ondersteunt het geheel aardig en ook de afwisseling met wat andere lekkere muziek is goed.
Conclusie
The Amazing Spider-Man 2 is een ambitieus vervolg op het eerste deel uit 2012. De veelheid aan verhaallijnen en de onovertuigende bad guy Electro doen gelukkig niet af aan de goede elementen in de film. Al met al een lekkere film om een lang avondje in de bioscoop te vertoeven en je mee te laten slepen door grappige, vette, alsook emotionele momenten.
