Documentaires en Arthouse, daar gaat Philip Fokker graag voor zitten.
Nieuws uit Hollywood bereikt hem sporadisch, behalve als er een Marvel of DC logo op staat...
Na een weekje Dublin bleek dat ik in Nederland de nieuwste maar zeker niet laatste aflevering van “Holleeder gate” gemist te hebben. Er moest dus een en ander ingehaald worden bij thuiskomst.
In een eerdere column beschreef ik al eens mijn fascinatie met samenzweringstheorieën. Maar ook het genre dat men in Engeland True Crime pleegt te noemen wint het bij mij qua aandacht met vlag en wimpel van misdaad series en films die gebaseerd zijn op fictie. De aanloop naar bovenstaande nieuwe aflevering had ik al wel meegekregen. Dat was die waarin Peter R. de Vries op tv tekst en uitleg gaf over zijn aangifte tegen Holleeder. Die had hem op de stoep van zijn eigen huis bedreigd naar aanleiding van de Amerikaanse verfilming van de Heineken ontvoering. Het detail dat mij nog het meeste bijstaat is dat de misdaadverslaggever in zijn pyjama in zijn deuropening stond en Holleeder in een leren jack en met een integraalhelm op. Jammer dat op dat moment Frank Buis niet in de buurt was om dit tafereel op de gevoelige plaat vast te leggen: Een man in pyjama en een man in leren jack voor een villa ergens onder rook van.
Even een rondje (nieuwe) media gemaakt bij thuiskomst dus. Eerder genoemde Frank Buis zette een compilatie online van het heimelijk opgenomen gesprek tussen een van de zussen Holleeder en haar broer. Je kunt wel merken dat Willem Holleeder een tijd in de Scheveningse bajes heeft gezeten want de ziekte kanker komt in kleurrijke combinaties voorbij. Heel Nederland krijgt daar de kriebels van maar in Haagse volkswijken gebruikt men deze ziekte veelvuldig als bijvoeglijke bepaling.
Via het programma Pauw maakte Nederland kennis met Martin de Kok. Een Amsterdammer in hart en nieren; de branie spatte van het beeld af. Martin heeft een eigen website waarop hij verslag doet als een ware misdaadjournalist. Ik moest bij het lezen van de Kok's berichten meteen aan Steve Brown denken. Deze voormalig “Drugsbaron in Spijkerbroek” brengt al jaren op eigenzinnige manier verslag uit vanuit “Amsterdam Noir”. Beiden zijn gepokt en gemazeld in de (hoofdstedelijke) onderwereld en vormen vanuit die positie een welkome aanvulling op de berichtgeving in de reguliere media.
Op YouTube verscheen in de rechter banner tijdens mijn zoektocht naar nieuws een filmstill van een aflevering van Echte Penoze , een programma van RTL4. Twee muisclicks later zat ik alweer vast aan twee afleveringen waarin oude Haagse boeven een boekje open deden over hun avonturen in de schaduw van onze mooie consumptie maatschappij. Nog weer een paar clicks verder kwam ik het boek Haagse Penoze van misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink tegen. Korterink's stukjes in de Panorama en Revu zorgen ervoor dat ik zo nu en dan bij de afhaal Surinamer mijn baka bana laat afkoelen omdat ik een artikel van zijn hand moet uitlezen.
Wat was ook alweer de aanleiding voor deze column? Natuurlijk, een geschil over de rechten van de Amerikaanse verfilming van de Heineken ontvoering. Volgens Martin Kok heeft heel de Amsterdamse onderwereld deze film al gezien, volgens Steve Brown heeft de bedreiging van Peter R. met iets heel anders te maken. Zo kom ik de komkommertijd wel door. En mocht het true crime mediacircus even stilvallen, dan is daar altijd nog de website Kleintje Muurkrant.
