Amusement - dvd recensie

Amusement kent vele vormen: muziek, Las Vegas, lekker eten, kortom alles wat een simpele ziel als ik kan bekoren. Keir O’Donnel denkt hier echter heel anders over, zijn plezier is jouw pijn!

De Lach
In zijn rol in de nieuwe horrorsensatie Amusement speelt Keir O’Donnel ( CSI, Wedding Crashers en Killer Instinct ) een sadistische psychopaat die bij gebrek aan een naam ‘de Lach’ wordt genoemd vanwege de ziekelijke lach die dagenlang door je hoofd zal spoken als je de film hebt gezien. De uitermate zwakke verhaallijn vormt zich rond deze gestoorde persoonlijkheid en betrekt hierbij drie jeugdvriendinnen van de lachebek.

Flashback
Trots presenteren de jonge Tabitha, Shelby en Lisa hun kijkdozen aan de jongen met de gekke lach. Na hierin een blik te hebben geworpen, haalt de jongen de zijne tevoorschijn. Als de meiden hun oog plaatsen voor het ronde gat schrikken ze zich wild; een levende witte muis hangt, opengesneden aan weerhaken in de doos. Als antwoord op de beduusde gezichtsuitdrukkingen vraagt de jongen: “Het is grappig…..toch?” Niemand vindt het grappig en niemand begrijpt de jongen. Ze vergeten hem en zijn grove gevoel voor humor en gaan ieder hun eigen weg, hun eigen leven levend. Tot aan die ene dag.

Horrorclichés
Drie verschillende verhaallijnen moeten worden gecombineerd om zo de hoofdlijn te vormen. Dit zien regisseur John Simson en schrijver Jake Wade Wall als het perfecte excuus om de film te doordrenken met horrorclichés. Lisa (Jessica Lucas; Cloverfield, CSI, The Covenant ) gaat na een wilde nacht op zoek naar haar vriendin in een groot landhuis dat midden in de bossen staat. In dit landhuis woont een kwaadaardige dokter die ze beter niet tegen het lijf kan lopen. Shelby (Laura Breckenridge; Gossip Girl, Hit and Run ) zit met haar vriend in de auto en raakt midden in de nacht van de snelweg af en stopt bij een verlaten benzinestation in het bos. Tabitha (Katheryn Winnick; CSI, When Nietzsche Wept ) moet oppassen in een groot huis terwijl er een enge man voor de deur staat. De familie blijkt daarnaast een wel hele levendige liefde voor poppen te hebben.

Gemis
Het volgende cliché is in aantocht als de vriendinnen worden samengebracht in een huis vol donkere kamers en messen, waar overigens blijkt dat de psychopaat die achter de gevangennemingen zit, toch best gevoel voor humor heeft. Gelukkig weet het camerawerk een en ander goed te maken aan deze film. De vluchtige shots uit meerdere hoeken en de angstige, aanzwellende muziek zorgen, ook al blijven de schrikmomenten uit, voor een goede spanningsboog die tot het laatste shot blijft bestaan. De film komt heel abrupt tot een einde en laat de kijker achter met een gevoel van gemis. Niet alleen mist er iets in de film, ook zijn er geen extra’s te vinden op de dvd. Sterker nog, er is zelfs geen sprake van een titelmenu. Wel worden we getrakteerd op een leuk introfilmpje dat de hoofdpersonen een voor een voorstelt, de animaties hierin zijn goed uitgewerkt en het ziet er dan ook gelikt uit.

Conclusie
Amusement is een horror uit de middenmoot. Het niveau van de main-stream horrorfilms wordt niet gehaald en de horroraspecten zijn een tikkeltje achterhaald, de film shockeert niet. De ongeloofwaardige verhaallijn speelt natuurlijk ook een grote rol in de clichématige aanblik van de film, die nog geen anderhalf uur duurt. Een goede cast is dus geen garantie voor succes. Aan het einde kunnen we slechts één ding zeggen. “It’s funny….. right?”