De Twi-Hards hebben er maanden naar uitgekeken: Twilight: Eclipse . Want na New Moon werden de fans beduusd achtergelaten met een hoop onbeantwoorde vragen.
Twilight: New Moon eindigde met de prangende vraag: voor wie gaat Bella (Kristen Stewart) kiezen? Gaat ze voor de goedgespierde weerwolf Jacob (Talyor Lautner) of blijft ze bij de spierwitte Edward (Robert Pattison)? Eclipse draait om het antwoord op deze vraag. En alhoewel vanaf het begin duidelijk wordt dat Bella voor Edward heeft gekozen, kan ze Jacob toch niet helemaal loslaten. Dat maakt dat de eeuwenoude strijd tussen de vampieren en de weerwolven weer kan oplaaien. Maar er ligt ook een ander gevaar op de loer; vampier Victoria is Bella nog niet vergeten en verzamelt daarom een leger van nieuwe vampieren om zich heen. En tot slot zijn alle Twi-Hards ( Twilight fans) natuurlijk benieuwd wanneer Bella zich gaat laten bekeren tot het vampierdom.
Twi-Hard & R-Patz
Toen ik twee jaar geleden samen met wat vrienden naar de eerste Twilight film ging, waren mijn verwachtingen niet erg hoog gespannen; een film over een meisje dat verliefd wordt op een jongen die een vampier blijkt te zijn. Een plot dat mijn nichtje van zeven uit had kunnen schrijven. Maar Twilight bleek toch niet de moderne graaf Dracula die ik had verwacht. Het was een film over jongeren die nu eens niet blond waren, peperdure jurken voor hun Promnight willen of een crush hebben op de beste football player van de klas. De chemie tussen Edward en Bella was uitzonderlijk en de setting van de film was perfect gevonden. De grijsdonkere bossen en de regenachtige bergen van Forks waren het decor dat paste bij de sfeer van de film.
Daarom was Twilight New Moon een flinke teleurstelling toen bleek dat Bella de gehele film depressief door de bossen ronddwaalde zonder Edward die hem zonder pardon gepeerd was naar Italië. Als klap op de vuurpijl ontwikkelde zich een valse romance tussen Bella en de grootste vijand van de vampieren: een weerwolf genaamd Jacob. Spannende donkere bossen of niet, New Moon was te donker en te depri, zelfs voor de meest toegewijde emo fans van R-Patz (Zoals Robert Pattisson liefkozend door de Twi-Hards wordt genoemd).
En dan nu, het derde deel in de reeks, Eclipse . Dat de filmserie wereldwijd enorm populair is, bleek bij ons journalisten wel uit het feit dat wij onze mobiele telefoons bij aanvang van de voorstelling moesten inleveren wat eigenlijk ongebruikelijk is. Kan Eclipse de teleurstelling van New Moon weer goedmaken? In ieder geval heeft Eclipse haar tanden weten te zetten in de veelbelovende en cinematografisch creatieve regisseur David Slade, bekend van het beklemmend intieme Hard Candy en de bloedstollende vampierenhorror 30 Days of Night . Slade kreeg de taak om van de derde Twilight film een meer filmische ervaring te maken omdat er veel actie in zit en verschillende plots bevat. Daarnaast heeft Stephenie Meyer, de auteur van de Twilight boeken, een grotere vinger in de pap gehad tijdens de scenario ontwikkeling. Dat zijn in ieder geval al twee belangrijke namen om van die pap geen brij te maken.
Imprinted
Twilight Eclipse gaat vooral over het maken van keuzes en de consequenties daarvan. De driehoeksverhouding tussen Edward, Jacob en Bella staat daarom ook centraal. De chemie tussen Edward en Bella brandt nog steeds bijna een gat in het filmdoek (en niet alleen op het filmdoek). Ook Jacob laat weten dat ‘he has imprinted on Bella’ wat zoiets betekent als zo gek op iemand te zijn dat je jezelf verliest als je bij die persoon in de buurt bent. Ondanks deze pijnlijke situatie kunnen de jaloerse momenten voor erg humoristische opmerkingen zorgen; een nachtlampje in de duisternis maar vooral ook een knipoog naar de fantasierijke verhaallijn.
Daarnaast gaat de film ook weer terug naar Bella’s leefomgeving; haar vader, vrienden en ook haar moeder spelen in dit verhaal een belangrijkere rol dan in de vorige film. De persoonlijke benadering die de eerste film typeerde lijkt in Eclipse weer een comeback te maken. Ook wordt er in dit verhaal aandacht besteed aan de achtergrond van andere karakters die we kennen uit de reeks en ook al is de manier waarop dat gebeurd een cliché, het is een welkome afwisseling.
Zonder ondergrond
Twilight is een franchise en een commercieel succes, het actiegedeelte van de film en de plot zijn dan ook de minst sterke kanten van deze film. De beweegredenen voor de wraak die Victoria wil nemen zijn niet sterk genoeg om de plot een stabiele ondergrond te geven en daarom wekt dat verhaal niet de spanning op die beoogd werd. De actiescène is een verplichte afsluiter maar is totaal ondergeschikt aan de verhoudingen tussen de verschillende karakters en de daarbij behorende ontknopingen. Daarnaast weerklinkt er vooral in het begin van de film een vervelende voice-over van Bella die totaal overbodige informatie geeft over haar belevingswereld. Eclipse is inmiddels de derde film, zonder die voice-over begrijpen we het ook wel.
Conclusie:
The Twilight Saga: Eclipse maakt de depressieve dwaling van New Moon meer dan goed. De chemie tussen Edward en Bella is weer terug in de bossen en wordt ontregeld door de aanwezigheid van weerwolf Jacob. Deze driehoeksverhouding zorgt voor de nodige humor waar de Twilight reeks al enige tijd een ongestilde honger naar had. En ook de persoonlijke benadering die we kennen uit het eerste deel is in Eclipse weer helemaal terug, mede dankzij de bijdrage van regisseur Slade en een grotere inmenging van schrijfster Stephenie Meyer. Dat de plot hier en daar een beetje wankel is zal de Twi-Hards in ieder geval niet verhoeden om zich helemaal te imprinten op deze film. Want hij is het bekijken hoe dan ook waard.
