De Bang Bang Club werd voornamelijk geassocieerd met vier fotografen die actief waren gedurende de oorlog om de Apartheid in Zuid Afrika.
Het verhaal van The Bang Bang Club is voornamelijk gefocust op Greg Marinovich (Ryan Phillippe), die met gevaar voor eigen leven een heftig deel van Soweto in gaat. De foto's die hij daar maakt, wil hij graag publiceren en hij krijgt die kans via Robin Comley (Malin Akerman), de foto editor van Star magazine. Zij is onder de indruk van zijn foto's, ook al kunnen ze volgens haar nog wat verfijnder. Hierna ontmoet hij de andere drie fotografen die in deze regio aan het werk zijn; Kevin Carter (Taylor Kitsch), Ken Oosterbroek (Frank Rautenbach) en João Silva (Neels Van Jaarsveld). Samen vormt dit viertal de Bang Bang Club . Ze noemen zich zo nadat Greg een Pulitzer wint voor zijn foto van een brandende man, die met een hakmes wordt neergesabeld.
De oorlog gaat echter langzaam maar zeker zijn tol eisen, niet alleen op het land, maar ook op de fotografen die daar hun werk verrichten. Steeds vaker gaat het knagen aan de fotografen. Kunnen ze het wel maken om leidzaam toe te zien terwijl iemand vermoord wordt, alleen maar om die geweldige foto te maken?
Rauw op je dak
The Bang Bang Club is geen fijne film om naar te kijken. Dat betekent niet dat de film slecht is, maar wel dat het loodzwaar materiaal is. Als eerste gaat het natuurlijk over de tweestrijd. Wat doe je op het moment dat je de kans hebt om een foto te maken die over de hele wereld in alle kranten zal worden geplaatst, terwijl je ook misschien een hand zou kunnen toesteken en iemands leven zou kunnen redden. Meerdere malen in de film staan de hoofdrolspelers voor een dergelijke tweestrijd en kun je voelen hoe zwaar het is om dan toch voor je beroep te kiezen. Daarnaast hebben deze fotografen natuurlijk ook nog eens te maken met gevaarlijke situaties. Je mag dan pers zijn, een kogel stopt toch echt niet om vervolgens om je heen te gaan, ook niet als je een perspas hebt.
The Bang Bang Club is geen fijne film om naar te kijken. Dat betekent niet dat de film slecht is, maar wel dat het loodzwaar materiaal is. Als eerste gaat het natuurlijk over de tweestrijd. Wat doe je op het moment dat je de kans hebt om een foto te maken die over de hele wereld in alle kranten zal worden geplaatst, terwijl je ook misschien een hand zou kunnen toesteken en iemands leven zou kunnen redden. Meerdere malen in de film staan de hoofdrolspelers voor een dergelijke tweestrijd en kun je voelen hoe zwaar het is om dan toch voor je beroep te kiezen. Daarnaast hebben deze fotografen natuurlijk ook nog eens te maken met gevaarlijke situaties. Je mag dan pers zijn, een kogel stopt toch echt niet om vervolgens om je heen te gaan, ook niet als je een perspas hebt.
Acteerwerk
De focus in deze film ligt op de rollen van Ryan Phillippe en Taylor Kitsch. Dat wil overigens niet zeggen dat de andere rollen buiten beeld vallen en niet van belang zijn, maar er is wel een duidelijk onderscheid in het belang van de rollen. Phillippe doet het erg goed als Marinovich. Het is makkelijk om met hem mee te voelen wanneer hij zich langzaam maar zeker steeds hoger opwerkt. Je ziet ook zijn tweestrijd steeds groter worden. Taylor Kitsch krijgt als Kevin uiteindelijk ook zijn Pulitzer voor een zeer indringende foto van een klein kind dat omkomt van de honger en gestalkt wordt door een gier.
De focus in deze film ligt op de rollen van Ryan Phillippe en Taylor Kitsch. Dat wil overigens niet zeggen dat de andere rollen buiten beeld vallen en niet van belang zijn, maar er is wel een duidelijk onderscheid in het belang van de rollen. Phillippe doet het erg goed als Marinovich. Het is makkelijk om met hem mee te voelen wanneer hij zich langzaam maar zeker steeds hoger opwerkt. Je ziet ook zijn tweestrijd steeds groter worden. Taylor Kitsch krijgt als Kevin uiteindelijk ook zijn Pulitzer voor een zeer indringende foto van een klein kind dat omkomt van de honger en gestalkt wordt door een gier.
Bang Bang Club
De naam Bang Bang Club is ontstaan uit een artikel dat gepubliceerd werd in het Zuid Afrikaanse blad Living. Het was niet de eerste naam die ze kregen. Dat was namelijk The Bang Bang Paparazzi , maar ze waren van mening dat die naam hun werk verkeerd beoordeelde. De naam komt van het geluid van geweervuur. De film is gebaseerd op het boek The Big Bang Club: Snapshots from a Hidden War , dat door de twee overlevenden van de Bang Bang Club is geschreven.
De naam Bang Bang Club is ontstaan uit een artikel dat gepubliceerd werd in het Zuid Afrikaanse blad Living. Het was niet de eerste naam die ze kregen. Dat was namelijk The Bang Bang Paparazzi , maar ze waren van mening dat die naam hun werk verkeerd beoordeelde. De naam komt van het geluid van geweervuur. De film is gebaseerd op het boek The Big Bang Club: Snapshots from a Hidden War , dat door de twee overlevenden van de Bang Bang Club is geschreven.
Extra's
Geen extra's op de dvd. Een trailer noemen we geen extra meer tegenwoordig.
Geen extra's op de dvd. Een trailer noemen we geen extra meer tegenwoordig.
is geen film voor rustig onderuit hangen op de bank met een bak popcorn. Het is een intense ervaring die je meeneemt naar de diepe krochten van een in oorlog verkerend Soweto. Regisseur Steven Silver is geen onbekende in het genre. Hij maakte veel documentaires in hetzelfde genre en laat met deze film zien hoe zwaar het daar is geweest. De film is over het algemeen goed, maar heeft een paar kleine terugvalletjes. Geen perfecte film, en zeker niet voor de tere zieltjes, maar een film die het absoluut dubbel en dwars waard is om gezien te worden. Te koop vanaf 14 september 2011.
