Twee vrienden hebben dankzij hun drugsverslaving een schuld uitstaan bij een nogal onfris heerschap. Ze krijgen één nacht om het geld bij elkaar te krijgen. Maar dat valt niet mee als er ook nog eens een dwerg en een satanische sekte achter je aan zit.
Bizar
De drie vrienden Dexter, Royce en Matilda hebben zichzelf dankzij een taaie drugsverslaving, stevig in de nesten gewerkt. Datgene dat je gebruikt zal je toch moeten afrekenen en dat is er bij ingeschoten. De dealer van het stel, Omar (Raoul Bhaneja), wil zijn geld zien en snel ook. Hij laat zich van zijn 'beste' kant zien. Hij geeft de schuldenaren een zak dope om te verhandelen en hoopt zo zijn geld terug te krijgen. Zoals het ware junks betaamt, roken Royce (Wes Bentley) en Matilda (Taryn Manning) alles zelf op. Matilda lijkt hiervoor een zware prijs te gaan betalen. Ze ligt levenloos in een hangmat. In paniek belt Royce naar zijn goede vriend Dexter (Scott Speedman). De politie inschakelen wordt al snel als een slecht plan afgedaan. De twee kameraden besluiten het lichaam van Matilda te begraven in de kelder van een oude bioscoop waar Royce ooit gewerkt heeft.
Volgt u het nog? Zo ja, dan gaat dat de komende drie regels veranderen. Halverwege de klus blijkt namelijk dat er een satanische sekte in hetzelfde pand een ziekelijk bloedritueel afwerkt. De duivelsaanbidders zijn uiteraard niet gediend van deze pottenkijkers en zo ontstaat er een hysterisch kat en muis spel. Voordeel van al deze commotie is wel dat de Matilda plots haar open weer open doet. De heren hadden iets te snel de conclusie getrokken dat heel stil liggen gelijk staat aan dood zijn. Was dit alles? Nou nee. Dealer Omar is uiteraard ook niet echt vergevingsgezind en zet zijn eigen achtervolging op het drietal in. Als klap op de vuurpijl komen er ook nog middeleeuwse dwergridders en een man met een gigantische ijspegel in zijn hoofd voorbij. Neem gerust aan dat dit geen saaie film is.
Overvol maar niet rommelig
Er gebeurt veel in deze film. Heel veel. Achter elke bocht die wordt omgeslagen staat wel weer iemand of iets die alles in de war gooit. Het gevaar bestaat dat een dergelijk verhaal onduidelijk en vergezocht wordt. Hoe combineer je bijvoorbeeld een satanische sekte met een orde van liliputridders zonder dat het potsierlijk wordt? Het lukt niet altijd maar een compliment aan regisseur Allan Moyle ( Pump up the volume ) is hier op zijn plaats. Ondanks dat het af en toe een beetje veel van het goede wordt, zorgt de snelheid waarmee het verhaal verteld wordt dat je toch geboeid blijft kijken, tot aan de aftiteling. De voornaamste reden dat het kijkbaar blijft, zijn de hoofdrolspelers. Bentley en Speedman vullen elkaar gebroederlijk aan en vertolken hun rollen met verve. Het niveau van acteren en de scherpe en grappige dialogen zorgen ervoor dat deze film de middelmaat ontstijgt. Taryn Manning krijgt in deze film echter niet de kans om haar talenten te etaleren. Haar rol voert ze bekwaam uit maar het personage mist de diepgang om een echte meerwaarde aan het verhaal te geven. Ze zorgt er vooral voor dat haar twee collega’s genoeg te doen hebben om de show te stelen.
Extra’s
Een volle extra’s afdeling op deze dvd. Een leuke, informatieve ‘achter de schermen’ special, interviews met de drie hoofdrolspelers en audio commentaar van de regisseur. Het bekende complete pakket komt voorbij. Speciale vermelding verdient een in scène gezette mini-documentaire over het dagelijks leven van een losgeslagen, als ridders verpakte groep lilliputters. In deze special feature zoomen ze in op het dagelijks leven van deze groep die ook in de film zijn opwachting maakt. Een beetje flauw is het wel maar het is een leuke aanvulling op de overvloed aan absurditeiten die je tijdens de film al voor de kiezen hebt gekregen.
Conclusie
De regisseur wil graag dat deze film gezien wordt als de Canadese tegenhanger van de jaren negentig hits Trainspotting en Pulp Fiction. Dat gaat misschien wat ver. Hoewel Weirdsville zeker een aanrader is, zal deze film die klassieke status niet bereiken. Het verhaal is daarvoor bij vlagen toch wat geforceerd. Daar waar bijvoorbeeld in een film als Pulp Fiction elke rol perfect is uitgewerkt en vertolkt, zijn in Weirdsville alleen Wes Bentley en Scott Speedman de echte uitblinkers. De rest van de cast is capabel maar niet meer dan dat. Het verhaal mag dan rijk zijn aan variatie, niet alle plotwendingen worden even overtuigend gebracht.
Al met al is dit een prima film. Het tempo ligt hoog genoeg om je niet te storen aan de vergezochte aspecten van het verhaal en de humor is van een hoog niveau. Het plezier dat de makers en acteurs tijdens het maken van deze film hebben gehad, spat van het scherm. Kortom een leuke, bizarre film die het bekijken meer dan waard is.