Om komedies lacht ze nooit, tranen komen alleen bij films over dieren en voorspelbaar-heid vindt ze een grote dooddoener. Er is echter iets aan films dat Laura Kempenaar nog veel meer bezighoudt: de veelal ontbrekende, geschikte representatie van vrouwen.
Als de aanvang acht uur is volgens je ticket, dan haal je het toch niet in je hoofd om een kwartier later te komen aankakken? Misschien ben ik als Unlimited-gebruiker al te lang gewend aan het deuren-na-trailers-dicht-regime van Pathe, maar eerlijk gezegd vind ik het wel prettig. Als filmfan wil je toch geen trailers missen, dus je komt toch gewoon op tijd, zo niet te vroeg?Amsterdam barstte van de films vorige week. Het zal je niet zijn ontgaan, want hier op MovieScene heb je de afgelopen week recensies kunnen lezen van films die tijdens Amsterdam Film Week werden vertoond. Een van die recensenten was ik en ik heb me goed vermaakt op het festival, maar er is een ding wat ik niet begrijp: waarom begon menig film zo laat? Het begon allemaal met de UPCinemadag op de zondag voor het festival begon. Op mijn ticket stond dat de aanvang om 13 uur was en dat er begonnen zou worden met Ben Affleck’s nieuwste prent . Geen popcorn in de schouwburg en drinken mocht niet mee naar binnen worden genomen, dus ik klokte een koude klots appelsap haastig naar binnen en ik nam om vijf voor een plaats in de zaal. Nog even op de telefoon mailtjes checken voor het begint, dacht ik nog. Inmiddels had ik mijn complete inbox al opgeruimd en gelezen wat al mijn 150 Twittervrienden te melden hadden voor de presentatrice van de dag ten tonele kwam. Ik had zelfs mijn oma nog even kunnen bellen en je weet hoe lang die oudjes van stof kunnen zijn. Uiteindelijk startte de film maar liefst een half uur later. Nu is het een cinemadag, dus misschien moest ik de aanvangstijd niet te serieus nemen.Een dag later, op de maandag van het festival, ging ik naar het bizarre, bijzondere . Nu weet ik van mezelf echt wel: ik heb geen geduld. Aan de andere kant, er staat toch niet voor niets een tijd op zo’n kaartje? In dit geval was dat 20:15 uur, maar het werd 20:35 uur voordat we de eerste glimp van Tom Hanks via het doek konden opvangen. Twintig minuten hebben mijn vriend en ik elkaar zitten aangapen, verwonderd om ons heen gekeken en op een gegeven moment heb ik zelfs maar even op mijn PlayStation Vita zitten gamen omdat het wachten me gek maakte. En juist omdat er geen vaste plaatsen zijn, ga je zo vroeg mogelijk in de zaal zitten om goed uitzicht te hebben, dus eigenlijk zaten we nog langer dan twintig minuten. Wil de horecagelegenheid in het filmhuis wat extra drankjes verkopen? Moeten we nou op iedereen wachten die te laat van huis is weggegaan of spijtig genoeg op een of andere manier vertraging heeft opgelopen? Of is er een andere reden? Het grootste probleem in dit geval is bovendien dat een film is die eeuwen duurt. Om precies te zijn, 172 minuten. Dus als-ie dan pas twintig minuten later begint, dan heb je de volgende dag op je werk nóg meer moeite om het slaap uit de ogen te wrijven. Misschien is het de gemoedelijkheid die bij een filmfestival hoort. Zo’n hippie-achtige, surfdude-instelling van: hey, we zien wel. Moet ik maar voor lief nemen dat een film gestart wordt als dat iemand van de organisatie uitkomt? Ligt het aan mijn ongeduld of kan die lange wachttijd niet door de beugel? Hoe dan ook, ik heb er wel een oplossing voor. Juist op filmfestivals vind je veel filmfans, die je maar wat blij kunt maken met exclusieve trailers, een kijkje achter de schermen bij een film, enzovoorts. Waarom zenden ze dat niet uit om de mensen die vast zitten tegemoet te komen en zelfs te belonen voor hun timing en hun enthousiasme om de hoofdfilm te zien? Amsterdam Film Week is zoals gezegd een nieuw festival (2e editie) en begrijp me niet verkeerd, ik ben behalve de timing maar wat blij dat het bestaat. Lekker in mijn eigen woonplaats naar nieuwe films gaan in gezellige, kleine filmhuisjes, daar kan ik alleen maar enthousiast over zijn. Toch hoop ik dat de organisatie mijn tip ter harte neemt, want daarmee kan het nog succesvoller worden. Ik mis in Nederland een festival waarbij je wordt getrakteerd op prachtige nieuwe trailers zoals bij het filmfestival van Empire Magazine dat helaas dit jaar niet kon doorgaan. Juist voor mensen die denken: AFW is het zoveelste filmfestival, is het tonen van gloednieuwe, exclusieve trailers dé manier om het festival meerwaarde te geven. Tot het weer zo ver is, blijf ik in ieder geval lekker van mijn Pathe Unlimited gebruikmaken, want een jaar wachten, dat trekt deze ongeduld natuurlijk niet.
