Peter de Jonge plunderde op jonge leeftijd wekelijks de videotheek leeg en kwam thuis met de meest slechte actiefilms, uitgekozen met goedkeuring van zijn vader. Diezelfde vader viel ooit ‘s avonds op de bank in slaap, waardoor Peter op negenjarige leeftijdThe Shiningal te zien kreeg. Sindsdien is zijn filmsmaak, naar eigen zeggen, sterk verbeterd.
Vorige week heeft Amazon voor bijna 1 miljard dollar gaming-videocommunity Twitch overgenomen. Het kan best zijn dat je nog nooit van Twitch gehoord hebt, toch is Twitch al zo groot dat ze op piekmomenten 1,8 procent van het Amerikaanse internetverkeer veroorzaakt en daarmee bijvoorbeeld een Facebook achter zich laat. Niet slecht voor een startup die pas sinds 2011 bestaat en al helemaal als je weet wat voor een dienst Twitch nou eigenlijk biedt. Op Twitch kunnen bezoekers namelijk live uitzenden hoe ze een bepaalde game aan het spelen zijn. Noem het de YouTube van de gamesindustrie. Maandelijks zenden meer dan 1 miljoen gebruikers hun taferelen op gamegebied uit en stemmen nog veel meer mensen erop af om dit te volgen. Waarom is er tegenwoordig sprake van “even een gamepje kijken”, terwijl men net zo goed zelf die controller kan oppakken om te spelen?
Een groot deel van de populariteit rondom Twitch is toe te kennen aan zogenaamde “eSports”. Dit zijn gamecompetities waar enorm veel geld mee gemoeid is. De (gratis) documentaire Free to Play van ontwikkelstudio en distributeur Valve (gamers denken gelijk aan spellen als Half-Life , Counter-Strike en Portal ) geeft een mooi inzicht in dit wereldje en laat zien hoe volwassen de gamesindustrie al is. Twitch speelt hierbij een belangrijke rol, omdat mensen van over de hele wereld gemakkelijk hierop kunnen afstemmen om een competitie te volgen, zoals je normaal een voetbalwedstrijd van de Champions League op zou zetten.
Maar men kijkt niet alleen naar Twitch om gamecompetities te volgen. Een groot deel van de 15 miljard(!) minuten dat in een maand aan content bekeken wordt is te wijten aan gamers die uitzenden hoe ze een bepaalde game aan het spelen zijn. Zogenaamde “Let’s play”-sessies zijn enorm populair, waardoor je toch de vraag moet stellen waarom dit het geval is. Wat is er zo leuk aan het kijken hoe iemand anders een game aan het spelen is? Als gamer krijg je toch al gauw de neiging om zelf die controller te pakken en te gaan spelen. Eén reden zou kunnen zijn is dat games steeds filmischer worden. Ik schreef eerder al eens over de eventuele verfilming van de game The Last of Us , een game die zich uitstekend leent om op Twitch te worden uitgezonden. Ook zonder zelf de controller op te pakken is het een bijzonder intense game om naar te kijken. De gamer die daadwerkelijk de controle over het spel heeft en dit uitzendt neemt daarmee eigenlijk de regie in handen, maar niet zonder verantwoordelijkheid. De honderden, soms duizenden bezoekers die de stream live volgen willen vermaakt en (nog liever) op hun wenken bedient worden. Zie het als een bioscoopzaal waarbij men zachtjes tegen elkaar fluistert over datgene wat ze op het scherm zien, waarbij dit keer bij een incidentele “kijk nou achter je!” daadwerkelijk reactie verwacht kan worden en je daarmee invloed uitoefent op datgene wat je aan het bekijken bent. Hierdoor is het ook als niet-gamer interessant om een game “te volgen”, zonder dat je je hoeft te verdiepen in de spelmechanismes van een game.
Maar men kijkt niet alleen naar Twitch om gamecompetities te volgen. Een groot deel van de 15 miljard(!) minuten dat in een maand aan content bekeken wordt is te wijten aan gamers die uitzenden hoe ze een bepaalde game aan het spelen zijn. Zogenaamde “Let’s play”-sessies zijn enorm populair, waardoor je toch de vraag moet stellen waarom dit het geval is. Wat is er zo leuk aan het kijken hoe iemand anders een game aan het spelen is? Als gamer krijg je toch al gauw de neiging om zelf die controller te pakken en te gaan spelen. Eén reden zou kunnen zijn is dat games steeds filmischer worden. Ik schreef eerder al eens over de eventuele verfilming van de game The Last of Us , een game die zich uitstekend leent om op Twitch te worden uitgezonden. Ook zonder zelf de controller op te pakken is het een bijzonder intense game om naar te kijken. De gamer die daadwerkelijk de controle over het spel heeft en dit uitzendt neemt daarmee eigenlijk de regie in handen, maar niet zonder verantwoordelijkheid. De honderden, soms duizenden bezoekers die de stream live volgen willen vermaakt en (nog liever) op hun wenken bedient worden. Zie het als een bioscoopzaal waarbij men zachtjes tegen elkaar fluistert over datgene wat ze op het scherm zien, waarbij dit keer bij een incidentele “kijk nou achter je!” daadwerkelijk reactie verwacht kan worden en je daarmee invloed uitoefent op datgene wat je aan het bekijken bent. Hierdoor is het ook als niet-gamer interessant om een game “te volgen”, zonder dat je je hoeft te verdiepen in de spelmechanismes van een game.
Een game die ikzelf onlangs via Twitch heb bekeken is P.T. (“Playable Teaser”). Dit is eigenlijk een soort conceptdemo dat tijdens Gamescom (de grootste gamesbeurs van Europa) naar buiten werd gebracht als teaser op de aankomende horrorgame Silent Hills . De demo is een enorme hit omdat het aanvankelijk naar buiten werd gebracht als een nieuwe game, maar gamers die het mysterie in het doodenge huis wisten te ontrafelen werden getrakteerd op een kort filmpje dat een nieuw deel in de Silent Hill-reeks aankondigde. Het interessantste aan deze nieuwe Silent Hill zijn de namen die hieraan verbonden zijn. Videogamelegende Hideo Kojima (bekend van Metal Gear Solid, nog zo’n filmische gamereeks) en getalenteerd regisseur Guillermo del Toro (The Devil's Backbone, Pan's Labyrinth, Pacific Rim) werken samen aan deze game en acteur Norman Reedus (de stoere kruisboogschutter uit The Walking Dead ) neemt de hoofdrol voor rekening. Ik heb met zweet op mijn voorhoofd zitten kijken naar streamers die de demo trachtte uit te spelen om het onthullingsfilmpje te kunnen zien, iets wat nog lang niet zo makkelijk bleek. De puzzel om het mysterie van de demo te ontrafelen bleek verdomd lastig om te kraken, waardoor er in het commentaar van de stream hevig gespeculeerd werd wat de streamer kon proberen om verder te komen. De amusementswaarde steeg met de minuut, al was het ook gewoon bijzonder vermakelijk om te zien hoe de gamer zichtbaar angstig aan het spelen was. Dat is sowieso een groot onderdeel van het kijken naar streams op Twitch, het kunnen zien hóe een gamer een spel ervaart. Zo is het bijvoorbeeld anderhalf uur lang genieten om te zien hoe Tjeerd Lindeboom van gamesmagazine Power Unlimited zich heldhaftig, maar niet zonder de nodige angstkreten door deze demo heen sloeg.
En zo hebben we er weer een nieuwe vorm van entertainment bij. Men gaat nog steeds geregeld naar de bioscoop om een film te kijken, doet aan “binge-watching” als het op series aankomt en nu wint het kijken van games aan populariteit. “Even een gamepje kijken” is zomaar een zin die je steeds vaker zou kunnen gaan horen en ik zie er als entertainmentjunkie zeker de toegevoegde waarde van in.
En zo hebben we er weer een nieuwe vorm van entertainment bij. Men gaat nog steeds geregeld naar de bioscoop om een film te kijken, doet aan “binge-watching” als het op series aankomt en nu wint het kijken van games aan populariteit. “Even een gamepje kijken” is zomaar een zin die je steeds vaker zou kunnen gaan horen en ik zie er als entertainmentjunkie zeker de toegevoegde waarde van in.
