,,I’m a soldier, and I’ve been hiding too long." Deze quote van Logan aka Wolverine vat de film meteen goed samen.The Wolverineis zo de film dieX-Men Origins: Wolverine had kunnen zijn.
Het lijkt wel alsof de superheldenfilms van de laatste jaren allen een zelfde trend volgen: actie afgewisseld met realistische motivaties en emotionele diepgang. Logisch, want dit zijn niet meer de jaren ’90; bioscoopbezoekers nemen geen genoegen meer met superhelden die slechts bestaan uit gevatte oneliners en actie. Gelukkig is The Wolverine niet meer van hetzelfde.
Rônin
The Wolverine speelt zich grotendeels in het hedendaagse Japan af, waar traditionele waarden en normen als respect en eer samengaan met moderne thema’s als bedrijfspolitiek. Na de avonturen in X-Men: The Last Stand leidt Logan/Wolverine een teruggetrokken leven in de wildernis, zonder enig doel voor ogen. Hij droomt van Jean Grey, die hij vermoord heeft. Hij lijkt een sterfelijk bestaan te wensen omdat hij al meermaals de prijs van onsterfelijkheid heeft betaald; het verliezen van je dierbaren en het eeuwig bij je dragen van dit verdriet. Sterfelijkheid heeft de dood tot gevolg, iets wat hem weer bij Jean zou brengen in het hiernamaals. Wanneer Wolverine in conflict raakt met plaatselijke jagers en op het punt staat toe te geven aan zijn dierlijke instincten, wordt hij hiervan weerhouden door Yukio, een mutant die in naam van de Japanse Yashida contact legt met Wolverine met het verzoek haar te vergezellen naar Japan, zodat Yashida Logan kan bedanken voor het redden van zijn leven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wolverine vergezelt Yukio terug naar Japan, en hier aangekomen blijkt dat Yashida Wolverine naast een bedankje ook iets wilt bieden dat hij nooit eerder heeft gehad; sterfelijkheid. Dit is het begin van intense actie waarbij Wolverine vijanden te lijf gaat die getraind zijn om te vechten. In de tussentijd moet hij ook uitvinden wie hij is; een beest dat afgaat op dierlijke instincten, of een krijger die zijn vechtlust onder controle heeft en vrede heeft met zichzelf.
Oorsprong
Het verhaal is gebaseerd op het eerste solo optreden van Wolverine uit de gelijknamige comic uit de jaren ’80 van X-Men schrijver Chris Claremont en met tekeningen van Frank Miller, nu vooral bekend van 300 , Sin City en zijn bijdrages aan Batman: The Dark Knight Returns . Scriptschrijvers Mark Bomback en Scott Frank, die verantwoordelijk waren voor Live Free or Die Hard , Total Recall en Minority Report, weten delen uit de comic te verwerken en aan te vullen met verrassende nieuwe elementen die gelijkwaardig zijn aan het oorspronkelijke werk. Waar het verhaal van The Wolverine in de kern misschien doet denken aan Iron Man 3 , waarin de held ook zijn weg moest vinden en zich moest redden zonder zijn grootste kracht, is The Wolverine een betere combinatie van actie en verhaal. Met elke nieuwe film met Wolverine, en dit is alweer de 5e (zijn cameo in X-Men: First Class niet meegeteld), groeit Hugh Jackman meer en meer in zijn rol als Logan/Wolverine. Dit doet hij duidelijk met veel plezier en gaat hem ongetwijfeld steeds gemakkelijker af, wat betekent dat Wolverine bij elke incarnatie steeds dieper kan worden uitgewerkt. Het enthousiasme dat Jackman heeft voor het spelen van Wolverine laat zich ook zien in het feit dat hij weer als producer aantreedt, iets dat hij ook voor X-Men Origins: Wolverine heeft gedaan.
Bezinken
The Wolverine is een film die even moet bezinken. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een vrij oppervlakkige, op momenten misschien wel wat trage actiefilm, maar dit is alleen als je The Wolverine zou vergelijken met andere superheldenfilms, wat het eigenlijk niet is. Naast het sterke en overtuigende verhaal is vooral Jackman prima in staat een hele film te dragen, iets waar ik na het zien van X-Men Origins: Wolverine mijn twijfels over had. Dit maakt nieuwsgierug naar de nieuwe film X-Men: Days of Future Past . Verder is Famke Jansen als Jean Grey gelukkig meer dan een kleine cameo en heeft zelfs een vrij belangrijke rol in de film. Een aantal niet-Amerikaanse acteurs zijn hier nog vrij onbekend, maar genieten in hun land van herkomst een sterrenstatus.
Conclusie
Maak je klaar om aangenaam verrast te worden met een film die anders is dan zijn broertjes en zusjes in hetzelfde genre. Het is Wolverine zoals we hem nog niet eerder hebben gezien. De 3D voegt niet per sé iets toe, maar de combinatie van actie en verhaal en de groeiende rol van Hugh Jackman maakt van The Wolverine meer dan de zoveelste superheldenfilm.
Het lijkt wel alsof de superheldenfilms van de laatste jaren allen een zelfde trend volgen: actie afgewisseld met realistische motivaties en emotionele diepgang. Logisch, want dit zijn niet meer de jaren ’90; bioscoopbezoekers nemen geen genoegen meer met superhelden die slechts bestaan uit gevatte oneliners en actie. Gelukkig is The Wolverine niet meer van hetzelfde.
Rônin
The Wolverine speelt zich grotendeels in het hedendaagse Japan af, waar traditionele waarden en normen als respect en eer samengaan met moderne thema’s als bedrijfspolitiek. Na de avonturen in X-Men: The Last Stand leidt Logan/Wolverine een teruggetrokken leven in de wildernis, zonder enig doel voor ogen. Hij droomt van Jean Grey, die hij vermoord heeft. Hij lijkt een sterfelijk bestaan te wensen omdat hij al meermaals de prijs van onsterfelijkheid heeft betaald; het verliezen van je dierbaren en het eeuwig bij je dragen van dit verdriet. Sterfelijkheid heeft de dood tot gevolg, iets wat hem weer bij Jean zou brengen in het hiernamaals. Wanneer Wolverine in conflict raakt met plaatselijke jagers en op het punt staat toe te geven aan zijn dierlijke instincten, wordt hij hiervan weerhouden door Yukio, een mutant die in naam van de Japanse Yashida contact legt met Wolverine met het verzoek haar te vergezellen naar Japan, zodat Yashida Logan kan bedanken voor het redden van zijn leven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wolverine vergezelt Yukio terug naar Japan, en hier aangekomen blijkt dat Yashida Wolverine naast een bedankje ook iets wilt bieden dat hij nooit eerder heeft gehad; sterfelijkheid. Dit is het begin van intense actie waarbij Wolverine vijanden te lijf gaat die getraind zijn om te vechten. In de tussentijd moet hij ook uitvinden wie hij is; een beest dat afgaat op dierlijke instincten, of een krijger die zijn vechtlust onder controle heeft en vrede heeft met zichzelf.
Oorsprong
Het verhaal is gebaseerd op het eerste solo optreden van Wolverine uit de gelijknamige comic uit de jaren ’80 van X-Men schrijver Chris Claremont en met tekeningen van Frank Miller, nu vooral bekend van 300 , Sin City en zijn bijdrages aan Batman: The Dark Knight Returns . Scriptschrijvers Mark Bomback en Scott Frank, die verantwoordelijk waren voor Live Free or Die Hard , Total Recall en Minority Report, weten delen uit de comic te verwerken en aan te vullen met verrassende nieuwe elementen die gelijkwaardig zijn aan het oorspronkelijke werk. Waar het verhaal van The Wolverine in de kern misschien doet denken aan Iron Man 3 , waarin de held ook zijn weg moest vinden en zich moest redden zonder zijn grootste kracht, is The Wolverine een betere combinatie van actie en verhaal. Met elke nieuwe film met Wolverine, en dit is alweer de 5e (zijn cameo in X-Men: First Class niet meegeteld), groeit Hugh Jackman meer en meer in zijn rol als Logan/Wolverine. Dit doet hij duidelijk met veel plezier en gaat hem ongetwijfeld steeds gemakkelijker af, wat betekent dat Wolverine bij elke incarnatie steeds dieper kan worden uitgewerkt. Het enthousiasme dat Jackman heeft voor het spelen van Wolverine laat zich ook zien in het feit dat hij weer als producer aantreedt, iets dat hij ook voor X-Men Origins: Wolverine heeft gedaan.
Bezinken
The Wolverine is een film die even moet bezinken. Op het eerste gezicht lijkt het misschien een vrij oppervlakkige, op momenten misschien wel wat trage actiefilm, maar dit is alleen als je The Wolverine zou vergelijken met andere superheldenfilms, wat het eigenlijk niet is. Naast het sterke en overtuigende verhaal is vooral Jackman prima in staat een hele film te dragen, iets waar ik na het zien van X-Men Origins: Wolverine mijn twijfels over had. Dit maakt nieuwsgierug naar de nieuwe film X-Men: Days of Future Past . Verder is Famke Jansen als Jean Grey gelukkig meer dan een kleine cameo en heeft zelfs een vrij belangrijke rol in de film. Een aantal niet-Amerikaanse acteurs zijn hier nog vrij onbekend, maar genieten in hun land van herkomst een sterrenstatus.
Conclusie
Maak je klaar om aangenaam verrast te worden met een film die anders is dan zijn broertjes en zusjes in hetzelfde genre. Het is Wolverine zoals we hem nog niet eerder hebben gezien. De 3D voegt niet per sé iets toe, maar de combinatie van actie en verhaal en de groeiende rol van Hugh Jackman maakt van The Wolverine meer dan de zoveelste superheldenfilm.
