Het Nederlands Film Festival kende dit jaar een Spaanstalige opening. Met het sterke Tramontana van regisseur Ramón Gieling kon het Nederlands Film Festival 2009 van start gaan. MovieSense stelde hem een aantal vragen.
Uw film Tramontana opende het Nederlands Film Festival dit jaar, kunt u beschrijven wat voor gevoel het gaf om dit evenement te openen?
Geen gevoel, maar het idee dat het een moedige keuze van het festival was om een Spaanstalige, maar in Nederland geproduceerde film te kiezen. Bovendien een kleine film.
Tramontana is een volledig Spaans gesproken film, vond u het in dat opzicht niet vreemd om gevraagd te worden als openingsfilm van het Nederlands Film Festival?
Als gezegd, is het op de acteurs en de locatie na een volledig Nederlandse productie, door ons geïnitieerd en ontwikkeld met steun van de intendant van het Filmfonds en een Nederlandse omroep. Er zit geen Spaans geld in.
Maar op de eerste plaats word je, neem ik aan, gevraagd omdat het een heel goede, en misschien uitzonderlijke film is. Wat is daar vreemd aan?
In veel van uw werk komt een voorliefde voor Spanje terug, kunt u uitleggen waar deze liefde vandaan is gekomen?
Ik heb er als kind een tijdje doorgebracht en dat laat grote indruk achter. Helemaal omdat Spanje destijds een derdewereldland was met grote sociale en culturele tegenstellingen. De armoede, de landschappen, de stieren, de taal, al die dingen laten sporen na. Ook nu nog breng ik er een paar maanden per jaar door. Ik schrijf er onder andere de plannen voor nieuwe fil
Wat vindt u zelf het meest memorabele moment uit uw loopbaan?
Geen flauw idee.
En in Tramontana ? Welke fragment van Tramontana vond u persoonlijk het mooist/belangrijkst?
Dat is alsof je vraagt wie van mijn kinderen ik het leukst vind en dat lijkt me een ongepaste vraag. Bovendien zijn er zoveel dierbare en interessante momenten dat het lastig wordt. Maar een speciaal moment is de ondervraging/monoloog van Yohana Cobo bij de politie-inspecteur.
De acteurs in Tramontana spreken geen of zo goed als geen Engels, in hoeverre maakt dat uw werk lastiger?
Ik spreek vrij aardig Spaans, dus volgende vraag.
Het verhaal van Tramontana krijgt geen definitief antwoord wat betreft wat er gebeurd is, was het uw bedoeling om de kijker daarmee aan het nadenken te krijgen?
De de- of reconstructie was niet bedoeld om een antwoord achter te houden maar om het spel van de puzzel te spelen. Het plezier van de kijker moet onder andere ook daarin zitten. Als we onze laatste adem uitblazen hebben we ook geen definitief antwoord gekregen op wat er precies in ons leven gebeurd is.
Rosa Campo de Amor is een vrouw die de liefde serieus neemt, is de boodschap die de film ons meegeeft. Hoe belangrijk is liefde voor u in het leven en denkt u dat u er veel mensen zijn die een voorbeeld zouden kunnen nemen aan Rosa Campo de Amor?
We kennen allemaal de wens om een geliefd iemand te willen volgen tot in de dood. Dat dat niet kan is misschien wel het grote drama van de mens.
Uw volgende film wilt u op Nederlandse bodem gaan filmen, kunt u alvast een tipje van de sluier oplichten waar deze over zal gaan?
Het eerstvolgende plan is een film over de wonderbaarlijke ervaringen van mensen als ze luisteren naar het muziekstuk 'Canto Ostinato' van de Nederlandse componist Simeon ten Holt. Een andere speelfilm gaat over de geheime liefde tussen een broer en een zus, die zich af gaat spelen in Limburg.
Namens MovieSense en de lezers wil ik u graag van harte bedanken voor uw tijd en het beantwoorden van onze vragen en u veel succes wensen met uw volgende project.
