The Last Elvis - recensie

Heb jij je altijd als jezelf gevoeld? Armando Bo neemt je mee het gebouw in dat zijn film representeert, maar wat als Elvis het gebouw verlaten heeft?

Carlos Gutiérrez is overdag onzichtbaar. Hij is een overwichtige fabrieksmedewerker die in een klein appartement leeft. Maar als het op de avonden aankomt in Carlos' leven verlaat hij zijn eigen identiteit om te bestaan als de reïncarnatie van Elvis Presley. Carlos is geöbsedeerd met 'The King' en doet er alles aan om in zijn voetsporen te treden, van het dag in en dag uit beluisteren van concerten van de toenmalige muziek-legende uit Memphis tot het aanpassen van zijn levenstijl om die te doen lijken op zijn idool. Zijn over-fanatieke passie heeft Carlos al zijn huwelijk gekost, waardoor hij zijn dochtertje maar beperkt ziet. Net als zijn 42ste verjaardag nadert - de leeftijd waarop Elvis Presley overleed - verongelukken zijn ex-vrouw en dochter. Door dit ongeluk moet Carlos zijn dochter verzorgen, terwijl haar moeder behandeld wordt. In deze periode lijkt de Elvis-fanaat weer banden te kunnen leggen met de realiteit.

Armando Bo is medeschrijver geweest van de tranentrekkerBiutiful. Elementen hiervan zijn terug te vinden inEl último Elvis, ofwelThe last Elvis. De film is behoort droog en je ervaart weinig dynamiek in het dagelijks leven van Carlos, gespeeld door John McInerny. Daar tegenover staat het nachtleven waarin Elvis herboren is en in een knallende setting heer en meester is. Armando Bo heeft een op zeer scherpe wijze een voelbaar verschil weten te creëren tussen Carlos en Elvis. De regisseur heeft het gepresteerd om beide identiteiten mee te nemen in de verschillende situaties waar Carlos zich doorgaans in bevindt. Hij leeft in twee werelden die die zo ver van elkaar afstaan dat je bijna niet gelooft dat dezelfde man in beiden mag verkeren. The Last Elvis is een bijzonder knappe film, dat veel vragen bij de kijker doet opkomen en na afloop lang blijft hangen.

Natuurlijk staat Elvis Presley bekend als 'The king of rock & roll'. Bij zijn faam hoort vanzelfsprekend ook zijn stem. John McInerny slaagt er uitstekend in een overtuigende reproductie van Elvis' stem te laten klinken. De muzikale kwaliteit in deze film is tevens ook één van de krachten. Carlos Gutiérrez is overtuigd dat hij de stem van Presley geërfd heeft en zich daarom volledig moet wijden aan de oorsponkelijke eigenaar van deze stem. Ook is de soundtrack keuze even poetisch als zuiver. De gekozen liedjes sluiten fantastisch aan op het verhaal.

Carlos Guitiérrez is in de ban van het magisch fenomeen dat Elvis Presley heet. Hij kruipt in zijn huid om zijn bestaan in stand te houden.The Last Elvisis een hartverscheurend mooie film dat de kijker overrompelt met bikkelharde poëzie om lang over na te kunnen praten.