We hebben in het horrorgenre al veel gezien, maar behekste tatoeages lijkt iets nieuws. Na o.a. hotelkamers, liften, tv’s, computers en mobieltjes, kan deze lange lijst aangevuld worden met tatoeages als iets waarvoor je erg moet oppassen.
The Tattooist
Jake Sawyer (Jason Behr) is een Amerikaanse tatoeagekunstenaar, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Wanneer hij in Singapore verblijft, komt hij in aanraking met de traditionele kunst van tatoeëren, Tatau, zoals dit op het eiland Samoa werd beoefend. Wanneer hij zich vals uitgeeft als een Tatau tatoeagekunstenaar krijgt Jake onbedoeld te maken met vage gebeurtenissen die het werk van een boze geest lijken te zijn die schuilgaat in de tatoeages die hij zet.
Jake Sawyer (Jason Behr) is een Amerikaanse tatoeagekunstenaar, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen. Wanneer hij in Singapore verblijft, komt hij in aanraking met de traditionele kunst van tatoeëren, Tatau, zoals dit op het eiland Samoa werd beoefend. Wanneer hij zich vals uitgeeft als een Tatau tatoeagekunstenaar krijgt Jake onbedoeld te maken met vage gebeurtenissen die het werk van een boze geest lijken te zijn die schuilgaat in de tatoeages die hij zet.
Origineel gegeven
In deze tijd waarin elke horrorfilm niet verder lijkt te komen dan de clichéformules, dit vaak in de vorm van een remake of sequel, is het fijn eens een horrorfilm te zien die het genre van een totaal andere kant laat zien. Hoewel fans van The X-Files al eens een verhaal hebben gezien over behekste tatoeages. In het vierde seizoen was er een aflevering, Never Again , waarin iemand na het zetten van een tatoeage stemmen te horen kreeg. Echter, de aflevering ging verder niet heel diep in op de historie van de tatoeages. The Tattooist zorgt hier voor verandering door de herkomst van tatoeages wat meer uit te diepen. De film doet erg cultureel verantwoord aan en heeft groot respect voor het materiaal. Tevens is het aardig om eens een film te zien die niet belust is op flitsende gefilterde montages en uitzinnig en bloederig geweld. Aan de andere kant moet wel gezegd worden dat de film op een wat saaie en gehaaste manier wordt getoont, hierdoor is de film zeker niet het meesterwerk waar sommigen op gehoopt hadden.
In deze tijd waarin elke horrorfilm niet verder lijkt te komen dan de clichéformules, dit vaak in de vorm van een remake of sequel, is het fijn eens een horrorfilm te zien die het genre van een totaal andere kant laat zien. Hoewel fans van The X-Files al eens een verhaal hebben gezien over behekste tatoeages. In het vierde seizoen was er een aflevering, Never Again , waarin iemand na het zetten van een tatoeage stemmen te horen kreeg. Echter, de aflevering ging verder niet heel diep in op de historie van de tatoeages. The Tattooist zorgt hier voor verandering door de herkomst van tatoeages wat meer uit te diepen. De film doet erg cultureel verantwoord aan en heeft groot respect voor het materiaal. Tevens is het aardig om eens een film te zien die niet belust is op flitsende gefilterde montages en uitzinnig en bloederig geweld. Aan de andere kant moet wel gezegd worden dat de film op een wat saaie en gehaaste manier wordt getoont, hierdoor is de film zeker niet het meesterwerk waar sommigen op gehoopt hadden.
Met originaliteit kun je dus tot zover komen, er is ook nog zoiets als het scenario en de uitvoering. De film is erg interessant uit historisch oogpunt, het is echter geen Discovery documentaire maar een horrorfilm en het lijkt erop of de makers vergeten zijn het knopje suspense in te drukken. Hier en daar is wat spanning aanwezig, maar echte suspense wordt nooit bereikt. Dit is op zich niet erg, ware het niet dat het erop lijkt dat de makers wél dat doel voor ogen hadden. Een mislukte poging zullen we maar zeggen.
Body Horror
Een thema als een behekste tatoeage leent zich uitstekend om in het ‘body horror’ genre geplaatst te worden waar David Cronenberg ( Videodrome , The Fly ) patent op lijkt te hebben. De term body horror staat voor het thema waarin de transformatie van het menselijk lichaam centraal staat voor dergelijke horrortaferelen. Een film als The Tattooist zou ook mooi uit dit vaatje kunnen tappen. Hier word verder niks mee gedaan.
Een thema als een behekste tatoeage leent zich uitstekend om in het ‘body horror’ genre geplaatst te worden waar David Cronenberg ( Videodrome , The Fly ) patent op lijkt te hebben. De term body horror staat voor het thema waarin de transformatie van het menselijk lichaam centraal staat voor dergelijke horrortaferelen. Een film als The Tattooist zou ook mooi uit dit vaatje kunnen tappen. Hier word verder niks mee gedaan.
Nederlandse productie?
Bij het starten van de film zien we Eyeworks Touchdown staan. Is Eyeworks niet het productiebedrijf van ex-soapie Reinout Oerlemans? Inderdaad, Eyeworks Touchdown is de Nieuw-Zeelandse variant en het Eyeworks New Zealand. Oorspronkelijk was deze televisiemaatschappij in 1991 ontstaan door Julie Christie (niet de actrice) en heette toen Touchdown Productions. Met de komst van Oerlemans onafhankelijke, en inmiddels wereldwijd opererende Eyeworks, werd dit Nieuw-Zeelandse productiehuis omgetoverd tot Eyeworks New Zealand.
Bij het starten van de film zien we Eyeworks Touchdown staan. Is Eyeworks niet het productiebedrijf van ex-soapie Reinout Oerlemans? Inderdaad, Eyeworks Touchdown is de Nieuw-Zeelandse variant en het Eyeworks New Zealand. Oorspronkelijk was deze televisiemaatschappij in 1991 ontstaan door Julie Christie (niet de actrice) en heette toen Touchdown Productions. Met de komst van Oerlemans onafhankelijke, en inmiddels wereldwijd opererende Eyeworks, werd dit Nieuw-Zeelandse productiehuis omgetoverd tot Eyeworks New Zealand.
Horror uit Nieuw-Zeeland? Hebben die dan ook een genrecultuur? Jazeker, dat de Nieuw-Zeelanders niet vies zijn van een portie gestoorde zwartkomische horror is al jaren een feit. Doet de naam Peter Jackson een belletje rinkelen? De Nieuw-Zeelandse regisseur maakte zijn naam in het low-budget horror circuit met films als en . In 2006 kwam er de succesvolle zwartkomische schapenhorror van Jonathan King uit Nieuw-Zeeland. Het is deze man die ook aan meegeschreven heeft. King is zeker een groot talent, waar hij met de komische horrorkant op ging, daar levert hij met een serieuze titel.
Tevens moet gezegd worden dat het wel te beamen is dat de makers van The Tattooist het materiaal allemaal erg serieus nemen, en dat enig cynisme totaal afwezig is. Dit had op zich een groot pluspunt kunnen zijn, aangezien de meeste horrorfilms van tegenwoordig teveel op het cynisme teren. Het probleem met de film is echter wel dat het allemaal te serieus gebracht wordt en enige vorm van humor mist. Dit is vooral erg opvallend wanneer de film enige vorm van suspense mist. Erg jammer, want Jonathan King is bij uitstek iemand die makkelijk de zwartkomische randjes beheerst.
Acteurs
Op acteergebied blinkt de film ook niet erg uit. Jason Behr ( D-War ) lijkt hier en daar nogal doods om zich heen te staren alsof hij Christopher Lambert is. Aangezien hij de grote hoofdrolspeler van de film is, komt dit The Tattooist niet erg ten goede. Verder wordt de film bevolkt door vooral kiwi-acteurs, zoals Mia Blake en David Fane (o.a. bekend van de populaire kiwi-serie Outrageous Fortune ). De acteurs zorgen verder dat de film zich maar al te goed laat zien als een tv film.
Op acteergebied blinkt de film ook niet erg uit. Jason Behr ( D-War ) lijkt hier en daar nogal doods om zich heen te staren alsof hij Christopher Lambert is. Aangezien hij de grote hoofdrolspeler van de film is, komt dit The Tattooist niet erg ten goede. Verder wordt de film bevolkt door vooral kiwi-acteurs, zoals Mia Blake en David Fane (o.a. bekend van de populaire kiwi-serie Outrageous Fortune ). De acteurs zorgen verder dat de film zich maar al te goed laat zien als een tv film.
Conclusie
The Tattooist is een originele horrorfilm die eens niet belust is op flitsende visuals en grafische ranzigheden. De makers zijn echter wel vergeten een belangrijke genrespecificatie toe te passen, namelijk suspense. Ook doet de film nogal vlak aan. Een film als The Tattooist had erg fijn de body horror stroming kunnen verwerken en de innerlijke transformatie kunnen behandelen. Hier wordt niks mee gedaan. Het is misschien een aardige film vanuit historisch oogpunt, maar we hebben het hier niet over een Discovery documentaire. Verder is het te beamen dat de filmmakers het materiaal respecteren en serieus behandelen, de film wordt wel gebracht zonder enige vorm van humor en is hierdoor te serieus. Aardig voor op tv, maar The Tattooist maakt het niet helemaal waar om echt als goede horrorfilm door te gaan en blijft steken als gehaaste tv-productie. We zijn wel erg benieuwd naar nieuwe producties waar Jonathan King zijn naam aan verbindt, iemand om zeker in de gaten te houden. The Tattooist is echter een wat gemiste kans.
The Tattooist is een originele horrorfilm die eens niet belust is op flitsende visuals en grafische ranzigheden. De makers zijn echter wel vergeten een belangrijke genrespecificatie toe te passen, namelijk suspense. Ook doet de film nogal vlak aan. Een film als The Tattooist had erg fijn de body horror stroming kunnen verwerken en de innerlijke transformatie kunnen behandelen. Hier wordt niks mee gedaan. Het is misschien een aardige film vanuit historisch oogpunt, maar we hebben het hier niet over een Discovery documentaire. Verder is het te beamen dat de filmmakers het materiaal respecteren en serieus behandelen, de film wordt wel gebracht zonder enige vorm van humor en is hierdoor te serieus. Aardig voor op tv, maar The Tattooist maakt het niet helemaal waar om echt als goede horrorfilm door te gaan en blijft steken als gehaaste tv-productie. We zijn wel erg benieuwd naar nieuwe producties waar Jonathan King zijn naam aan verbindt, iemand om zeker in de gaten te houden. The Tattooist is echter een wat gemiste kans.
Extra’s
De film bevat alleen een trailer.
De film bevat alleen een trailer.