Moviesense had de kans om van gedachten te wisselen met John Nelson, Visual Effects Supervisor voor The Sorcerer's Apprentice , maar ook voor films als Gladiator , Iron Man , Terminator 2: Judgement Day en The Matrix 2 en 3 . En de man heeft best wat interessants te vertellen.
Wat waren de grootste uitdagingen voor u tijdens de productie van The Sorcerer's Apprentice ?
De grootste uitdaging was om magie te creëren die zijn basis had in realiteit en
geloofwaardigheid. Het zou makkelijker zijn geweest om iets te maken wat groots en spectaculair is, maar om iets te maken wat je daadwerkelijk kunt geloven en wat echte elementen gebruikt die acteurs kunnen aanraken en waar ze interactief mee kunnen zijn, was moeilijker. De film heeft visuele effecten voor magie die echt lijkt te zijn en die reageert op echte elementen en op de acteurs. Het lijkt allemaal een goede flow te hebben en het heeft de echtheidsfactor waar we naar op zoek waren.
Naast de visuele effecten waren er ook een heleboel special effects zoals echt vuur en acteurs die draadwerk deden. Kunt u uitleggen wat de voordelen zijn van het gebruik van echte effecten op acteurs, het verhaal en de algehele aanblik van de film?
De beste visuele effecten zijn de effecten die het publiek voelt, maar niet ziet als een visueel effect. Het gebruik van echte elementen zoals vuur, wind, water en zwaartekracht, zijn allemaal zaken die we als mensen kennen en waar we ons aan kunnen relateren vanuit onze eigen ervaringen. Het toevoegen van visuele effecten om dit uit te breiden is een geweldige manier om de effecten echt te laten lijken, maar tegelijk ook geweldig te laten zijn. Om gevaar reëel te laten lijken, moeten de dingen eerst echt lijken en pas daarna fantastisch worden. We gebruiken praktische effecten op de set om de acteurs een handvat te geven waarmee ze interactie kunnen hebben en waar ze op kunnen reageren. Zelfs als we deze later weer vervangen of verbeteren om het verhaal te versterken.
Gedurende het maken van The Sorcerer's Apprentice , welke scène was het moeilijkst uit te voeren en waarom?
De meest moeilijke reeksen waren ...
1. De Arcana Cabana, omdat het aan het begin van de film was en het in een reeks meerdere van de magische componenten toonde die we later in de film terug zouden zien. Vanaf de "geboorte" vanuit kakkerlakken van Horvat, tot Balthazar die plasma genereert, en Horvath die vuur gooit. Er waren diverse soorten elementaire magie aanwezig.
2. De Chinatown opnames omdat het een enorme set was met veel acteurs op een echte locatie. We hebben diverse karakters gemaakt. Bijvoorbeeld, Sun Loc, de Chinese tovenaar, zijn borstplaat die de draak controleert en een overgang tussen een echte papieren draak en een daadwerkelijk vuurspuwende draak. We moesten magie maken die werkte met onze acteurs en een groep ondersteunende cast om die scène te spelen.
3. Het eindgevecht, omdat het plaats vond in een groot deel van Manhattan en ook nog eens op verschillende plaatsen over de hele wereld. De schaal en scope daarvan moest groot zijn, zonder het verhaal te verliezen van Dave die de tovenaar wordt zoals hij zal moeten zijn om de wereld te redden.
Vreest u wel eens, en ik begrijp dat dit misschien een vreemde vraag is aan een visual effects supervisor, dat de nadruk te veel gaat liggen bij de visuele effecten waardoor de kracht van het verhaal verloren gaat?
Jon Turteltaub laat altijd het verhaal voor gaan. Het was dus makkelijk om de visuele effecten in dienst te houden van het verhaal, want dat is hoe Jon is.
U doet opnames in echte locaties, zoals Chinatown. Zijn er ook sommige sets nagebouwd in 3D?
We moesten het hele blok in Chinatown met een Lidar scanner (3D scanner) inscannen zodat we die in de computer konden namaken als dat nodig was. We hebben ook foto's genomen om geometrische eigenschappen te bepalen voor echte textures zodat we die op de door de computer gegenereerde gebouwen konden plaatsen. Over het algemeen probeerden we echte achtergronden te gebruiken waar mogelijk omdat die er het meest reëel uit zien en gewoon het beste zijn! Voor de afbraakscènes maakten we gebouwen op de set die we konden vernietigen en plaatsten dan de echte gebouwen vanuit New York's Chinatown.
Wat vond u er van om het wereldberoemde beeld 'Wall Street Bull' tot leven te brengen?
Het was geweldig, vooral omdat het een icoon is die bijna iedereen kent en die zo'n belangrijk deel uitmaakt van New York City. Toen we daar opnames draaiden was het geweldig om te zien hoeveel mensen op een vriendelijke manier interactie hadden met de stier. Het was leuk om hem tot leven te brengen en hem agressief te laten zijn, zoals een echte stier.
Kunt u ons door het proces loodsen van het maken van een special effect voor een film - van idee tot de resulterende scène?
Eerst bedenk je het effect in een logica die werkt voor het verhaal, dan ontwerp je een beeld dat er goed uitziet en waarvan je het gevoel hebt dat je het kunt maken. Vervolgens stel je een budget op voor het proces, zodat je weet dat je het kunt bekostigen. Dan ga je achtergronden filmen met de acteurs die hun rol spelen.Vervolgens in de post production voeg je de onderdelen toe die er níet waren toen de acteurs werden gefilmd. Het is een lang proces, maar de logica is erg belangrijk om een visueel effect goed te laten werken. Logica en regels zorgen ervoor dat de magie die je creëert echt is omdat, welke wereld je ook maakt, de regels consistent moeten zijn.
Wat is belangrijker voor u, genomineerd worden voor een award, of nummer één staan in de box office?
Voor mij is het belangrijkste om een goede film te maken. Soms betekent dat dat de visuele effecten meer een soort figurant zijn en soms betekent het juist dat de visuele effecten de ster van de film zijn. Het grootste compliment dat ik aan een film kan geven, is dat het een goede film is. Goed verhaal en goede karakters. Én dat de visuele effecten goed waren. Prijzen zijn leuk, boxoffice is altíjd goed, omdat je dan weet dat mensen de film hebben gezien en er van hebben genoten.
Wat voor speciale effecten genieten uw voorkeur en waarom. Old school met de hand gemaakte effecten of CGI?
Mijn voorkeur is om de technieken zoveel mogelijk te mengen. De oudere technieken zijn geweldig omdat ze eenvoudig en echt zijn. Meestal is de beste oplossing voor visuele effecten, de meeste eenvoudige. Als je een mengeling gebruikt van een echte praktische opname met een serie van CGI opnames, dan zal de ene echte opname zorgen dat de gehele reeks echt aanvoelt. CGI is geweldig omdat niets van wat je wil maken, onmogelijk is. Visuele effecten worden gebruikt als het anders te duur, te gevaarlijk of gewoon simpelweg onmogelijk is om het op welke andere manier dan ook te doen en we de verlenging worden die nodig is om een idee compleet te maken, wat anders niet bewerkstelligd had kunnen worden.
uit: The Sorcerer's Apprentice
Hoeveel opnames met visuele effecten heeft u moeten overzien en hoe was het om samen te werken met Double Negative en Asylum?
We hebben het geheel opgesplitst, waarbij Asylum vooral de eerste helft van de film, en D-Neg vooral de tweede helft van de film heeft gedaan. De daadwerkelijke verdeling van opnames was: Asylum - 460 opnames, D-Neg - 375 opnames, Rising Sun - 69 opnames, Method - 48 opnames en een in house crew op editorial - 301 opnames, Company 3 - 4 opnames voor een totaal aan 1251 opnames met visuele effecten.
Hoeveel tijd heeft u aan het project besteedt?
Ik heb ongeveer anderhalf jaar aan de film gewerkt met ongeveer drie maanden in pre-productie, zes maanden in Principal photofraphy en negen maanden in post-productie. Pre-productie is waar we de plannen maken, Principal Photography is waar we de acteurs filmen met de crew en post-productie is waar we bewerken en de visuele effecten, de muziek en het geluid toevoegen.
Bent u nog voor problemen komen te staan bij het maken van de speciale effecten, die het onmogelijk maakten om trouw te blijven aan het script?
Soms hadden we een heel cool effect gemaakt en moesten we besluiten om het niet te gebruiken. Gewoon omdat het niet zou passen in de logica van het script; regels en logica zijn erg belangrijk voor het echt houden van de magie en de visuele effecten. Bijvoorbeeld, aan het begin moesten we een manier testen voor de tovenaars om zich astraal te projecten van de ene locatie naar de andere en we deden een test die cool was. Later in het script lieten we de tovenaars vliegen op de adelaar van het Chrysler gebouw. We hebben toen besloten om de astrale projectiescène te laten vallen, omdat het niet logisch was om ze te laten vliegen als ze zich astraal kunnen projecteren. We vonden bovendien dat het feit dat de tovenaars moesten reizen van plaats naar plaats, zelfs als dat op magische wijze was, een stuk realistischer en dus beter voor het verhaal.
Heeft u ooit wel eens een idee gehad voor een visueel effect en dat toch laten vallen omdat het 'onmogelijk' viel te realiseren met de huidige technologie?
Niets is onmogelijk als je genoeg tijd en geld ter beschikking hebt. De vraag die wij onszelf altijd stellen is niet of iets kunnen maken, maar of we het zouden móeten doen en wat het aan het verhaal dat we aan het vertellen zijn, toevoegt. Het verhaal en de personages versterken, is het beste wat visuele effecten kunnen bewerkstelligen, naast er fantastisch uit zien.
U heeft de visuele effecten verzorgd voor heel wat bekende films, zoals Gladiator , The Matrix 2 en 3 en Terminator 2 . Was er een film die er voor u uitsprong? En waarom?
In iedere film moesten visuele effecten iets toevoegen dat belangrijk was voor het vertellen van het verhaal. In Gladiator moesten we de omvang en complexiteit weergeven van Rome. In Iron Man moest je als kijker geloven dat een zwaar metalen pak kon vliegen. In The Sorcerer's Apprentice moest de magie echt overkomen en in de realiteit van het verhaal passen. Een van de dingen die ik geweldig vind aan mijn vak is dat iedere film zijn eigen onmogelijke uitdagingen heeft waar ik oplossingen voor moet zien te vinden.
Wat gaat er door uw hoofd als u de visuele effecten ziet van 10-20 jaar geleden?
Ik zie visuele effecten die steeds meer worden verweven in het verhaal en dat dingen steeds echter zullen lijken te zijn. Films zijn altijd over mensen en hun verhaal gegaan. Visuele effecten zorgen voor nog grootsere locaties waar deze verhalen zich kunnen afspelen. Ik heb altijd gevonden dat visuele effecten een geweldige manier zijn om het verleden, of de toekomst, te beleven. Op een bepaalde manier zijn visuele effecten als een geweldige tijdmachine die visualiseert wat we in onze verbeelding zien.
Wat vindt u persoonlijk van het blu-ray formaat?
Ik vind het fantastisch. The Sorcerer's Apprentice ziet er fantastisch uit op dit formaat en de behind the scenes herinneren mij er aan hoeveel plezier we hebben gehad bij het maken van de film.
Hoeveel van uw inspiratie voor visuele effecten is afkomstig van grote uitvinders, zoals Nikola Tesla?
Tesla was absoluut een man die uit de toekomst kwam gewandeld. We hebben absoluut gekeken naar zijn leven en zijn uitvindingen. We hebben zelfs opnames gedaan in de straat (W 40th Str.) waar hij zijn laboratorium had. Het verhaal bouwt ook op de quote van Arthur C. Clarke, waarin hij zegt "Any sufficient advanced technology is indistinguishable from magic".
Ik zou graag meer weten over uw werk. Waren er concrete ideeën die rechtstreeks van u afkomstig waren? Bijvoorbeeld: "Laten we de acteurs blauwe lampen in hun handen geven om de plasma ballen te simuleren?"
Ik wist dat we een interactieve lichtbron nodig zouden hebben voor de magie waarin licht werd gegenereerd. Ik wist ook dat de acteurs het zeer zouden waarderen als ze iets hadden om mee te werken in hun spel. Het hebben van echt licht dat op de acteurs valt, zorgt ervoor dat ze er beter uitzien en maakt het effect dat we in de post-productie toevoegden beter passend. Ik werkte samen met de ploegbazen Tony Knocko 'Anthony G. Nakonechnyj' en Michael Gallart, om deze te maken. Ze gebruikten hier LED lichten die vastgehouden konden worden.
Wat vindt u persoonlijk van The Sorcerer's Apprentice?
Samenwerken met Jon Turteltaub en Jerry Bruckheimer was een geweldige ervaring. Ze zijn allebei fantastisch in wat ze doen en zorgen ervoor dat het werken aan The Sorcerer's Apprentice zowel leuk als bevredigend was. Dit was de eerste film waaraan ik werkte die opgenomen werd in NYC en dat alleen was al een geweldige ervaring. De stad zit zo vol met historie, verhalen en magie. Mijn team was fantastisch. We hadden verkopers van visuele effecten in Los Angeles (Asylum, Method, Co 3, het in-house team). Londen (Double Negative) en Australie (Rising Sun). De zon ging dus nooit onder bij ons gehele visuele effecten rijk.
U heeft gewerkt aan de speciale effecten van I, Robot . Kunt u ons iets vertellen over de mogelijkheden voor het vermenselijken van zaken die, in essentie, niet menselijk zijn? Zoals de robot Sonny.
In ieder verhaal probeer je dàt deel dat door visuele effecten moet worden verzorgd, te verbinden met de manier waarop een mens het zou begrijpen en waarop hij interactie zou zoeken daarmee. In het geval van Sonny in I, Robot , was het belangrijk om te merken dat de robot kon denken en voelen; dat zat allemaal in zijn ogen en de manier waarop die bewogen als hij sprak en dacht. In Gladiator was het belangrijkste hoe een persoon die het Colosseum in wandelt zich zou voelen, wat hij zou zien en meemaken. In The Sorcerer's Apprentice ging het om wat de toveraar zou zien, aanraken en voelen als ze magie creëren. Bij mensen gaat het vooral om ogen, gezicht, handen en voeten. Hoe meer je kunt laten zien, hoe meer je de effecten vermenselijkt.
uit: I, Robot
Wat zijn de grote verschillen tussen het maken van special effects voor sciencefiction en fantasy?
Ik denk dat voor sciencefiction de effecten wat echter moeten zijn, terwijl je in fantasy wat kunt afwijken van de realiteit om wat meer fantastische gebeurtenissen en personages te creëren.
Hoe zou u het werken met Nicholas Cage omschrijven? Kunt u ook ervaringen delen met andere bekende acteurs uit andere films?
Nic is fantastisch in de manier waarop je gewoon met hem kunt praten, je ideeën uitleggen en dat hij erover nadenkt wat hij daarvan kan gebruiken om zijn personages meer uitdrukking te geven. In het begin spraken we erover hoe de tovenaars hun handen gebruiken voor het maken van de magie, op eenzelfde manier waarop een dirigent een symfonie dirigeert. Dit sprak ons allebei erg aan en het was een erg organische manier om de magie tevoorschijn te halen. Het gaf ons ook een link terug naar het originele Fantasia -verhaal. Nic is geweldig en haalt altijd iets extra's ergens diep uit zichzelf voor net dàt beetje extra, waardoor zijn rol persoonlijk wordt. Het is mijn tweede film met hem; we maakten ook City of Angels samen.
Nog een keer over Fantasia . Kunt u uitleggen hoe u de scène technisch opgelost heeft met alle bezems en mops. Welke software is daarvoor gebruikt, welke problemen traden op en heeft u ook echt water gebruikt?
We wisten dat de Fantasia -scène moeilijk zou worden omdat we een stuk cinematografische historie zouden hercreëren. We wilden onze hommage meer gebaseerd laten zijn op realiteit en we moesten het in een kortere tijd doen. Het oorspronkelijke deel van Fantasia in de film zou ongeveer 10 minuten zijn we moesten het in veel minder tijd doen. Wat we gedaan hebben om de grappen die Jon Turteltaub er in wilde hebben; eerst namen we de stukken op met Jay die acteerde, vervolgens gingen we terug en deden de delen met de bezems en de mops die hun ding deden. We gebruikten mensen in groene pakken om de bezems en de mops te laten bewegen in een kamer die gebouwd was door John Frasier en Mark Hawker, onze praktische FX mensen, die tot ongeveer 1 meter water kon vollopen. We verwijderden de groene mensen en vervingen de mops, bezems en water als we het nodig vonden om iets zich anders te laten gedragen dan we het oorspronkelijk hadden opgenomen. Een groot deel van de opname was om te zien hoeveel menselijk karakter we konden geven aan de bezeten mops en beze We lieten ze lopen als een mens en rekken zoals mensen dat doen, zonder dat ze er anders uit zouden komen te zien. Het was heel leuk om te doen en erg uitdagend. De animators bij Double Negative in Londen hebben fantastisch werk geleverd met hoe ze realisme brachten in het tot leven brengen van de personages. Wat betreft software; we hebben Maya gebruikt voor het modelleren en animeren. Renderman om te renderen en diverse verschillende andere programma's. Ik ben ook erg dol op Tank de bulldog als hij wordt gewassen. Dat is digitaal water wat over zijn gezicht druipt!!!
Hoe denkt u dat CGI effecten ontwikkelen/verbeteren in de toekomst? Het is duidelijk dat we nog niet alles hebben gezien, maar wat zijn uw plannen en/of voorspellingen voor het volgende decennium?
Technologie en creativiteit zullen zich ontwikkelen om nog realistischer en fantastischer dingen te tonen. Als je kijkt naar de geschiedenis van films, van het originele King Kong tot Avatar , dan hebben de beste films niet alleen fantastische visuele effecten, maar ook geweldige verhalen. Het werk van de visuele effecten is om ons iets nieuws te tonen terwijl ze helpen met het vertellen van het verhaal.
Wat zou u zeggen dat de grootste uitdaging is voor een acteur die speelt in een film met veel visuele effecten?
Het moeilijkst voor een acteur moet zijn wanneer die volledig alleen voor een green screen staat. Dat is ook de reden dat ik altijd probeer om iets echts, iets tastbaars bij de acteur te hebben. De acteur gebruikt dit voorwerp om mee te acteren en om er op te reageren. Het publiek is een expert in realisme en wil versteld staan door het verhaal, door de personages en hoe slim de filmmakers zijn in het laten ervaren van hetgeen de personages meemaken.
Ik kan me voorstellen dat het proces van een film waarin zoveel visuele effecten zitten als in The Sorcerer's Apprentice , niet alleen tijdrovend, maar ook stressvol en intens is in ieder aspect. Wat was uw eerste gedachte toen u hoorde dat de film klaar was en hoe voelde het om de complete film voor het eerst te zien?
We hebben echt hard gewerkt om alles wat we in de film wilden hebben af te krijgen en het was erg bevredigend om het afgewerkte product te zien en hoe alle effecten naadloos in het verhaal leken te vallen. We hebben vijf verschillende leveranciers voor visuele effecten gebruikt en het werk ziet er uit alsof het één geheel was. Toen ik het afgewerkte product zag, was dat hetgeen waar ik het meest trots op was. Het team dat we hadden, van Jon Turteltaub en Jerry Bruckheimer tot alle leveranciers van visuele effecten, de editorial ploeg (Chris Capp in het bijzonder) en de interne visuele effecten ploeg, hebben nooit opgegeven om het beter te maken. Volgens mij, toen alles klaar was, ging iedereen naar huis, om daar een week te slapen!
Wat vindt u van stereoscopisch 3D?
Stereoscopisch 3D is geweldig, maar alleen als het gebruikt wordt voor een andere manier om het verhaal echter te maken en niet als een gimmick om te pochen. Stereoscopisch 3D is net als visuele effecten, het moet de film beter maken zonder de aandacht weg te trekken bij de personages of hun verhalen.
Weet u al wat uw volgende projecten zullen zijn?
Ik ben in gesprek met wat mensen over een aantal geweldige projecten. Helaas kan ik daar op dit moment niets over zeggen; beter de kippen niet tellen voor ze uit het ei zijn gekropen.
De making of lijkt erg leuk te zijn voor de acteurs, u had geweldige sets, kunt u wat grappige dingen vertellen die tijdens de opnames plaatsvonden?
In het testen van de magie hadden we een opname met Jay Baruchel die de tovenaar was en Jon Turteltaub de persoon op wie de magie beoefend werd. De beste test was een opname waarin Jon T. (onze regisseur) een krant aan het lezen was, terwijl Jay B. een plasma schicht oproept. Zodra Jay deze had gemaakt en de spanning ervan opvoerde, liet hij hem op onze regisseur los en die werd daarbij op zijn kont geraakt, waardoor papier rondvloog en de crew niet meer bij kwam. Jon Turteltaub is een geweldige man die erg slim en erg grappig is. Hij deed dit soort dingen de hele tijd om ons te laten lachen.
Als ik het goed begrepen heb, is het proces voor een team voor visuele effecten om voor een film geselecteerd te worden, heel anders dan voor bijvoorbeeld voor een regisseur? Kunt u daar iets over vertellen?
Regisseurs zijn verhalenvertellers en ik denk dat ze gekozen worden op de mate waarin ze een verhaal overtuigend kunnen vertellen. De visual effects supervisor wordt gekozen door de regisseur om zijn visie te helpen verwezenlijken, waarbij deze al zijn creatieve en technische talenten gebruikt. De visual effects supervisor kiest de leverancier gebaseerd op diens talent, zijn personeel en zijn verlangen om het project te doen. Het creatieve moet altijd het technische besturen. Er moet altijd een reden zijn waarom iets gedaan wordt. Het is een technisch gebied, maar het is het meest effectief wanneer het een creatief doel dient en dat op een superlatieve creatieve manier doet.
Wat zou het eerste zijn dat je iemand aanraadt die de creatie van visuele effecten wil studeren?
Ik zou zeggen, studeer fotografie, filmmaken, acteren.Vooral als je animator wilt worden, en kijk naar film en realiteit op een manier waardoor je ziet wat belangrijk is voor mensen, en voor jou in het bijzonder. Boven alles, als je films wil maken, dóe dat dan. De apparatuur bestaat en is er nu ook voor niet al te hoge prijzen. Als je visuele effecten wil doen, maak ze dan, met de tools die je tot je beschikking hebt. Volg je fascinatie. Ik heb geluk dat ik iets gevonden heb wat ik erg leuk vind, en dat is nu mijn baan.
Denkt u dat het moeilijker is om effecten te maken voor films als deze, of dat het veel uitdagender is om effecten te maken voor films die zich meer in de realiteit afspelen?
Beide zijn moeilijk om hun eigen redenen. Grote films die veel gebruik van visuele effecten maken moeten echt lijken, maar ook fantastisch zijn. Films gebaseerd op realiteit moeten echt zijn en mogen alleen onzichtbare effecten bevatten. Op zodanige wijze dat het niet opvalt wat je werk is geweest. Ieder verhaal vereist effecten die verhaalpunten laat zien. De intensiteit die je daarvoor gebruikt is de keuze van de regisseur. Hij gebruikt effecten als een middel om zijn punt over te brengen.
uit: The Matrix Reloaded
Hoeveel anders is het om effecten te maken voor een 3D film en wat zijn een paar van de belangrijkste verschillen?
Met 3D heb je de keuze van het filmen in stereo of niet. Als je in stereo filmt, maakt dat het filmen veel langzamer, maar de post productie weer sneller. Als je in 2d (normaal) filmt, maakt dat het filmen weer aanzienlijk sneller, maar de post productie weer trager. Effectenwerk is ook moeilijker in 3D omdat de diepte moet werken voor iedere laag van het effect.
John, nog een laatste woord over The Sorcerer's Apprentice ?
Het was erg leuk om aan deze film te werken omdat de mensen erg fijn waren om mee te werken en omdat het werk zelf lekker uitdagend was. Jon Turteltaub, Jerry Bruckheimer, Nick Cage, Jay Baruchel, Alfred Molina, Monica Belluci, Teresa Palmer en Toby Kebbell waren allemaal erg leuk en maakten iedere dag op de set erg genietbaar. De volledige crew was geweldig, en ze werkten keihard om alles goed te krijgen. Ik ben vooral erg te spreken over de tagline. Toen er aan hem gevraagd werd of tovenarij, wetenschap is of magie, antwoordde Nic Cage: "Het antwoord is, ja". Toen gevraagd werd of deze film leuk was om te maken, was mijn antwoord hetzelfde.
