In deze schreeuwerige, onevenwichtige geweldsorgie zien we nog maar heel weinig van de oude Oliver Stone terug.
Chon en Ben zijn 'the new kids on the block' als het gaat om de verkoop van wiet in Californië. Chon is een keiharde ex-Navy Seal, terwijl Ben een hippische botanicus is. Handig, want Chon wijkt niet voor het soms nodige geweld én was zo slim om marihuanazaad mee te nemen uit Afghanistan. Ben weet dan weer hoe hij klanten te vriend moet houden en de geweldige bron succesvol te kweken. De twee zijn erg goede maten.
Barbaren
Tussen hen in staat Ophelia. Ze slaapt met beiden, zonder dat er een vuiltje aan de lucht is, want de maatjes hebben er vrede mee. Dan komt er een krachtig Mexicaans kartel op hun pad. Zij hebben interesse in hun expertise, maar Chon en Ben accepteren hun deal niet. Het kartel buit de zwakte van de twee uit: Ophelia. De twee doen vervolgens alles om haar terug te krijgen en beseffen steeds meer dat ze zich in een wereld van barbaren bevinden en daar naar moeten handelen.
Driehoeksverhouding
De driehoeksverhouding tussen de twee jongens en Ophelia is op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Het wordt niet goed uitgewerkt waarom deze verhouding zo goed stand houdt. Er is nooit frictie tussen de drie en al helemaal niet tussen de twee jongens, terwijl ze enorm van elkaar verschillen. Dat zou toch voor verhitte situaties moeten zorgen in tijden van crisis, met de pragmatische, ijskoude gozer aan de ene kant en de liefhebber van projecten voor Afrikaanse schoolkindjes aan de andere kant. Het helpt hierbij ook niet dat de drie niet alleen niet goed uitgewerkt worden, maar ook nog eens zouteloos worden neergezet. Taylor Kitsch wil vooral heel stoer overkomen, Aaron Johnson vooral als een goedige hippie. Dit levert twee karikaturaal geschreven en gepresenteerde personages op. Ook de acteerprestatie van Blake Lively maakt niet veel indruk.
Daddy issues
Heel kort wordt dan uitgelegd wat de drie jonge helden in gemeen hebben. De twee gozers hebben beiden nooit een thuis gekend. Van Chon weten we zeker dat het samen gaat met een vader-complex. Bij Ben moeten we het bij aannames houden. Ophelia heeft ook overduidelijk last van daddy issues, net zoals de eigenaresse van het Mexicaanse kartel, Elena. Het zorgt voor potsierlijke scenes tussen Lively en de door Salma Hayek neergezette Elena. Helaas is ook de rol van Salma Hayek verschrikkelijk uitgevoerd. Zo zijn de vier grote spillen in dit verhaal matig neergezet. Gelukkig is er nog wel een grote bijrol weggelegd voor een intense Benicio Del Toro. Hij schittert, net zoals John Travolta. Zo moet het qua acteerwerk allemaal van de bijrollen komen.
Goed gejat
Ook de vertelvorm bulkt niet van de kwaliteit. Of originaliteit. ''Als je dit verhaal hoort, betekent het nog niet dat ik het ook overleef'', begint Lively de film met een al lang niet meer origineel te noemen Sunset Boulevard-achtige voice-over. Het visuele plaatje overtuigt dan wel weer, maar doet ook sterk neigen naar het werk van anderen. Zo lijkt het soms net alsof je in een Tony Scott film zit. Qua montage, kleurgebruik en ook voice-over doet deze film wat dat betreft nog het meeste denken aan zijn misdaadfilm Domino. Dat betekent nog niet dat het er niet goed uitziet. De actie wordt zeker wel netjes in beeld gebracht.
Boodschap
Slecht is het allemaal ook niet. Naarmate de film vordert en de jongens harder worden, zorgt de film voor meer vermaak en ligt het tempo hoger. En uiteindelijk krijg je ook een vermakelijke finale voorgeschoteld. Maar van Oliver Stone, de eens zo uitgesproken cineast, mag je wel meer verwachten dan dit. Het is ook niet eens echt duidelijk wat hij hier nu wil vertellen. Echt heel nadrukkelijk is de boodschap ook niet aanwezig dat je in een wereld van barbaren zelf ook een barbaar wordt of moet worden om je hoofd boven water te houden. En was dat al het geval, bijster origineel is zo'n boodschap ook niet. Want een boodschap: heeft Stone die nog wel? In deze film lijkt dat niet het geval. Misschien kun je dat wel zeggen van alle films, die hij in dit millennium tot nu toe maakte. Met Savages maakt Stone toch vooral een niet originele film, die technisch wel in orde is en weet te vermaken, maar ook akelig oppervlakkig blijft.
: De blu-ray heeft een paar extra's. De verwijderde scenes hebben echt een meerwaarde. Vooral over Chon krijg je nog wat meer te weten, met betrekking tot zijn complex. Ook bevat de schijf een making-of, die om de één of andere reden in vijf delen is geknipt. Daarin krijg je wat leuke dingen voorgeschoteld, zoals Del Toro over Travolta. Toch wordt lang niet alles duidelijk. Jammer is ook dat het kortste deel van de making-of (drie minuten) gaat over het boek, de personages en wat Stone met deze film wil. En juist dat had wel wat uitgebreider uitgelegd mogen worden.
Conclusie
Savages biedt niet veel nieuws. De personages zijn slecht uitgewerkt en veelal karikaturaal. Ook de acteurs zijn vaak onder de maat en de voice-over is niet origineel. Visueel overtuigt Stone nog wel, maar ook daar neigt hij te veel naar een niet originele stijl. De tweede helft van de film biedt meer tempo en goed vermaak, maar je vraagt je uiteindelijk toch af waar de uitgesproken cineast in Stone in hemelsnaam is gebleven.
Te koop vanaf 23 januari 2013.
