Na Khadak (gesitueerd in Mongolië) en Altiplano (Peru) bleven Brosens en Woodworth voor deze afronding van hun trilogie dichter bij huis. Het magische gevoel is hetzelfde gebleven. In een Belgisch boerendorp wordt ieder jaar de winter verdreven met een groot vreugdevuur, maar deze keer weigert het te branden. Het is alsof de wereld getroffen is door een geheimzinnige ramp. Lente en zomer blijven dor en doods, de haan kraait niet, de koeien geven geen melk en het zaad ontkiemt niet op de akkers.
Zelfs de prille liefde van Alice en Thomas lijkt niet tegen deze ontsporing van de natuur bestand. De saamhorigheid in het ooit levenslustige dorp wordt aangetast en men gaat op zoek naar een zondebok.
Opvallend zijn weer de indrukwekkende beelden en de krachtige visuele stilering waarvoor de makers zich onder meer door de schilderkunst lieten inspireren. De taferelen houden vaak het midden tussen documentair realisme en een openluchtspel. Won de Young Cinema Award in Venetië.
Als na een lange winter de lente niet komt, raakt een dorp in de Ardennen geheel ontwricht.‘U wordt veroordeeld voor uw misdrijven van het afgelopen jaar en zult worden verbrand voor uw wandaden’. De...