Een rollercoaster van emoties, drugs en onverwachte wendingen.
De actie-thriller Limitless met Bradley Cooper in de hoofdrol is gebaseerd op de roman The Dark Fields van Alan Glynn, tevens de titel van de film tot december 2010. De film biedt hiermee een aantrekkelijk en interessant verhaal voor het witte doek. In combinatie met Bradley Cooper, Robert De Niro, Abbie Cornish, een gedegen script van Leslie Dixon en Neil Burger, de regisseur van The Illusionist , aan het roer, zijn alle benodigdheden aanwezig voor een succesvolle film. De vraag is of dit daadwerkelijk gelukt is.
Onbeperkt vermogen
De uitgerangeerde schrijver Eddie Morra (Bradley Cooper) lijdt aan een chronisch writer’s block , is blut, gescheiden en wordt tot overmaat van ramp gedumpt door zijn huidige vriendin Lindy (Abbie Cornish). Wanneer Eddie op straat zijn ex-schoonbroer Veron tegenkomt, krijgt zijn miserabele leventje een geheel nieuwe wending. De voormalige drugsdealer Veron geeft Eddie een experimentele wonderdrug, genaamd NTZ48, waarmee de gebruiker in staat wordt gesteld om de volle 100% van de hersencapaciteiten te kunnen benutten.
Een nieuwe en verbeterde Eddie maakt zijn rentree. De schrijver voltooit binnen no time zijn boek, leert moeiteloos vreemde talen, sluit interessante zakendeals en weet zelfs zijn ex-vriendin Lindy voor zich terug te winnen. Zijn nieuwe superbrein kent geen grenzen zolang het magische pilletje maar dagelijks wordt ingenomen. Helaas voor Eddie vangen hoge bomen veel wind en wordt zijn ongewone levensstijl al snel opgepikt door duistere figuren.
Gemiste kans
De film begint veelbelovend Als kijker krijg je direct het gevoel alsof je medepassagier bent in een rollercoaster die op topsnelheid rijdt. Hier zorgen met name het puike montagewerk en de visuele effecten voor. Verder levert Bradley Cooper een sterke acteerprestatie in zijn rol van Eddie Morra, zowel de onverzorgde en onsuccesvolle schrijver als de zelfverzekerde en succesvolle zakenman waarin hij verandert na het gebruik van de NTZ48. In het tweede gedeelte van de film gaat het echter mis. Het originele verhaal verliest naarmate het einde vordert langzaam maar zeker zijn kracht. Een aantal standaard achtervolgingen en moorden passeren de revue en creëren hierdoor een anti-climax gevoel bij het in eerste instantie veelbelovende verhaal. Daarnaast voegt de bijrol van Eddie’s ex-vrouw Melissa weinig toe en komt De Niro als de ‘gevaarlijke’ zakenman Van Loon niet echt goed uit de verf.
De rollercoaster vliegt hier en daar een paar keer uit de bocht om uiteindelijk in de finale van de film totaal zijn snelheid te verliezen. Ontzettend zonde, een verrassender slot had ervoor gezorgd dat deze thriller van regisseur Neil Burger indrukwekkender was geweest. De potentie voor een succesvolle film was aanwezig maar blijf nu steken bij de categorie ‘vermakelijk zonder lang te blijven beklijven’.
Conclusie
Het puike montagewerk en de visuele effecten in combinatie met de degelijke acteerprestaties van Cooper zorgen ervoor dat Limitless nog enigszins de moeite waard is. Helaas zat er meer potentie in deze film, maar verliest de thriller zijn kracht tegen het einde. Alsof op dat moment de NZT48 van de scriptschrijver was uitgewerkt. Desalniettemin is Limitless een vermakelijke film, al zou deze ook volstaan met een vertoning in de huiskamer.