IFFR 2011: Hoy Como Ayer - recensie

Intiem portret van een oude tango-maestro.

In Hoy Como Ayer volgt filmmaker Bernie IJdis de oude tango muzikant Juan Carlos Godoy gedurende slechts één avond. De man is inmiddels al 87 jaar, maar dat wordt slechts verraden door het tempo waarin hij zich aankleedt, rijdt en eet. Zijn zangkunsten zijn nog niet verloren, net als zijn levenslust, en een lange rit naar de kroeg waar hij optreedt, nog gewoon routine zijn. Tot groot genoegen van de bezoekers van de kroeg.

In lange statische shots met prachtige kadrering legt IJdis de autorit naar de kroeg, twee nummers van het optreden, een maaltijd en de rit terug vast. Hoewel het langzame ritme van de film goed bij het tempo past waarin Godoy zich voortbeweegt en een duidelijke keuze is van de regisseur, is dit ook uit praktische redenen voortgekomen. Zo werd de film zonder enige financiële hulp gemaakt omdat regisseur IJdis niet weer jaren wilde wachten op steun van financiers. De film werd in twaalf uur gedraaid en in twee maanden afgewerkt, wat aan de prachtige beelden nauwelijks is af te lezen en totaal niet stoort. Net als het gegeven dat er geen sprake is van een dramatische structuur, zoals tegenwoordig zo vaak ook in documentaire films het geval is.

Dat Hoy Como Ayer geen concertfilm is, is vanaf het lang staande openingsshot wel duidelijk. Dat de tango nummers prachtig zijn om te aanschouwen kun je wel verwachten bij zo'n ervaren rot in het vak. De echt bijzondere momenten zijn echter die waarin niets lijkt te gebeuren. Bijvoorbeeld wanneer de maestro koppig een straatje in wil rijden waar hij niet in mag, of met veel moeite een broodje naar binnen werkt na zijn concert. Op deze momenten wordt duidelijk hoe belangrijk de muziek voor hem is en dat hij slechts voor optredens als deze leeft.

Conclusie
Met Hoy Como Ayer levert filmmaker Bernie IJdis een stukje pure cinema af waarbij hij zijn protagonist Juan Carlos Godoy op bijzonder intieme wijze weet vast te leggen. Dat je geen grote budgetten nodig hebt of veel middelen om een film te maken die mensen raakt, wordt maar weer eens bewezen met IJdis' beeldschone documentaire.

Voorstellingen tijdens het IFFR 2011:

1 februari 2011 - 17.00 uur, Cinerama 1
2 februari 2011 - 10.00 uur, Pathé 2
3 februari 2011 - 20.15 uur, LantarenVenster (nieuwe locatie - Otto Reuchlinweg 993)