Er zijn films die er schitterend uitzien, maar vaak lopen ze vast op het feit onbegrijpelijk te zijn. Er zijn films met het perfecte verhaal, maar missen opmerkelijk beelden. En dan is er The Fall ; de ultieme combinatie van de twee.
Een verhaal van twee bandieten
In het kort vertelt The Fall het verhaal van het meisje Alexandria, die in het ziekenhuis ligt voor haar gebroken arm. Daar ontmoet zij Roy, een stuntman die mooie verhalen kan vertellen. Al snel valt Alexandria voor de verhalen van Roy, die op de een of andere manier akelig veel overeenkomsten met het echte leven vertonen.
In het kort vertelt The Fall het verhaal van het meisje Alexandria, die in het ziekenhuis ligt voor haar gebroken arm. Daar ontmoet zij Roy, een stuntman die mooie verhalen kan vertellen. Al snel valt Alexandria voor de verhalen van Roy, die op de een of andere manier akelig veel overeenkomsten met het echte leven vertonen.
Eén van de dingen die meteen opvalt, is de ergernisfactor ten opzichte van de jonge actrice Catinca Untaru (Alexandria). Deze is namelijk nihil. Waar de meeste kindsterretjes irritatie opwekken door overacteren of het compleet absent zijn van enige emotie, weet Untaru het publiek te pakken met haar kinderlijke onschuld. De interactie die Untaru heeft met Lee Pace (Roy), lijkt zo uit het leven gegrepen. Een leuk weetje is dat de scènes met Untaru en Pace in chronologische volgorde opgenomen zijn om de geloofwaardigheid niet tekort te doen. Zo merken we dat Untaru's en daarbij dus ook Alexandria's Engels steeds beter wordt en de band tussen beiden steeds sterker.
De blauwe stad
Een van de meest opvallende aspecten die the Fall zo bijzonder maakt, zijn de locaties. Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat in de wereld van de blauwe bandiet. Mannen die uit brandende bomen tot leven komen, eilanden in de vorm van schitterende vlinders en een stad vol pittoreske blauwe huizen. Het bijzondere hieraan is vooral dat al deze locaties door de regisseur zijn uitgekozen, niet omdat ze er in zijn hoofd zo mooi uitzagen, maar omdat ze ook daadwerkelijk op onze aarde bestaan. De film is geschoten in niet minder dan 18 landen over de hele wereld, waaronder India, Fijij en Zuid-Afrika.
Een van de meest opvallende aspecten die the Fall zo bijzonder maakt, zijn de locaties. Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat in de wereld van de blauwe bandiet. Mannen die uit brandende bomen tot leven komen, eilanden in de vorm van schitterende vlinders en een stad vol pittoreske blauwe huizen. Het bijzondere hieraan is vooral dat al deze locaties door de regisseur zijn uitgekozen, niet omdat ze er in zijn hoofd zo mooi uitzagen, maar omdat ze ook daadwerkelijk op onze aarde bestaan. De film is geschoten in niet minder dan 18 landen over de hele wereld, waaronder India, Fijij en Zuid-Afrika.
Het is aan de ene kant ook niet wonderlijk dat de film zoveel zorg besteedt aan het uiterlijk, gezien de cv van de regisseur. Tarsem Singh was namelijk eerder al verantwoordelijk voor het bizarre The Cell (met Jennifer Lopez) en hij regisseerde ook de videoclip van R.E.M.'s Losing My Religion.
Kinderachtig
Op het eerste gezicht lijkt de film misschien wat kinderachtig. Een zieke man die sprookjes vertelt aan een medepatiënt, zal niet ieders idee van een leuk avondje bankhangen zijn. Toch, als je de moeite neemt wat langer te blijven kijken en niet meteen afhaakt, zul je vrij snel doorhebben dat er weinig kinderachtigs aan is. En het is zeker geen film die bedoeld is om samen met je kinderen te gaan kijken, ongeacht of het verhaal dat verteld wordt er toevallig één is die in je sprookjesboek voorkomt.
Op het eerste gezicht lijkt de film misschien wat kinderachtig. Een zieke man die sprookjes vertelt aan een medepatiënt, zal niet ieders idee van een leuk avondje bankhangen zijn. Toch, als je de moeite neemt wat langer te blijven kijken en niet meteen afhaakt, zul je vrij snel doorhebben dat er weinig kinderachtigs aan is. En het is zeker geen film die bedoeld is om samen met je kinderen te gaan kijken, ongeacht of het verhaal dat verteld wordt er toevallig één is die in je sprookjesboek voorkomt.
Natuurlijk is het vanaf de eerste blik in de verhalenwereld wel duidelijk dat deze film niet voor iedereen is. Wanneer die namelijk los wordt gezien van de twee personages in het ziekenhuis, is het logisch dat er een aantal mensen afhaakt. Het is juist de kunst van deze film dat twee werelden naadloos in elkaar lijken over te gaan zonder dat de personages dit bewust lijken op te merken.
De dvd bevat geen extra's. Een gemiste kans, want vooral het artwork had zeker een plaats verdient.
Conclusie
Door middel van een orgie aan felle kleuren en uitzinnige figuren, vertelt de regisseur zijn verhaal. Keer op keer wordt je omvergeblazen door de veelzijdigheid aan plotselinge twists, al naar gelang de ware situatie daar om vraagt. Het verhaal, een weerspiegeling van de werkelijkheid, maar steeds een tikje mooier, grootser of angstaanjagender dan we gewend zijn.
Door middel van een orgie aan felle kleuren en uitzinnige figuren, vertelt de regisseur zijn verhaal. Keer op keer wordt je omvergeblazen door de veelzijdigheid aan plotselinge twists, al naar gelang de ware situatie daar om vraagt. Het verhaal, een weerspiegeling van de werkelijkheid, maar steeds een tikje mooier, grootser of angstaanjagender dan we gewend zijn.
The Fall is geen sprookje, zoals in eerste instantie misschien wordt voorgespiegeld, maar eigenlijk een frisse manier om mensen eraan te herinneren dat het echte leven net zo eng kan zijn als alle boeken waar men zich in verdiept. In welke vrolijke kleuren je een tragedie ook wikkelt, het blijft dezelfde tragedie. Of je nu met een gebroken lichaam in het ziekenhuis ligt of een blauwe bandiet bent op zoek naar zijn Nemisis.
Toch zal deze film niet voor iedereen te pruimen zijn. Echter als jij vroeger het soort kind was dat altijd met zijn neus in de boeken zat en er met moeite van weggetrokken kon worden, is The Fall dat pareltje waar je waarschijnlijk al heel lang naar op zoek was.
Te koop vanaf 12 augustus 2009.
Te koop vanaf 12 augustus 2009.
