Jan Roselaar is geboren in Alkmaar, een stad die onder haar inwoners nou niet bekend staat om haar mogelijkheden qua cinema. Film speelde dan ook geen bijster belangrijke rol in Jans leven, tot hij op achtjarige leeftijd werd blootgesteld aanJurassic Park (1993), een filmische ervaring die hem nooit meer heeft losgelaten en hem tot op de dag van vandaag achtervolgt. Jan stilde zijn honger naar film langzamerhand, waarbij hij een voorliefde ontwikkelde voor het verorberen van de meer fantastische genres, maar in principe elke film verslindbaar achtte, wat hem er na afronding van de middelbare school toe bracht Media & Cultuur te studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Deze studie rondde hij uiteindelijk succesvol af met een Masterdiploma in de specialisatie Film Studies, dankzij zijn onderzoek naar de dystopische en post-apocalyptische sciencefiction-films in de periode 1968-1977.
Zijn hoop op een fijne baan in de Nederlandse filmindustrie is vooralsnog niet uitgekomen, maar voorlopig houdt zijn baan bij Pathé hem op de been, want hij kan immers alle films die deze bioscoopketen uitbrengt gratis zien. Het wringt echter wel dat zijn positie als operateur aldaar hem door de immer voortschrijdende digitalisering is afgenomen, maar om dit te compenseren draait hij sinds medio 2012 elke woensdagavond als vrijwilliger een operateursdienst in filmhuis Provadja (Alkmaar) waar hij alle titels die Pathé - vaak onterecht - laat schieten alsnog meepikt en zodoende vrijwel geen in Nederland uitgebrachte film kan missen. Sinds eind 2012 schrijft hij voor MovieScene, waar hij zijn niet geringe filmkennis in kan zetten voor het schrijven van allerhande nieuws en recensies. Met diverse functies (technisch, service-gericht en redactioneel), zowel online als in twee totaal verschillende bioscopen, blijft hij van alle ontwikkelingen in de filmindustrie zorgvuldig op de hoogte.
En toch heeft geen cinematische ervaring nadien Jan ooit zo overweldigd alsJurassic Parkdestijds. Dat zal hoogstwaarschijnlijk ook nooit meer gebeuren.
