Een kijkje in het geïsoleerde Birma.
Wat doet de jongere generatie in een geïsoleerd land als Burma zonder toekomstperspectief? Emigreren naar het buitenland is een optie, maar hoofdpersoon Wang keert juist weer terug naar zijn thuisland om met het nodige spaargeld in Burma weer een leven op te bouwen. Thuis wordt hij al snel weer geconfronteerd met de lage lonen, de zware banen en de verveelde jeugd die vooral popliedjes speelt, naar karaoke gaat en waterpijp rookt, terwijl ze er allemaal van dromen net als Wang naar het buitenland te gaan.
Regisseur Midi Z laat zien dat ook emigratie niet altijd de oplossing, maar dat een bijdrage leveren aan je thuisland ook een noodzaak is. Een autobiografische oplossing, want de regisseur besloot zelf ook terug te gaan van Taiwan naar Burma om deze film te maken. Een proces dat als een soort cyclisch geheel door blijft gaan zolang de problemen in Burma er nog zijn. Dit gegeven weet de regisseur overigens mooi neer te zetten met het begin en einde van zijn film.
HoewelReturn to Burmaeen beeld geeft van het leven van jongeren in dit land, dat we normaal gesproken nooit te zien krijgen, wordt het nooit echt spannend. Ondanks de vele droogkomische scenes, zoals één waarin propogandaliedjes luid uit een taxispeaker klinken, brengt de film geen nieuwe blik op het thema van emigratie. Het verhaal is al veel vaker verteld, alleen is het verschil nu dat de film uit Burma komt. Alleen is dat niet voldoende voor een goede film, zelfs niet voor een beginnend filmmaker als Midi Z.
Conclusie
Return to Burmabiedt een aardig kijkje in het leven van mensen in het geïsoleerde Burma, maar weet te weinig nieuws te vertellen over het thema van immigratie en emigratie. De droogkomische humor maakt echter een hoop goed. Midi Z is zeker een filmmaker om in de gaten te houden, die vast nog meer films in zijn thuisland gaat produceren.
