Opnieuw een heftig avondje stappen, deze keer in Thailand.
Regisseur Todd Phillips had met The Hangover een succesformule in handen. Zo won de film een Golden Globe voor Beste Komedie, waarmee een sequel voor Phillips een wel heel aanlokkelijk gegeven werd. Ditmaal echter is niet Las Vegas, maar het exotische Thailand decor voor een onvergetelijk avondje stappen. Of nouja, onvergetelijk..
Het onafscheidelijke vriendenkwartet Phil, Stu, Alan en Doug reist naar Thailand af om daar de Stu’s bruiloft te vieren. Hij heeft eindelijk de ware gevonden in een schone Thaise, met wie hij zich in de echt wil laten verbinden in bijzijn van haar gehele familie. Stu neemt echter geen onnodige risico’s: om zich niet tweemaal aan dezelfde steen te stoten en met Las Vegas nog vers in het geheugen, kiest Stu voor een ingetogen vrijgezellenfeest. De dingen lopen echter weer niet volgens planning. Een onschuldige welkomstborrel op het Thaise strand loopt volledig uit de hand. Wederom is het Doug die vrijwel niets van de avond meekrijgt, alleen ditmaal lijkt echter de 16-jarige Teddy, het jongere broertje van de bruid, van de aardbol te zijn verdwenen. Phil, Stu en Alan starten in hartje Bangkok een race tegen de klok om Stu’s schoonbroertje terug te vinden. De heren hebben wederom geen idee wat er die nacht is gebeurd en alleen een levensgrote tattoo op Stu’s hoofd, een aapje en het kale hoofd van Alan zijn nog vage aanwijzingen voor wat zich heeft afgespeeld. Tot overmaat van ramp blijkt bovendien ook Mr. Chow aan een overdosis drugs te zijn overleden. De vraag is of het gezelschap, compleet met de 16-jarige Teddy op tijd terugkeert voor de bruiloft.
Succesformule
De opbouw van het eerste en tweede deel zijn redelijk identiek. Met flashbacks en forwards wordt binnen een paar minuten duidelijk dat de vrienden opnieuw in de problemen zitten. Daarna is de opzet van de film een eenvoudige invuloefening: de aanloop, het moment waarop het misgaat, de ochtend na afloop, de zoektocht naar de vermiste persoon en de climax op de bruiloft. Al met al wel een heel veilige keuze. Er zijn ook duidelijke verschillen met het eerste deel. Daar waar de thema’s in het eerste deel nog redelijk onschuldig waren, is de verhaallijn van Part II een stuk rauwer, met boosaardige karakters en criminaliteit. Zo komen Phil, Stu en Alan tijdens een wilde achtervolging in een vuurgevecht terecht en raken ze betrokken bij een operatie van Interpol. Het maakt de verhaallijn op sommige momenten best spannend, al is de afloop natuurlijk behoorlijk voorspelbaar.
De opbouw van het eerste en tweede deel zijn redelijk identiek. Met flashbacks en forwards wordt binnen een paar minuten duidelijk dat de vrienden opnieuw in de problemen zitten. Daarna is de opzet van de film een eenvoudige invuloefening: de aanloop, het moment waarop het misgaat, de ochtend na afloop, de zoektocht naar de vermiste persoon en de climax op de bruiloft. Al met al wel een heel veilige keuze. Er zijn ook duidelijke verschillen met het eerste deel. Daar waar de thema’s in het eerste deel nog redelijk onschuldig waren, is de verhaallijn van Part II een stuk rauwer, met boosaardige karakters en criminaliteit. Zo komen Phil, Stu en Alan tijdens een wilde achtervolging in een vuurgevecht terecht en raken ze betrokken bij een operatie van Interpol. Het maakt de verhaallijn op sommige momenten best spannend, al is de afloop natuurlijk behoorlijk voorspelbaar.
Hilariteit
Qua humor zit The Hangover Part II gelukkig weer op dezelfde lijn als het eerste deel. Zonder over-the-top te zijn of vreemde ontwikkelingen binnen de karakters, is de combinatie van de vier vrienden weer bijzonder vermakelijk. Dat begint al aan het begin van de film, waarin we zien hoe de karakters zich sinds het eerste deel hebben ontwikkeld. Behalve Alan dan, die nog steeds bij zijn ouders woont en het leven leidt van een puberende nerd. Terwijl de vrienden beloofd hadden de foto’s uit Las Vegas geheim te houden, heeft Alan ze levensgroot op zijn kamer opgehangen. Dat leidt direct tot hilariteit. En wederom moet de kijker tot de aftiteling wachten om de ontknoping van de nacht in Bangkok te zien.
Qua humor zit The Hangover Part II gelukkig weer op dezelfde lijn als het eerste deel. Zonder over-the-top te zijn of vreemde ontwikkelingen binnen de karakters, is de combinatie van de vier vrienden weer bijzonder vermakelijk. Dat begint al aan het begin van de film, waarin we zien hoe de karakters zich sinds het eerste deel hebben ontwikkeld. Behalve Alan dan, die nog steeds bij zijn ouders woont en het leven leidt van een puberende nerd. Terwijl de vrienden beloofd hadden de foto’s uit Las Vegas geheim te houden, heeft Alan ze levensgroot op zijn kamer opgehangen. Dat leidt direct tot hilariteit. En wederom moet de kijker tot de aftiteling wachten om de ontknoping van de nacht in Bangkok te zien.
Conclusie
The Hangover Part II weet de hoge verwachtingen niet te overtreffen, daarvoor is de opbouw en de verhaallijn te voorspelbaar. Het nieuwe is er namelijk nu wel een beetje van af. Een waardige opvolger is het echter wél. Het concept blijft scoren, er zit een bepaalde mate van ontwikkeling in de karakters en bovendien is de verhaallijn wat rauwer geworden, wat het ontbreken van een spanningselement prima compenseert.
The Hangover Part II weet de hoge verwachtingen niet te overtreffen, daarvoor is de opbouw en de verhaallijn te voorspelbaar. Het nieuwe is er namelijk nu wel een beetje van af. Een waardige opvolger is het echter wél. Het concept blijft scoren, er zit een bepaalde mate van ontwikkeling in de karakters en bovendien is de verhaallijn wat rauwer geworden, wat het ontbreken van een spanningselement prima compenseert.
