Omar stelt een team van Moslims samen om een aanslag te plegen. Het team vormt echter nog meer een bedreiging voor zichzelf, dan voor anderen.
Sinds de aanslag op de Twin Towers, 11 september 2001, hebben we talloze films over terrorisme mogen aanschouwen. Met zo’n serieus en gevoelig thema komt er niet meteen de gedachte bij je op om er een komedie van te maken, maar dat is precies wat regisseur Christopher Morris met Four Lions doet. Het idee om een komische film over een groep radicale Moslims te maken, kwam volgens Christopher Morris nadat hij had gelezen over terroristen die hadden geprobeerd een Amerikaanse oorlogsschip op te blazen. Hun plan was om met een boot, volgeladen met explosieven, naar het oorlogsschip te varen om dat vervolgens tot ontploffing te brengen. Echter, terwijl ze bezig waren hun bootje te vullen met explosieven, zonk de boot door het gewicht. Chris Morris moest er ondanks zichzelf toch om lachen en jij nu waarschijnlijk ook.
Terrorisme om te lachen
Omar is een Britse Moslim die de ambitie heeft om als martelaar te sterven. Hij betrekt hierbij zijn oerdomme vriend Waj, de naar eigen zeggen briljante Barry, en de verlegen Faisel. Onder Omar’s leiding beginnen de mannen zich voor te bereiden om een grote zelfmoordaanslag in Engeland te plegen. Zo makkelijk gaat het de groep echter niet af en Omar heeft flink wat moeite om de jongens in de hand te houden. Waj is zo ontzettend dom, dat hij het denken maar geheel aan Omar overlaat. Barry, een blanke tot Moslim bekeerde Brit, zorgt continu voor problemen in de groep omdat hij alles beter denkt te weten dan Omar. Zo verzint hij onder andere een anti-surveillance methode waarbij de jongens als ze buiten lopen hun hoofd snel heen en weer moeten schudden. Dit zou ervoor moeten zorgen dat als iemand foto’s van ze maakt, ze er onduidelijk en onherkenbaar opstaan. Faisel is, naast Omar, de enige die daadwerkelijk nuttig is en hij kan explosieven maken. Zichzelf opblazen ziet hij echter niet zitten en zo probeert hij een kraai met een aangeplakt explosief te trainen om op een doelwit af te vliegen. Je leest het, Omar heeft niet bepaald het 'terroristen dream team' tot zijn beschikking.
Sketches
De film begint met het beeld van Waj die in een video het Britse volk toespreekt, terwijl hij een ridicuul kleine replica van een AK-47 geweer in zijn handen houdt. Een hilarisch tafereel, zeker als de mannen hierover met elkaar gaan bekvechten en zo zit Four Lions uiteraard vol met grappen over terrorisme, maar de grappen zijn niet altijd origineel. Zo hebben we de scène waarbij iemand met een bazooka de verkeerde kant opschiet al talloze malen eerder voorbij zien komen en ook het komisch bedoelde tafereel waarbij de vier mannen luidkeels een fout nummer zingen terwijl ze aan het rijden zijn is niet nieuw. Het verhaal en de personages kennen verder weinig diepgang, alhoewel er wel degelijk een boodschap in de film schuilt. En zo lijkt de film vooral een aaneenschakeling van sketches over een groepje wanna-be terroristen. Toch kun je een aantal keren heerlijk lachen om de idioterie die ter sprake komt en daarbij neem je de wat minder geslaagde grappen en het niet al te sterke verhaal op de koop toe. Het is namelijk genoeg om de aandacht vast te blijven houden en de nadruk ligt toch echt op de humor die varieert van slapstick tot satire.
Conclusie
Four Lions moet het hebben van de originele invalshoek en een aantal erg leuke taferelen. Het verhaal is niet ijzersterk en de film lijkt daarom eerder een aaneenschakeling van sketches. Daar draait Four Lions dan ook vooral om en grappen kent de film meer dan genoeg. De ene wat minder geslaagd dan de andere, maar uiteindelijk valt er toch heel wat te lachen.
