Eric Bana als gevaarlijke moordenaar Chopper. Zien is geloven.
Verheerlijking geweld
Af en toe wordt de filmwereld, waarin helden en good guys vaak een grote rol spelen, op zijn kop gezet. Dit gebeurt doordat er een film wordt gemaakt met een crimineel als hoofdpersonage. Geweld wordt afgebeeld als de ideale situatie en personen die eigenlijk niets uitvoeren worden verheerlijkt. Als we echter eerlijk zijn, zijn drugshandelaren, dieven en moordenaars, fantasieloze figuren die door het leven strompelen en om hun verveeldheid te onderdrukken gebruiken ze geweld. Zo ook Mark 'Chopper' Read (Eric Bana), de Australische crimineel die heel trots is op zijn eigen werk en daar dan ook een reeks boeken over geschreven heeft. Wat regisseur en scriptschrijver Andrew Dominik goed gedaan heeft, is laten zien dat Chopper zijn verhalen soms een wel erg onrealistisch bloederige wending geeft. Read heeft een aantal autobiografieën geschreven waarin hij beschrijft hoe hij celgenoten en andere personen van de 'onderwereld' tot een bloederige massa heeft geslagen. Niemand weet hoeveel van dit verhaal fantasie was.
Eric Bana
Wat goed is aan deze film, is dat Chopper nooit echt verheerlijkt wordt. We zien allemaal dat hij niet iemand is die gezellig met zijn schoonouders op de bank gaat zitten. Elk gesprek dat hij voert kan beginnen met een aantal grappen, waarna hij ineens kan omslaan en een pistool tegen het hoofd van de ander kan houden en vervolgens misschien het pistool weer weg kan stoppen. Of hij kan ineens doorslaan en als een gek gaan schieten. Met deze man weet je het maar nooit. Eric Bana die in Australië vooral bekend was voor zijn stand-up comedy, lijkt niet de perfecte acteur om deze man te spelen, maar hij doet het geweldig, waardoor het publiek geen moment gelooft dat er een greintje van goedheid in dit personage zit.
Plot
De film vertelt het verhaal van Chopper. Eerst zien we hem zijn verhaal vertellen aan een journalist en vervolgens duiken we dat verhaal in, waar we beginnen in de gevangenis. Daar is geweld schijnbaar zo gewoon, dat zelfs als Chopper neergestoken wordt, hij alleen maar verbaasd kan kijken en geen pijn lijkt te voelen. Hij is eerder geïrriteerd, dat is niet wat je de gebruikelijke reactie kunt noemen als je een aantal keer neergestoken bent. Vervolgens zien we een oudere Chopper, die eindelijk uit de gevangenis is en die zijn vriendin, een prostitué, bezoekt en haar zo nu en dan volledig in elkaar slaat. Langzaam maar zeker zien we dat Chopper steeds meer last krijgt van paranoia en dat hij daardoor steeds onvoorspelbaarder wordt (denk aan Taxi Driver ).
Over-the-edge
Eric Bana is wat de film goed genoeg maakt om te kijken. Zelfs in de langzame scènes weet hij het publiek te boeien door een Chopper te spelen die totaal niet emotioneel is en die vooral heel erg over-the-edge is. De fout van Dominik is dat hij totaal geen inzicht geeft in het eigenlijke verhaal, deze film is een aaneenschakeling van geweld en dat is het. Af en toe wordt het geweld ook iets te veel en dat is soms moeilijk te verduren, bijvoorbeeld als Choppers oren eraf worden gesneden. Aan de andere kant krijgen we zo wel een goede kijk in de losgeslagen psyche van karakter Chopper, het ligt er dus vooral aan of je zelf tegen zoveel gewelddadige scènes kan.
: Deze dvd is een heruitgave uit 2000 en bevat geen extra's.
Conclusie
Zoals gezegd is het fijn om Eric Bana eens in een andere rol te zien en als nutteloos geweld geen probleem voor je is, is dit een goede filmkeuze. Als je echter niet tegen overmatig geweld kunt, kun je deze film beter laten liggen, want veel anders gebeurt er niet.
Te koop vanaf 21 oktober 2010.
