Ruud Stift houdt van taal in al haar verschijnings-vormen (boek, tv, film, muziek). Met als tweede passie voetbal (DHL veteranen 1) wil hij ook nog weleens tegen een paar schenen schoppen.
Op het moment dat ik deze column schrijf, geeft de huiskamerthermostaat 27 graden aan. We wilden een zomer en dat hebben we geweten! Nederland zucht onder het juk van de onbarmhartig schijnende koperen ploert. Dat doet me denken aan de schitterende cynisch/humoristische tekst van zanger Morrissey van - toen nog - The Smiths: “A dreaded sunny day, so I meet you at the cemetery gates”.
Ja, want laten we eerlijk zijn: het is met dit weer geen pretje om een bioscoop te bezoeken. Gedurende deze hittegolf zijn we liever even los van het pluche. Onze laatst bezochte film? Frances Ha in Filmhuis Lumen in Delft met vooraf een heerlijk gekunstelde aankondiging door de vrijwilliger van dienst: “Goedenavond. 
Welkom. U gaat kijken naar Frances Ha , geregisseerd door Noah Baumbach.Veel plezier!” Vertederend, nietwaar? Enfin, mijn verse bruid Bianca en ik zagen een na Damsels in Distress uit 2011 (kijken!) wederom uitblinkende Greta Gerwig. Een talent om in de gaten te houden. Naast Jennifer Lawrence. Een dametje met een aparte, eigen kijk op de filmwereld. Ik ben groot fan sinds Silver Linings Playbook , maar vooral ook vanwege haar backstage Oscar persconferentie: http://bit.ly/13awpqV . Hilarisch! Een zeer ‘down to earth’ dame met het hart op de tong. Op de vraag hoe ze het spelen van scènes in water vond, antwoordde ze: “I love it! You don’t have to look for a bathroom because you can pee anytime you want”.
Heerlijk recht door zee, no pun intended .
Het warme zomerweer maakt dat ik niet aan mijn ‘normale’ aantal van minimaal drie filmbezoeken per maand kom. Mijn Cinevillepas brandt van verlangen in mijn portemonnee en spreekt er, tegen mijn bibliotheek- en bankpas, schande van. Daarom kijk ik reikhalzend uit naar de start van het nieuwe Pleinbioscoopseizoen in mijn woonplaats Rotterdam. 
Negentien films in iets meer dan twee weken, te bekijken in de buitenlucht, op de prachtlocatie Museumpark. De mogelijkheid bij uitstek om nog niet geziene films alsnog te gaan spotten. Het waarlijk prachtige aanbod maakt dat we stevig aan de bak moeten, er staan er maar liefst acht op ons lijstje: Searching for Sugar Man, Zero Dark Thirty, Bellas Mariposas, Star Trek Into Darkness, The Broken Circle Breakdown, No, The Perks Of Being A Wallflower en Oh Boy . Met wellicht als extraatje Silver Linings Playbook in de herhaling (Jennifer!).
Spaanse temperaturen in Nederland. Dat brengt mij, ter afsluiting, op de Spaanse topregisseur Pedro Almodóvar. Was zijn vorige productie La Piel Que Habito al een stevig staaltje van de experimentele plank flink mis slaan, met Los Amantes Pasajeros doet hij er nog een schepje bovenop. Wat een wangedrocht! Humorloos en totaal niet origineel. Homostewards die extatisch dansen op I’m so excited! van The Pointer Sisters? Gaaaap…..Pedro, dat kennen we nu wel van je. Voor mij heb je afgedaan. Een boude constatering, waarschijnlijk veroorzaakt door de verzengende hitte? Nee hoor, gewoon down to earth, recht door zee. Zeggen waar het op staat. Jennifer L. style. Niet om de hete brij heen draaien. Want heet, dat blijft het. Wat heet!
