Two Night Stand - recensie

Bioscoop
door Admin
woensdag, 10 december 2014 om 15:35
two night stand 47042528 ps 1 s low
Een warm gesprek voor in de kou.
Alec (Miles Teller) en Megan (Analeigh Tipton) hebben elkaar leren kennen via een datingsite. Megan is degene die dit initiëerde, omdat ze net weer single is. Deze escapade heeft als doel de in haar achtergelaten leegte te vullen met betekenisloze intimiteit. Wanneer Megan er 's ochtends vandoor wil gaan, wordt het afscheid enigzins vijandig. Maar een sneeuwstorm heeft iedereen en alles ingesneeuwd. Opgesloten in een vreemd gebouw aan de andere van haar 'haar' New York, moet zij noodgedwongen terug naar Alec, haar one-night-stand die zij nog geen 5 minuten eerder de huid vol heeft gescholden.
two night stand 47042528 st 1 s low
Grinniken
Alec en Megan zijn personen die net na een universitaire opleiding de grote boze wereld in zijn gestapt. In de bloei van hun leven treffen zij elkaar om samen de eenzaamheid tegen te gaan. Al gauw wordt duidelijk dat ze allebei verbaal erg aan elkaar gewaagd zijn. Al zijn de dialogen verre van humoristisch, wat funest is voor een romantische komedie. De stereotype onzekerheden worden goed en overtuigend geacteerd door Miles Teller en Analeigh Tipton. Maar de bewust ongemakkelijke stiltes verlammen de vaart in deze film meer dan dat ze bijdragen aan komische waarde.
two night stand 47042528 st 4 s low
Ambiance
Two Night Stand van Max Nichols kent een paar sterke shots, een aangename verrassing in deze anders zeer trage film. De muziek is vaak misplaatst, en toch werkt het op een of ander manier. Met liedjes van Charli XCX (zoals 'Nuclear Seasons') wordt de traagheid van de dialogen stiekem verbloemd. Het idee achter deze film is dan wel weer mooi: een hedendaagse kijk op intimiteit, 'casual sex' en internet-dating. Het is niet een traditionele romkom. Het blijft alleen jammer dat er niet meer uit deze film is gehaald.
Conclusie
De dialogen in Two Night Stand bevatten bij vlagen een sterke humoristische zijde, maar helaas blijft het hierbij. Het lage tempo van het verhaal wordt deels gecompenseerd door de upbeat soundtrack en gelukkig voor de kijker worden de ogen sporadisch verwend met mooie beelden. Zo blijft het een modern concept dat niet helemaal uit de verf komt. Met een kleine glimlach waren ditTwo Nights I Couldn't Stand.
Delen met