PolitiethrillerWelcome to the Punchlaat zich niet gemakkelijk in een hokje stoppen. Dat is deels een uitstekende eigenschap, maar ook deels een reden dat de film niet tot grote hoogte stijgt.
De gedreven politieagent Max Lewinsky (James McAvoy) is de bende van misdadiger Jacob Sternwood (Mark Strong) op het spoor. Wanneer zij een bank overvallen, is hij er als eerste bij. Tijdens de confrontatie wordt hij echter in zijn been geschoten en achter gelaten. Jaren later is Max nog maar een schim van wie hij was. Hij worstelt nog altijd met zijn manke been en het feit dat hij Sternwood moest laten lopen. Maar dan wordt Sternwood’s zoon Ruan neergeschoten. Max is er van overtuigd dat zijn aartsvijand terug zal keren naar Londen om orde op zaken te stellen. Hij ziet hierin dé kans om eindelijk zijn verleden te kunnen afsluiten, maar wat hij niet weet, is dat deze zaak dieper gaat dan hij ooit kon denken.
Prettige mix
De Britse prentWelcome to the Punchis ietwat onder de radar van het filmpubliek gebleven. De film werd niet ondersteund door trailers op televisie en ook op internet is er weinig ruchtbaarheid aan gegeven. Onterecht, wantWelcome to the Punchis een prettige mix van politiethriller, misdaadfilm en volbloed actieknaller. Het verhaal wordt groter opgezet dan het uiteindelijk is, maar biedt niettemin een uitstekende kapstok voor een spannende rit, waarbij Max en Sternwood hun verleden aan de kant moeten schuiven om deze zaak te kunnen oplossen.
Laatste akte
Het is dan ook jammer dat men in de laatste akte ietwat uit de bocht vliegt. Na de spannende opbouw waarin je zowel Max als Sternwood volgt in hun individuele zoektocht is het een beetje een zwaktebod om te ontaarden in een overdreven actiefilm vol vuurwapengekletter. Wat begint als een vooral ook visueel gelikte politiethriller wordt zo op een iets te makkelijke manier beëindigd. Het achterliggende verhaal wordt plots ondergeschikt aan de actie en dat kan nooit de bedoeling zijn geweest. Het blijft een goede film, maar wordt niet de topper die het had kunnen zijn, en dat is jammer. Zeker omdat ergens diep verborgen nog een degelijke boodschap verborgen ligt.
Ongewapend
Op de achtergrond geeftWelcome to the Punchnamelijk ook een kritische noot. Groot Brittannië is één van de weinige landen waar agenten ongewapend de straat op moeten. Dat is uiteraard in het kader van de veiligheid, maar hoe realistisch is dat als de criminelen zich niet aan dezelfde regels moeten houden? Zoals gezegd speelt dit gegeven slechts in de onderste laag van het verhaal, maar het geeft de film net een beetje meer body.
Conclusie
Het BritseWelcome to the Punchbiedt een mix van stijlen en weet de kijker dus constant op het puntje van de stoel te houden. De film krijgt zo een eigen gezicht, maar tegelijkertijd blijft men soms wat te makkelijk in clichés hangen. Hoewel de film in de finale ietwat uit de bocht vliegt, zorgen de gelikte stijl en de sterke hoofdrollen ervoor datWelcome to the Punchuiterst genietbaar blijft.
