Ingetogen kostuumdrama van shock-maestro Cronenberg.
Terwijl een hysterische jonge vrouw (Knightley) de kliniek naar binnen wordt gebracht, wordt al snel duidelijk dat dit niet zomaar een nieuwe patient is voor dokter Carl Jung (Michael Fassbender). Het is een patient die Jung dankzij Freud’s psychoanalyse weet te genezen, maar nog verder betrokken raakt in het prive leven van de dokter. Als ze vervolgens ook nog medische ambities heeft, besluit ze dr. Freud (Viggo Mortenson) op te zoeken, een ontmoeting die Jung ook wel ziet zitten om gedachten uit te wisselen. Het verhaal werd geschreven door Christopher Hampton naar zijn eigen toneelstuk, dat weer gebaseerd is op het boek van John Kerr.
Monsters
De nieuwste film van David Cronenberg, bekend van zijn briljante jaren ' 80-werk, lijkt van een hele andere orde dan zijn vroege werk vol droomwerelden, sci-fi en monsters. Toch zijn de monsters van Cronenberg niet helemaal afwezig inA Dangerous Method, ze hebben slechts plaats gemaakt voor de ontembare monsters van ons oncontroleerbare onbewuste. De scenes tussen Freud en Jung zijn een waar genot om naar te kijken, met twee enorme ego’s die constant met elkaar botsen. Niet alleen op inhoudelijk niveau, tijdens discussies over hun werk, maar ook over de kleine dingetjes, zoals een scene waarin Jung zijn eigen compartement op een groot schip heeft, terwijl Freud zijn kamer moet delen met zijn assistent. De Marlon Brandon-achtige mimiek van Mortenson is veelzeggend en zo zitten er nog veel meer van dit soort veelzeggende scenes in de film.
Overdone
Knightley, met een beetje overdone Russisch accent, is ook aardig op dreef als de op sex beluste patiente van Jung en speelt één van de betere rollen uit haar carrière. Ze laat zien dat ze op de goede weg is en haar rollen steeds zorgvuldiger uitkiest. Ze deinst niet terug voor een gedurfde, excentrieke rol als die van Sabina Spielrein, die niet een rol is die iedere actrice in Hollywood zomaar zou aannemen. Het laat zien dat ze wil afrekenen met het soort rollen uit haar verleden. Toch heeftA Dangerous Methodook zijn mankementen. Zo blijft de film af en toe hangen op het niveau van een toneelstuk, met zijn veelvraat aan dialogen en brieven. Cronenberg’s loyale verfilming voegt niet bijzonder veel toe aan de bron.
Conclusie
Dangerous Method is een bijzonder ingehouden kostuumdrama dat die-hard Cronenberg fans ongetwijfeld zal teleurstellen, maar genoeg verbale strijd biedt tussen de twee intellectuele krachtpatsers van de psychoanalyse. Met zijn literaire karakter overstijgt de film echter niet zijn bron en voelt, op de geweldige rollen van de hoofdpersonages na, aan als een tamme, overbodige adaptatie.
