Het einde van het festival komt langzaam dichterbij. Ook wordt het overdag weer drukker nu het meer tegen het weekend aanloopt. Wat dit jaar opvalt, is hij vrijwel ontbreken van rijen voor de box-office in de Doelen. Het nieuwe kaartverkoopsysteem, waarbij mensen hun kaarten online open en meteen uitprinten, werkt dus goed. Het scannen van de prints ging de eerste dagen ook nog wat onwennig, maar loopt nu ook erg gesmeerd. Het lijkt er dus op dat in de rij gaan staan vooral voor de nostalgici onder ons is. Verder werkt het online gedeelte - op een hickup de eerste dag na - perfect.
Vandaag wederom een aantal Tigers. De uitreiking van de drie Tiger Awards komt dichterbij, dus reden te meer er zoveel mogelijk te zien om te kunnen beoordelen of de jury straks het goede oordeel uitspreekt. Als eerste vandaag L, een Griekse absurde film over een autorijder die met handschoentjes aan - nee, het is niet Ryan Gosling - wat rondrijdt in een oude auto. Halverwege de film rijdt hij deze bewust aan gort, waarna hij overstapt op een motorfiets. De film doet met zijn gestileerde kaders, staccato dialogen en absurde situaties sterk denken aanDogtoothvan Lanthimos. Niet vreemd, want deze films delen dezelfde scenarioschrijver. De hoofdrolspeler uitL is ook te zien in Lanthimos' nieuwste filmAlps- eveneens op het festival te zien - waarmee de circel rond is. Helaas isLeen veel minder sterke film dan Dogtooth, vanwege de veel te strakke regie, waardoor de film - en daarmee ook het publiek - veel te weinig lucht krijgt. Zo gaat het absurde wat irriteren en plaatst de film zichzelf op een te grote afstand.
De tweede Tiger wasNeighbouring Sounds, de tweede Tiger-compertitiefilm uit Brazilië naastSudoeste. Het is een aardige film over een oude straat in een grote stad, voornamelijk bewoond door een wat rijkere bovenlaag. Geconfronteerd met een geheimzinnige inbraak wordt een buurtwacht ingesteld. Daarnaast is er een rondsluipende jongen te zien en staat er een oud huis op het punt plaats te maken voor de zoveelste hoge torenflat. Een film dus over een buurtgemeenschap, veilligheid in een veranderende stad en de invloeden van buiten. Helaas is de uitwerking niet altijd even goed en worden een aantal lijntjes niet of slecht uitgewerkt. Het acteren blijft ook steken bij 'aardig'. Dit maakt het tot een vrij conventionele film, waar het de potentie had tot meer.
Stateless Thingsis geen Tiger, maar onderdeel van het Spectrum programma. Het is een in een aantal opzichten gewaagde Koreaanse film van Kim Kyung-Mook over twee jongens die elk op een andere manier buiten de Koreaanse samenleving vallen, de één vanwege zijn Chinese afkomst, de ander vanwege zijn homoseksualiteit. De verhalen beginnen los van elkaar en komen na verloop van tijd op een mooie manier samen. Het is een wat onevenwichtige film, waarbij het ene deel wat beter uitpakt dan het andere deel, maar met het sterke spel en het creatieve camera-gebruik is de film zeker de moeite waard. Ook de soms expliciete sex-scenes zijn zeker voor Koreaanse begrippen behoorlijk gewaagd. Het is ook maar de vraag of de film in Korea door de censuur heen komt.
Morgen meer over de Tiger Awards en de laatste filmverslagen. Laat de sneeuw maar komen buiten!
