De klassieke western Django zal nu vooral bekeken worden door mensen die willen weten waar Tarantino zijn inspiratie haalde, maar zij krijgen gelukkig een ijzersterke spaghettiwestern voorgeschoteld.
Een zwijgzame zonderling trekt met een doodskist op sleeptouw door de woestijn. Wanneer hij de weerloze Maria mishandeld ziet worden door achtereenvolgens Mexicaanse bandieten en racistische cowboys, is zijn rustige leventje ten einde. Hij neemt zijn intrek in een nabijgelegen spookstadje, waar het lokale bordeel het enige bewoonde pand vormt. Hij weigert partij te kiezen, waardoor hij een doorn in het oog van beiden is. Maar Django – zoals de pistoolheld heet – heeft zo zijn eigen redenen om hier te zijn en hij zal pas vertrekken als zijn doel bereikt is.
Tarantino
MetDjango Unchainedin de bioscopen is het geen wonder dat het origineel van deze film op dvd verschijnt, uiteraard met bijpassend artwork (inclusief de ketting in het logo). Op deze manier kunnen we zien waar Quentin Tarantino de mosterd gehaald heeft. Maar behalve de titel zijn er eigenlijk weinig overeenkomsten tussen de fil Wel zien we duidelijk datDjangohem bij bepaalde scènes (zoals het afgesneden oor inReservoir Dogs) geïnspireerd heeft. En hij is niet de enige, want ook zijn maatje Robert Rodriguez verwerkte een belangrijk plotelement in zijn eigen debuutfilmEl Mariachi.
Django Unlimited
Maar dit is natuurlijk allemaal bijzaak. De echte vraag is ofDjango op zichzelf ook een goede film is. Als je van spaghettiwesterns houdt, is het antwoord een volmondig ‘ja’. Naast het welbekende oeuvre van Sergio Leone is dit één van de films die het genre gevormd heeft. De film was zo populair dat er maar liefst een dertigtal onofficiële vervolgen werden gemaakt met tal van andere acteurs. Ruim twintig jaar na het origineel kwam het toch nog tot een officieel vervolg met Franco Nero als de uitgebluste Django.
Spaghettiwestern
Het is ongelooflijk dat de productie vanDjangobegon zonder script. Pas tijdens het draaien begon men hier aan. Daarom voelt het verhaal soms ook een beetje fragmentarisch aan. Op deze manier is niet te voorspellen wat de volgende stap in het verhaal wordt en dat is eigenlijk helemaal niet erg. Zo moet ook het titelpersonage zich constant aanpassen aan wat er op zijn pad komt. Zoals vaker in het genre (zie bijvoorbeeld ook het toonaangevendeA Fistful Of Dollars) draait alles om een eenling die twee partijen tegen elkaar uitspeelt voor zijn eigen gewin. En er zijn meer duidelijke elementen die typisch ‘spaghettiwestern’ (een genre westerns dat in de jaren zestig ontstond in Italië) zijn, zoals het grauwe, viezige uiterlijk, de kenmerkende close-ups en de allesbehalve duidelijk omlijnde ‘good guy’.
Franco Nero
In navolging van Clint Eastwood is hoofdrolspeler Franco Nero de ultieme spaghettiwesternheld. Met zijn rustige uitstraling, ruige stoppelbaard en felblauwe ogen past hij helemaal in het genre. En dan te bedenken dat hij eigenlijk helemaal geen zin had in deze rol. Nero lijkt in deze film overigens enorm veel op de in Nederland veel bekendere Terence Hill, maar het blijkt andersom, want laatstgenoemde kreeg grappig genoeg een kans in de westernwereld omdat hij zoveel op ‘Django’ leek.
Extra´s:
De dvd bevat geen extra’s, zelfs geen trailer. Daarnaast is er alleen een Engels audiospoor, waarbij de originele Italiaanse taal erg gemist wordt. Zeker de nagesynchroniseerdeDjangozelf is behoorlijk zouteloos ingesproken.
Conclusie
Djangois een film die niet alleen als inspiratie heeft gediend voorDjango Unchained, maar tevens voor veel andere films in diverse genres. Maar waar het uiteindelijk om draait is ofDjangoook op eigen benen kan staan. Het antwoord daarop is positief, met als enige aantekening dat het genre van de spaghettiwestern je wel moet liggen.
De heruitgave vanDjangois te koop vanaf 3 januari 2013.
