IFFR 2009: À l'ouest de Pluton - recensie

De Franstalige Canadese film À l'ouest de Pluton , is van het debuterend tweetal Heny Bernadet en Myriam Verrault, gaat over een groep opgroeiende tieners en hun stribbelingen met het leven.

Québec, Canada. 12 tieners worden 24 uur lang gevolgd. Als puber zijn je problemen misschien niet significant groot, maar wel van grote betekenis in de vorming van jou als persoon. Opmerkelijk gebeurtenissen is de film dan ook niet rijk. In À l'ouest de Pluton draait het om feestjes die uit de hand lopen, experimenteren met drugs, alcohol, ruzies met ouders, het verzinnen van een coole bandnaam, acceptatie, de eerste keer seks en onbeantwoorde liefde. De lome shots van de brede woonwijkstraten, een verlichte weg of een hond knauwend aan een boompje laat de dingen zien zoals ze zijn en fungeert als kabbelend beekje voor de scènes van de pubers in Québec.

De film kan doen aanvoelen als een documentaire. Dit is niet vreemd, de ‘acteurs’ in de film zijn scholieren gewerfd tijdens een casting op de oude middelbare school van beide regisseurs. Maanden voor de opnames werd de groep scholieren tezamen gebracht om zo aan elkaar te wennen en hun karakters. Met een cast van 12 scholieren (bijfiguren daargelaten) krijgen niet alle personages een volledige ontwikkeling tot 'roundcharacter'. Daardoor is de film ietwat vrijblijvend. Hinderlijk is dit allerminst, en misschien zelfs toepasselijk gezien het feit dat ze nog op zoek zien naar wie ze zijn. De dialogen komen over als natuurlijk, wat ook komt dat er veel ruimte tijdens de productie was om te improviseren. De makers wilde normale dialogen inclusief straat- en jongerentaal. Emotionele scènes bezitten een nagenoeg klinische insteek, door afstand van camera of het ontbreken van meeslepende muziek. Dit had ook niet anders gekund. De kijker is net als de ouders van deze kinderen, een buitenstaander en kan niks doen dan toekijken. Deze jongeren moeten alles zelf uitzoeken, met alle nare ervaringen daarbij behorend.

De voormalige planeet en het tot ster omgedoopte Pluto, is als los uitgangspunt gebruikt voor de film. Sommige dingen veranderen hoewel je dit eigenlijk niet wil. Niets ligt vast en alles staat los. À l'ouest de Pluton , één van de 14 genomineerden van de VPRO Tiger Award Competitie, is een fijne film om in weg te kunnen te zakken. Gemoedelijk, uiterst sfeervol, natuurlijk en herkenbaar. Misschien niet uitermate opmerkelijk, maar zeer zeker prettig.

Vertoningen tijdens het International Film Festival Rotterdam

Maandag 26 januari16:00 Pathé 5
Zaterdag 31 januari 19:15 Pathé 5

Lees ook onze andere IFFR recensies .